~Απολογισμός ~

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Παραιτήθηκα, πολλές οι απογοητεύσεις για ένα τόσο σύντομο πέρασμα από αυτό που λέγεται ζωή

Κλείστηκα στον εαυτό μου κι έγινα η σκιά αυτού που ήμουν κάποτε, σιγουριά θαρρώ πως το έλεγαν, η απατηλή σιγουριά του ελέγχου

Κοιτάζω γύρω μου, τίποτα δεν είναι ίδιο και τίποτα δεν άλλαξε, ο κόσμος συνεχίζει να γυρίζει και οι άνθρωποι εξακολουθούν να κάνουν όνειρα, μόνο εγώ άλλαξα

Εκείνη η μέρα με σημάδεψε για πάντα, ήταν η μέρα που τάραξε την καλά προγραμματισμένη ζωή μου, η μέρα που γνώρισα τον κρυμμένο εαυτό μου και τα σκοτάδια του

Θυμαμαι τα πάντα δούλευαν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι τίποτα και κάνεις δεν μπορούσε να διαταράξει την ισορροπία της καθημερινότητας μου

Πόσο αφελής υπήρξα, νομίζα πως είχα τη δύναμη να ελέγχω τη ρότα της ζωής, πως τα σχέδια μου ήταν τόσο καλά προγραμματισμένα που θα άντεχαν στη ρουτίνα

Το πήρα όμως το μάθημα μου, πως το λένε… “όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια τ’ ακούει ο θεος και γελάει”… κάπως έτσι κι εγώ έκανα σχέδια

Μη φανταστείς τίποτα μεγάλα και άπιαστα όνειρα, όχι, μικρά απλά καθημερινά, από αυτά που κάνουν οι μικροί άνθρωποι με τις μικρές ζωούλες

Όνειρα για ένα σπιτάκι, μια οικογένεια, όχι πολύ μεγαλη, μικρή όπως ο ίδιος ένα αυτοκινητάκι και ένα μικρό εξοχικό κοντά στην Αθήνα για να πηγαίνει τα Σαββατοκύριακα

Αυτό ήταν το λάθος μου, τα όνειρα μου ήταν μικρά, έκανα όνειρα μικρά όπως μικρή ήταν και η ύπαρξη μου, μικρή ζωή, μικρά όνειρα, γελάει η ζωή μαζί μου

Το πήρα το μάθημα μου, ποτέ ξανά μικρά όνειρα για μια μικρή ζωή, η ζωή δεν λυπάται τους μικρούς, τους κρατάει θυμό γιατί δεν μπορούν να εκτιμήσουν την αξία της

Έτσι κι εγώ, όχι αλλά μικρά όνειρα για μικρές στιγμές, τις θέλω τις στιγμές μου να επαναστατούν ακατάπαυστα να πιω το ποτήρι απο το νέκταρ της μεχρι την τελευταία σταγόνα και με αυθάδεια να ζητώ και δεύτερη μερίδα

Έτσι θέλει η ζωή, να την βουτάς απ’ το μαλλί και να την πίνεις μονορούφι μέχρι την τελευταία σταγόνα της…

Φλώρα Τ Jose
Επιμέλεια Ενότητας:Αυγουστάτου Σόφη