Άννα Φρανκ – 12 Ιουνίου 1929: “Κάποια μέρα αυτός ο φοβερός πόλεμος θα τελειώσει”

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

“Κάποια μέρα αυτός ο φοβερός πόλεμος θα τελειώσει… Κάποια μέρα θα ξαναγίνουμε άνθρωποι κι όχι απλά Εβραίοι…”

Η Άννα Φρανκ πήρε δώρο ένα ημερολόγιο για τα 13α γενέθλιά της. Όσα κατέγραψε σε αυτό έκαναν την τραγικά σύντομη ζωή της έμπνευση για εκατομμύρια ανθρώπους. Τα πρώτα της λόγια που έγραψε ήταν: “Ελπίζω ότι θα μπορέσω να σου εμπιστευτώ εντελώς, όσα ποτέ δεν μπορούσα ποτέ να πω σε κανέναν και ελπίζω ότι θα είσαι μεγάλη υποστήριξη και παρηγοριά για μένα”

Κόρη Εβραίου βιομηχάνου, η Άννα γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου του 1929 στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Ο πατέρας της, Όττο, υπηρέτησε ως υπολοχαγός στο γερμανικό στρατό κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ωστόσο, εν μέσω του αυξανόμενου αντισημιτισμού και των ναζιστικών διώξεων των Εβραίων, μετέφερε την οικογένειά του στο Άμστερνταμ το φθινόπωρο του 1933. Η οικογένεια Φρανκ ήταν μεταξύ των 300.000 Εβραίων που εγκατέλειψαν τη Γερμανία ανάμεσα στο 1933 και το 1939.

Στο Άμστερνταμ, ο Όττο διεύθυνε την εταιρεία Opekta και πουλούσε μπαχαρικά και πηκτίνη που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή μαρμελάδας.

Η Άννα και η αδερφή της Μάργκοτ φοιτούσαν σε τοπικό σχολείο και ήταν ικανοποιημένες. Αυτό άρχισε να αλλάζει στις 10 Μαΐου 1940, όταν ο γερμανικός στρατός εισέβαλε στις Κάτω Χώρες.

Δύο χρόνια αργότερα, στις 5 Ιουλίου 1942, η Μάργκοτ έλαβε επίσημη κλήση να παρουσιαστεί σε ναζιστικό στρατόπεδο εργασίας. Την επόμενη μέρα η οικογένεια Φρανκ κρύφτηκε σε μυστικό κτίριο της εταιρείας του Όττο. Μαζί τους κρύφτηκε και μια άλλη εβραϊκή οικογένεια και, αργότερα, ένας Εβραίος οδοντίατρος. Όλοι πέρασαν δύο χρόνια σε αυτό το κρησφύγετο χωρίς ποτέ να βγουν έξω. Η είσοδος ήταν κρυμμένη από μια μεγάλη βιβλιοθήκη.

Τέσσερις από τους πιστούς υπαλλήλους του Όττο έφερναν φαγητό και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, καθώς και νέα για τον έξω κόσμο. Ήξεραν ότι, εάν πιαστούν, θα εκτελούνταν γιατί βοήθησαν Εβραίους, αλλά το έκαναν έτσι κι αλλιώς.

Η Άννα περνούσε πολύ χρόνο διαβάζοντας και γράφοντας στο ημερολόγιό της. Κάθε καταχώρηση ξεκινούσε με τις λέξεις «Αγαπητή Κίττυ», μια φανταστική φίλη. Γράφτηκε μέσα σε δύο χρόνια. Το ημερολόγιο αναφέρει τον χρόνο που πέρασε η οικογένειά της κρυμμένη, καθώς και τα συναισθήματα μιας απογοητευμένης και «συνηθισμένης» έφηβης, που αγωνιζόταν να ζήσει σε ένα περιορισμένο χώρο.

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr