~Μεγάλο Σάββατο ~

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Μία σταγόνα κόκκινο κρασί έπεσε πάνω στο ξύλινο τραπέζι.
Το αίμα απ’ το ταβάνι κύλησε παίρνοντας μαζί τα κάδρα και τους τοίχους.
Πρόσωπα αγίων, την εικόνα του μυστικού δείπνου και τούβλα λαξευτά που ‘χαν χτιστεί με την απώλειά σου.
Τότε που με είχες εγκαταλείψει σ’ ένα καρότσι στο προαύλιο της εκκλησίας.
Μέσα στην τρύπα ενός τούβλου βρήκα ένα τσαλακωμένο χαρτάκι με τ’ όνομά σου.
Βγήκα στον κήπο και το έθαψα βαθιά, τα χέρια μου έγιναν αγνώριστα απ΄τη λάσπη.
Αποφάσισα όμως να μην την ξεπλύνω.
Έπλασα με δαύτη ευχές και τις κρέμασα μ’ ένα σκοινί στο κατώφλι της πόρτας.
Φουσκωμένος από χαρά θα γράψω τ’ όνομά σου σε μία άφθαρτη κόλλα χαρτί, θα σε βαπτίσω μητέρα και θα τη χτίσω μαζί με τη σκόνη των χρόνων στους τοίχους.
Έξω καμπάνες χτυπούν, θα πάρω τη λαμπάδα μου και θα φύγω.
Αν επιστρέψω με τ’ Άγιο φως θ’ ανάψω τις ευχές, αερόστατα να γίνουν για να σε βρουν πάνω στ’ άστρα.
Κι αν δεν είσαι εκεί δε θ’ ανησυχήσω.
Έχεις εξασφαλίσει για μένα ήδη μία θέση στο τραπέζι του μυστικού δείπνου.
Δεν θα σου πω πια.
Θα τη βρεις μονάχη.

Κωνσταντίνος Γαλάνης

Η μάχη με τις σκιές
Εκδόσεις:ΕΚΑΤΗ

Επιμέλεια Ενότητας:Αυγουστάτου Σόφη