Επικίνδυνη φούσκα το ανίκανο επιτελικό κράτος

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Το επιτελικό κράτος είναι…γυμνό ή αν προτιμάτε είναι μία φούσκα. Οτι
κι΄ αν επιλέξετε η ουσία είναι μία: Οι πολίτες πληρώνουμε πολύ ακριβά
τις συνέπειες ενός ανίκανου επιτελικού κράτους, αλλά και τις
νεοφιλελεύθερες πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης για λιγότερο κράτος.

Ο συνδυασμός ανικανότητας και αντιλαϊκών πολιτικών καθιστά τη ζωή μας
πολύ δύσκολη, ενίοτε δε ανυπόφορη και αβίωτη. Γιατί ανυπόφορη είναι η
κατάσταση για τους πολίτες που αναγκάζονται να περιμένουν 12 ώρες στην
ουρά για να πάρουν σειρά προτεραιότητας στο Κτηματολόγιο.

Υστερα από την κατακραυγή βγήκε ο αρμόδιος υφυπουργός Κώστας Κυρανάκης
και μας ενημέρωσε ότι από τις 28 Αυγούστου οι πολίτες θα παίρνουν
ψηφιακά τους αριθμούς προτεραιότητας. Λες και το πρόβλημα είναι αυτό
και δεν είναι εκείνο που κατήγγειλε ο πρόεδρος του Δικηγορικού
Συλλόγου Αθήνας Δημήτρης Βερβεσός, δηλαδή η κραυγαλέα έλλειψη
προσωπικού.

Ναι στην ψηφιακή σειρά προτεραιότητας, αλλά πρωτίστως ενίσχυση των
υπηρεσιών με προσωπικό. Η πρώτη διάσταση είναι δείγμα της ανικανότητας
του επιτελικού κράτους και η δεύτερη η πολιτική πλευρά που εκδηλώνεται
με την άρνηση της κυβέρνησης να προσλάβει προσωπικό. Και οι δύο
παράγουν μία αφόρητη δυστοπία.

Είναι το πρώτο παράδειγμα, αλλά και δείγμα του συνδυασμού ανικανότητας
και πολιτικής άρνησης ενίσχυσης του κράτους.

Ομως, τα περιστατικά είναι πάρα πολλά και κοινή συνέπεια η ταλαιπωρία
των πολιτών. Οπως συμβαίνει στα νοσοκομεία Χανίων και Αγρινίου που
παραιτήθηκαν γιατροί, γατί δεν άντεχαν τον υπερβολικό φόρτο εργασίας
εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού, έλλειψη που είναι επικίνδυνη για
τους ασθενείς, όπως κατήγγειλαν οι γιατροί. Και στην περίπτωση των
νοσοκομείων έχουμε το συνδυασμό ανικανότητας και πολιτικής επιλογής
για μη ενίσχυση των νοσοκομείων.

Και στις δύο περιπτώσεις το επιτελικό κράτος είναι απών, ενώ δεν
εκδηλώθηκε ούτε πυροσβεστικά η προεκλογική προσωπική δέσμευση του
Κυριάκου Μητσοτάκη για καλύτερη υγεία. Και τώρα στα δύο νοσοκομεία η
κατάσταση ασφαλώς είναι χειρότερη από πριν την παραίτηση των γιατρών.
Λογικά και με βάση την προσωπική δέσμευση περιμένουμε ταχύτατες
παρεμβάσεις του πρωθυπουργού. Θα τις δούμε ή αντί για καλύτερη θα
έχουμε χειρότερη υγεία;

Το ίδιο φαινόμενο ζήσαμε με τις καταστροφικές φωτιές. Η ανικανότητα
συνδυασμένη με την πολιτική επιλογή της άρνησης ενίσχυσης της
Πυροσβεστικής είχαν σαν αποτέλεσμα την κραυγαλέα αδυναμία
αντιμετώπισης των πυρκαγιών, παρά τον ηρωισμό των πυροσβεστών και των
εθελοντών.

Αλλά υπάρχει και μία ακόμα διάσταση. Η ανοχή της ανομίας από την
κρατική και την πολιτική εξουσία. Το είδαμε με το “Κίνημα της
πετσέτας”. Από την κινητοποίηση των πολιτών αποκαλύφθηκε η παρανομία
των επιχειρήσεων που τοποθετούν ομπρέλες και ξαπλώστρες στις παραλίες.
Ούτε το κράτος, ούτε ο αρμόδιος υπουργός (πολιτική εξουσία) είχαν
ενδιαφερθεί να επιβάλλουν την εφαρμογή του νόμου. Επρεπε να
κινητοποιηθούν οι πολίτες για να ξυπνήσει ο υπουργός. Κραυγαλέα
απόδειξη, όπως και πολλές άλλες, ενός κράτους που δεν λειτουργεί, ενός
κράτους που δεν έχει τους απαραίτητους θεσμούς μια ευρωπαϊκής χώρας,
ούτε την κανονικότητα και την κουλτούρα εφαρμογής του νόμου, ενός
κράτους δηλαδή με τριτοκοσμικά χαρακτηριστικά.