Πώς ο εγκλεισμός πυροδότησε το ενδιαφέρον μας για τη ζωή άλλων

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

επιμέλεια: Αναστασία Νικολάου //

Ιστορικά, οι βιογραφίες και οι αυτοβιογραφίες αφορούν στην καταγραφή του βίου. Μέχρι σήμερα έτειναν να παρουσιάζουν μόνο διάσημους ανθρώπους, αν και ημερολόγια όπως αυτά του Samuel Pepys και της Άννας Φρανκ καταγράφουν την εμπειρία των απλών ανθρώπων που ζουν εν μέσω σημαντικών γεγονότων.

Υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον επίσης για ζωές ανθρώπων που κατορθώνουν να ξεπεράσουν με επιτυχία δυσμενείς συνθήκες και δύσκολες εμπειρίες. Αυτές οι βιογραφίες και αυτοβιογραφίες αφηγούνται τη ζωή των ατόμων, επισημαίνοντας παράλληλα το κοινωνικό, πολιτιστικό και ιστορικό πλαίσιο στο οποίο ζουν.

•Σήμερα, τα ημερολόγια γράφονται συχνά όχι με την παραδοσιακή έννοια, αλλά μέσω των γραπτών δημοσιεύσεων και των φωτογραφιών που αναρτώνται στις διάφορες πλατφόρμες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, όπου οι χρήστες τους διατηρούν τα προσωπικά τους προφίλ. Το ενδιαφέρον μας για τις ζωές των άλλων έχει αυξηθεί εκθετικά με τα νέα τεχνολογικά μέσα να παρέχουν πρόσβαση και πληροφορίες για τη ζωή των ανθρώπων (ή τις περσόνες αυτών)

Ζώντας μέσα στην πανδημία

Μόλις το αρχικό σοκ της πανδημίας μετατράπηκε στο «νέο φυσιολογικό», η προσοχή στράφηκε στη ζωή των καθημερινών ανθρώπων. Των ανθρώπων που έγιναν οι νέοι ήρωες της πραγματικότητας, όπως οι γιατροί, το νοσηλευτικό προσωπικό, οι εθελοντές και όσοι μέσα στις δύσκολες συνθήκες έγιναν τα πρόσωπα της ημέρας, οι απροσδόκητοι ήρωες και εκείνοι που κράτησαν την ελπίδα ζωντανή.

Η απομόνωση του λοκντάουν, η κοινωνική απόσταση και η αβεβαιότητα για το πόσο καιρό θα κρατήσει αυτή η νέα πραγματικότητα αποτελούν το έναυσμα για να επανεξετάσουμε το πώς αντιλαμβανόμαστε το άτομο και την κοινωνία.

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr