Το καθήκον των πολιτικών για το εργασιακό με τα μάτια ενός αιθεροβάμονα

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Μπορεί να είμαι αιθεροβάμων. Ομως, σε πείσμα της πολιτικής ορθότητας και κανονικότητας που κυριαρχεί δεκαετίες στη χώρα, σήμερα θα περίμενα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τουλάχιστον εκείνα που κινούνται από το κέντρο ως την αριστερά, ενδεχομένως και άλλες δυνάμεις αν συμφωνούσαν, να διαδηλώσουν μαζί κατά του εργασιακού νομοσχεδίου.

Περίμενα να δω τον Αλέξη Τσίπρα αλά μπρατσέτα με τον Δημήτρη Κουτσούμπα, τη Φώφη Γεννηματά και τον Γιάνη Βαρουφάκη στην κεφαλή μιας μεγαλειώδους ειρηνικής πορείας που θα συγκλόνιζε την Αθήνα και την Ελλάδα ολόκληρη.

Από τη στιγμή που συμφωνούν στις εκτιμήσεις πως πρόκειται για νομοσχέδιο ζόμπι, νεοφιλελεύθερο έκτρωμα, που καταργεί δικαιώματα των εργαζομένων, που ακυρώνει το οκτάωρο, που υποχρεώνει τους εργαζόμενους να δουλεύουν περισσότερο και να αμείβονται λιγότερο, θα έπρεπε να παραμερίσουν τις όποιες άλλες διαφορές έχουν και να αντιπαρατεθούν στο κυβερνητικό αντιδραστικό δημιούργημα ενωμένοι με στόχο να το ακυρώσουν.

Γιατί μία ενωμένη αντιπολίτευση, έστω μόνο για το εργασιακό νομοσχέδιο που οδηγεί τη χώρα πίσω στο μεσαίωνα, θα μπορούσε όχι απλώς να προβληματίσει αυτή τη σκληρά νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, την πρωταθλήτρια σε αντιδημοκρατικές πράξεις, που γράφει δικαιώματα των πολιτών στα παλαιότερα των αθλητικών υποδημάτων του ανέμελου Μωυσή, να ξανασκεφτεί και ενδεχομένως να αναθεωρήσει κάποιες από τις πιο σκληρές ρυθμίσεις. Κι΄ αυτή θα ήταν μία χειροπιαστή νίκη, αφού κάποιο ή κάποια απ΄τα δικαιώματα των εργαζομένων θα γλίτωναν από την μητσοτάκειο προκρούστεια κλίνη. Αυτή θα ήταν μία πραγματική, μία αληθινή νίκη. Και τέτοιες νίκες θα έπρεπε και θα μπορούσε να πετύχει ενωμένη η αντιπολίτευση.

Αλλά φευ, τα κόμματα και τα πρόσωπα έχουν τις δικές τους στρατηγικές, που στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας τοποθετούνται πάνω από τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των πολιτών για τα οποία υποτίθεται ή πραγματικά αν θέλετε χωρίς υποτίθεται, αγωνίζονται.

Και για σκεφτείτε λίγο την άλλη ιδέα του αιθεροβάμονα αρθρογράφου. Τα τέσσερα κόμματα που προαναφέραμε να δεσμεύονταν προεκλογικά ότι θα σχημάτιζαν κυβέρνηση μετά τις εκλογές, έστω με  μοναδικό στόχο να ανατρέψουν όλα τα αντιδημοκρατικά εκτρώματα, όπως για παράδειγμα το εργασιακό,  που ψήφισε και θα ψηφίσει η κυβέρνηση του σκληρού νεοφιλελεύθερου Κυριάκου Μητσοτάκη. Αλήθεια πόσο θα άλλαζε το πολιτικό κλίμα. Πόσο διαφορετικός αέρας θα φυσούσε στη χώρα, πόσο θα φούντωναν οι ελπίδες των πολιτών.

Κι’ ύστερα ξύπνησα… Δυστυχώς.

Σημαντική σημείωση: Επειδή το Φέισμπουκ δεν μοιράζει σε όλους τα άρθρα του Θανάση Λυρτσογιάννη, αν θέλετε να διαβάζετε τα άρθρα του, κάντε κλικ εδώ και εγγραφείτε στο Newsletter του eretikos.gr.