Περί συγγνώμης και πολιτικής εκμετάλλευσης της υπόθεσης Γεωργούλη και κυρίως του θύματος

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Υπάρχει ένα τεράστιας σημασίας ερώτημα. Πόση αξία έχει η συγγνώμη ενός πολιτικού; Μεγάλη, μικρή ή καθόλου; Θα μου πείτε εξαρτάται αν είναι ειλικρινής ή προσχηματική. Και ποιος θα το κρίνει; Αν αυτός είναι ο πολιτικός αντίπαλος, ασφαλώς και δεν πρόκειται να δώσει ουδεμία αξία. Θα την απορρίψει δίχως δεύτερη σκέψη ως προσχηματική. Κι΄εδώ ακριβώς υπεισέρχεται ο παράγοντας πολίτες οι οποίοι θα κρίνουν και σε τελική ανάλυση η γνώμη αυτών έχει αξία για τους πολιτικούς.

Υστερα από τον μικρό πρόλογο τίθεται το ερώτημα αν γίνεται δεκτή η συγγνώμη της υποψήφιας βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Ζωής Βαρέλη-Στεφανίδη για την απαράδεκτη και ανάρμοστη ανάρτηση που έκανε υιοθετώντας το πανάθλιο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας “Μακελειό” για το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που κατήγγειλε τον Αλέξη Γεωργούλη για κακοποίηση και βιασμό (πιστεύω ότι θα έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να τη διαγράψει με τον γρήγορο τρόπο που διέγραψε τον Αλέξη Γεωργούλη).

Θα το πούμε ξεκάθαρα και ανοιχτά και σε όποιον αρέσει. Το μεγάλο θύμα βιάζεται καθημερινά από τα κόμματα και τους πολιτικούς που επιχειρούν να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη ή να αποφύγουν την πολιτική ζημιά. Ολα τα άλλα δεν είναι παρά υποκρισία. Γιατί αν, ενδιαφερόντουσαν πραγματικά θα είχαν κάνει όλοι πολλά βήματα πίσω μέχρι να αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Και για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς θα πούμε πως τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη διαπόμπευση του θύματος (γιατί εκεί έχει φτάσει πλέον η υπόθεση) έχουν οι επιτιθέμενοι. Γιατί; Διότι αυτοί επιχειρούν να αποκομίσουν οφέλη και αυτοί κρατούν το θέμα ανοιχτό και στην επικαιρότητα. Οι αμυνόμενοι αντίθετα θέλουν τη σιωπή. Εκτός κι΄ αν είναι παράφρονες. Ωστόσο η σιωπή δεν πρέπει να οδηγεί στη συγκάλυψη.

Τη συγγνώμη της Ζωής Βαρέλη-Στεφανίδη απέρριψε ασυζητητί ο Δημήτρης Μάντζος εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ. Συνεπώς και ο Νίκος Ανδρουλάκης. Ούτε στιγμή δεν σκέφτηκαν αν είναι ειλικρινής ή προσχηματική. Πήραν την καλύτερη πάσα από μία ανόητη ανάρτηση για να τονίσουν: «Μετά τη διαρροή των προσωπικών στοιχείων του θύματος, μετά την επιχείρηση υποβάθμισης των εγκληματικών πράξεων, μετά την ενορχηστρωμένη πολιτική εκμετάλλευση μιας σοβαρής νομικής υπόθεσης, αποδεικνύεται ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ «το βαρέλι δεν έχει πάτο».

Πρόκειται για μία ανάρτηση με την οποία απροκάλυπτα επιχειρείται η αποκόμιση πολιτικού οφέλους και πλήγματος του αντίπαλου. Σε καμία περίπτωση δεν επιχειρείται η υπεράσπιση και προστασία του θύματος. Είναι πασιφανές και ξεκάθαρο με την πρώτη ματιά και δεν χρειάζεται καμία προσπάθεια ανάλυσης. Κι΄ αυτό είναι το μεγάλο λάθος του Δημήτρη Μάντζου και του Νίκου Ανδρουλάκη. Πολιτικοποιούν στο έπακρο το θέμα. Και τίθενται μία σειρά αμείλικτων ερωτημάτων στα οποία οφείλουν να απαντήσουν. Γνωρίζουν ότι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διέρρευσε το όνομα; Αν ναι έχουν υποχρέωση στο όνομα της αλήθειας να το όνομα και το επώνυμο και να τον εκθέσουν ανεπανόρθωτα στην κοινή γνώμη. Αν δεν γνωρίζουν να σιωπήσουν γιατί δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να τροφοδοτούν με ένταση την υπόθεση και να διαχέουν την υποψία σε όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, πράξη ουδόλως δημοκρατική, καθώς δεν υπεύθυνα όλα τα μέλη και τα στελέχη αν τυχόν κάποιος έκανε ένα τέτοιο ανοσιούργημα. Οναματεπώνυμο λοιπόν. Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού.

Δεύτερο ερώτημα. Ποιος επιχείρησε  να υποβαθμίσει τις εγκληματικές πράξεις, όταν ο Αλέξης Τσίπρας στο Λαύριο  τοποθετήθηκε ανοιχτά, δήλωσε ότι είναι με το θύμα και πρόσθεσε «καμία ανοχή, καμία συγκάλυψη, όσο ψηλά κι αν είναι κάποιος». Για να συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο φαίνεται πως ούτε με τη δήλωση Τσίπρα ικανοποιήθηκαν. Μπορεί, αλλά να τους επισημάνω ότι αυτή είναι μία πολιτική επιλογή και τοποθέτηση, που δεν βοηθά καθόλου το θύμα, αλλά νομίζουν πως έτσι στριμώχνουν τον πολιτικό τους αντίπαλο. Αλλά μάλλον θα κάνουν τεράστιο λάθος εν συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο, χωρίς να παρουσιάσουν απτές αποδείξεις για τις κατηγορίες που εκτοξεύουν.

Τρίτο ερώτημα: Μιλούν για ενορχηστρωμένη πολιτική εκμετάλλευση μιας σοβαρής νομικής υπόθεσης. Ναι, πολιτική εκμετάλλευση υπήρξε και υπάρχει, Αλλά από ποιους; Θα πρέπει να είναι πολύ ανόητοι εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για να συντηρούν ένα θέμα που μπορεί να τους κάνει ζημιά. Η ενορχηστρωμένη πολιτική γίνεται ξεκάθαρα από αυτούς που κάνουν αναρτήσεις (προσοχή στον πληθυντικό) κύριε Μάντζο.

Και η κατακλείδα: Πολιτικοί και δημοσιογράφοι βγάλτε το σκασμό και σεβαστείτε το θύμα. Αλλά και τον Αλέξη Γεωργούλη, γιατί υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας μέχρι να καταδικαστεί και οι δημοσιογράφοι πρωτίστως τον τεμαχίσαμε…

Τέλος θα υπενθυμίσω σε πολιτικούς και δημοσιογράφους πως οι πολίτες μας θεωρούν αρχιερείς τη διαφθοράς στη χώρα μας, σύμφωνα με την έρευνα της Public Issue. Συνεπώς ο λόγος μας μικρή βαρύτητα έχει γι΄ αυτούς. Κι΄ αυτό είναι επικίνδυνο σίγουρα για τη δημοκρατία και ενδεχομένως τη Δημοκρατία. Διαβάστε εδώ.