Αφιέρωμα | Το Ελληνικό Θέατρο στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2022: παραστάσεις που δεν θα δούμε

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Κώστας Β. Ζήσης

Πριν δύο εβδομάδες η Κατερίνα Ευαγγελάτου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, παρουσίασε το πρόγραμμα της 67ης έκδοσης του, παρουσία των πολιτιστικών συντακτών. Ένα φεστιβάλ που καθρεφτίζει την πολιτιστική σκηνή όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και ολόκληρου του κόσμου, μιας και δίνει βήμα σε σύγχρονους δημιουργούς, έλληνες και ξένους, να έρθουν σε επαφή με το ελληνικό κοινό. Στην ίδια εκδήλωση η Κατερίνα Ευαγγελάτου, ανέπτυξε συνοπτικά το σκεπτικό, τη φιλοσοφία και τις θεματικές του Φεστιβάλ (αναλυτικά, ό,τι αφορά το θέατρο, και κάποια πρώτα σχόλια για την ανακοίνωση του προγράμματος μπορείτε να διαβάσετε εδώ).

Ένα τέτοιο φεστιβάλ, το κεντρικό της χώρας, είναι φυσικό να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον του συνόλου των δημιουργών, οι οποίοι σπεύδουν κάθε χρόνο να υποβάλλουν τις καλλιτεχνικές τους προτάσεις για μια θέση στον προγραμματισμό, παίρνοντας αριθμό πρωτοκόλλου και αναμένοντας την απάντηση με την ελπίδα να είναι θετική. Εικάζουμε ότι η υποβολή προτάσεων από τους δημιουργούς θα ήταν μαζική (όπως κάθε χρόνο) και ο αριθμός τους μεγάλος. Και λέμε ότι εικάζουμε , γιατί δυστυχώς σε σχετικό ερώτημά μας για το πλήθος των προτάσεων που υποβλήθηκαν και συγκεκριμένα για τον αριθμό (και μόνο) των προτάσεων των θεατρικών παραστάσεων σε Πειραιώς 260, Μικρή Επίδαυρο και Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, δεν τύχαμε καμίας απάντησης από την Καλλιτεχνική Διεύθυνση του Φεστιβάλ.

Είναι λογικό, να μη χωρέσουν όλα στον ετήσιο προγραμματισμό, και κάθε χρόνο να ανοίγει μια συζήτηση για το ποιες παραστάσεις επιλέχθηκαν, ποιοι τις εισηγήθηκαν και με ποιο σκεπτικό αποφασίστηκε η τελική έγκρισή τους, χωρίς να παραλείπεται από αυτήν την κουβέντα η γκρίνια και η δυσαρέσκεια, όσων δεν πήραν το πολυπόθητη εισιτήριο για τις σκηνές του Φεστιβάλ.  Γκρίνια και δυσαρέσκεια που σε κάποιες περιπτώσεις ακούγεται δικαιολογημένη, σε κάποιες υπερβολική, αλλά όπως και να έχει, έτσι όπως ορίζεται η διαδικασία υποβολής και έγκρισης των προτάσεων, είναι ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής που φέρει την ευθύνη για την κατάρτιση του προγράμματος, το δικό του αποτύπωμα είναι αυτό που αφήνει, και βεβαίως είναι εκείνος που θα «χρεωθεί» στον απολογισμό του, το θετικό ή αρνητικό πρόσημό του. Γιατί, όλα από το αποτέλεσμα κρίνονται. Και βεβαίως, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως η τελική επιλογή των παραστάσεων  και η κατάρτιση του προγράμματος  από τον εκάστοτε Καλλιτεχνικό Διευθυντή  δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, και σαφέστατα είναι μια διαδικασία που φέρει βαριά ευθύνη, τόσο απέναντι στους δημιουργούς όσο και  στο κοινό.

Θα ρίξουμε μια ματιά, σε κάποιες παραστάσεις, που δυστυχώς δεν έλαβαν το χρίσμα της παρουσίασης στο Φεστιβάλ, χωρίς καμία διάθεση αξιολόγησης τους από μέρους μας. Αρκετές από αυτές θα παρουσιαστούν στο μέλλον ανεξάρτητα από το φεστιβάλ, κάποιες δεν θα μπορέσουν  να φτάσουν στο κοινό για αρκετούς λόγους (κυρίως οικονομικούς και καλλιτεχνικούς ). Κάναμε έρευνα, μιλήσαμε με σκηνοθέτες και δημιουργούς, ενημερωθήκαμε για τις προτάσεις  τους. Στόχος του αφιερώματος, δεν είναι η συμμετοχή μας σε αυτήν την «γκρίνια» που ακολουθεί κάθε χρόνο την ανακοίνωση του προγράμματος (παρόλο που κι εμείς έχουμε κάποιες απορίες και ερωτήματα που τα έχουμεήδη θέσει,  σε σχέση με το σκεπτικό πίσω από την έγκριση ή την απόρριψη κάποιων προτάσεων), αλλά μια υποτυπώδης αρχειακή καταγραφή των προτάσεων για το Φεστιβάλ του 2022, μέσα από την οποία μπορεί κανείς να οδηγηθεί σε σκέψεις και συμπεράσματα για τις καλλιτεχνικές ανησυχίες της εποχής μας.  Γνώμονας μας, είναι το γεγονός πως η σημαντικότητα του Φεστιβάλ, είναι αυτή που ωθεί το σύνολο των δημιουργών να υποβάλλουν προτάσεις και θεωρούμε πως από μέσα από αυτήν την διαδικασία, μπορούμε να έχουμε μια απτή πρώτη γεύση, για τις θεματικές και τα ερεθίσματα που ευαισθητοποιούν τους δημιουργούς σήμερα στη χώρα μας.

Την πρώτη απόρριψη πρότασης , πού έγειρε συζητήσεις, την ενημερωθήκαμε από την συνέντευξη του Ανδρέα Μανωλικάκη στην Διονυσία Μαρίνου στα «Νέα» τον Ιανουάριο. Ο επί 14 χρόνια πρόεδρος του μεταπτυχιακού προγράμματος του Actors Studio, κατέθεσε πρόταση για την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή με την Ντάνυ Γιαννακοπούλου και τον Κωνσταντίνο Μπιμπή στην διανομή, η οποία δεν εγκρίθηκε.

Ίσως είναι η απορριφθείσα πρόταση που έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση. Ο Δημήτρης Τάρλοου, σκηνοθέτης που αφήνει έντονο το αποτύπωμα του στο σύγχρονο θεατρικό γίγνεσθαι, τόσο ως καλλιτέχνης όσο και ως παραγωγός, μέσα από το ρεπερτόριο του Θεάτρου Πορεία, και ερχόμενος από την περσινή μεγάλη επιτυχία του «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, υποβάλλει πρόταση για τον «Οιδίποδα Τύραννο» στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, σε καινούρια μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη και με τους Αργύρη Πανταζάρα, Στέλιο Μάινα, Φιλαρέτη Κομνηνού κ.α. στη διανομή και δεν παίρνει το εισιτήριο. Παράσταση, που θεωρητικά θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στον κύκλο του «Αντιγονισμού»…

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr