Αναλύσεις

Ουάσιγκτον: Τα παρασκήνια του μπρα ντρε φερ Ευρώπης – ΔΝΤ για την Ελλάδα

Ουάσιγκτον: Τα παρασκήνια του μπρα ντρε φερ Ευρώπης – ΔΝΤ για την Ελλάδα
ViberViber MessengerMessenger WhatsAppWhatsApp
Ακούστε το άρθρο

Κατώτερες των προσδοκιών αποδείχτηκαν τελικά οι επαφές και οι συζητήσεις στην Ουάσιγκτον κατά την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ,  για το χρέος, την έξοδο από τα μνημόνια, το αναπτυξιακό σχέδιο, το αφορολόγητο και τα προαπαιτούμενα .

Η πρόοδος δεν ήταν η αναμενόμενη με τις προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί, ενώ ούτε στο Eurogroup της 27ης Απριλίου στη Σόφια θα υπάρξει πρόοδος στο χρέος. Αντίθετα την ερχόμενη Παρασκευή δεν αποκλείεται να κλείσει το ζήτημα του σχεδίου ανάπτυξης που θα παρουσιάσει η Ελλάδα.

Χρέος: Η δυσκολία εντοπίζεται στην αδυναμία της γερμανικής κυβέρνησης να ξεκαθαρίσει τις θέσεις της και στην επιθυμία να καθυστερήσει τη λήψη απόφασης. Οι λόγοι των αντιδράσεων εντοπίζονται στο εσωτερικό της Γερμανίας.  Και πιο συγκεκριμένα των εκλογών στη Βαυαρία, οι οποίες γίνονται στις 14 Οκτωβρίου (αυτό εξηγεί και γιατί κάποιοι στη Γερμανία επιθυμούν παράταση λίγων μηνών του ελληνικού προγράμματος).

Ως τότε ο διάδοχος του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δύσκολα θα μπορέσει να κάνει σημαντικά βήματα πέρα από τη συμφωνία του Μαίου 2016 για ρύθμιση του χρέους με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, μείωση επιτοκίων.

Βεβαίως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπάρχει η σύνδεση της ανάπτυξης με το χρέος. Εδώ η μεγάλη διαφωνία είναι ανάμεσα στο ΔΝΤ και τη Γερμανία. Το πρώτο θέλει να λειτουργεί ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε αποφάσεις (π.χ. του Eurogroup ή της Κομισιόν), ενώ η Γερμανία τάσσεται υπέρ του ελέγχου από διάφορα όργανα των δανειστών.

Σημαντική επίσης, είναι η διαφορά και ως προς το ποσοστό της ανάπτυξης από το οποίο θα καθορίζονται η εξυπηρέτηση ή όχι του χρέους. Οι Γάλλοι το τοποθετούν πέριξ του 2,8%, ενώ ο ESM το περιορίζει στο 2,2%.

Ετσι, όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στη Γερμανία είναι πολύ δύσκολη και η παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Γιατί το μεν Ταμείο ζητά γενναία ελάφρυνση του χρέους, ενώ οι Γερμανοί και ιδιαίτερα οι Χριστιανοκοινωνιστές που κυβερνούν τη Βαυαρία (όπως προείπαμε γίνονται εκλογές στις 14 Οκτωβρίου), δεν θέλει να ακούσει για παραχωρήσεις προς την Ελλάδα, γιατί εκτιμούν ότι θα κοστίσει εκλογικά.

Αφορολόγητο: Ο Τόμσεν με τις δηλώσεις του στην Ουάσιγκτον έθεσε ουσιαστικά στο τραπέζι τη μείωση του αφορολογήτου. Αυτό ακριβώς εννοούσε όταν δήλωνε ότι θα πρέπει να διευρυνθεί η φορολογική βάση. Επιλογή που για τα ελληνικά δεδομένα είναι καταστροφική οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά.

Οικονομικά, γιατί από τη στιγμή που η ανάπτυξη στηρίζεται στο μεγαλύτερο ναθμό στην κατανάλωση, η μείωση του αφορολόγητου θα περιορίσει τα εισοδήματα που θα διατεθούν για κατανάλωση και θα πλήξει την ανάπτυξη.

Κοινωνικά, γιατί είναι ένα μέτρο το οποίο θα χτυπήσει τα χαμηλά εισοδήματα πρωτίστως.

Πολιτικά, γιατί τυχόν απαίτηση για εφαρμογή από τις αρχές του 2019 (το αποκλείει η ελληνική κυβέρνηση και θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης), είναι σίγουρο πως θα προκαλέσει εκλογές το Φθινόπωρο.

Μία τέτοια εξέλιξη δεν την επιθυμούν οι Ευρωπαίοι, ενώ ορισμένοι στο ΔΝΤ φαίνεται να την επιδιώκουν για δικούς τους λόγους.

Αναπτυξιακό σχέδιο: Είναι το πεδίο της πιο σημαντικής αντιπαράθεσης αυτή τη στιγμή. Τα δύο πιο σημαντικά σημεία τριβής είναι η σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού (την επιθυμούν οι έμποροι, ενώ δεν την θέλουν βιομήχανοι) και οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις.

Από το αναπτυξιακό σχέδιο θα εξαρτηθούν σε σημαντικό βαθμό και άλλες παράμετροι για την Ελλάδα. Πρόκειται για τις ρυθμίσεις για το χρέος και ειδικότερα η σύνδεση της ανάπτυξης με το χρέος. Επίσης θα επηρεαστούν οι μεταμνημονιακές ρήτρες και σε κάποιο βαθμό ο έλεγχος μετά τον Αύγουστο.

Φωτογραφία: Εurokinissi

Εξοδος από τα μνημόνια: Φαίνεται πως είναι το μόνο σημείο στα οποίο συμφωνούν όλοι. Το ελληνικό πρόγραμμα θα τελειώσει στις 20 Αυγούστου και τυπικά αυτό θα σημάνει τη λήξη της περιόδου των μνημονίων.

Στο ουσιαστικό σκέλος υπάρχουν διαφωνίες. Αφορούν στη σύνδεση του χρέους με μεταρρυθμίσεις, την αυστηρότητα των ελέγχων μετά τον Αύγουστο και συνεπώς στο βαθμό ελευθερίας και αυτονομίας της ελληνικής κυβέρνησης.

Στους δανειστές υπάρχουν δύο στρατόπεδα. Κομισιόν, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία,  θέλουν έλεγχο στο πλαίσιο όσων ισχύουν στην Ευρωζώνη. Το δεύτερο στρατόπεδο (Γερμανία, Ολλανδία, Φινλανδία) ζητούν πιο αυστηρό και στενό έλεγχο.

Ούτε και αυτό το θέμα ξεκαθάρισε στην Ουάσιγκτον και δεν αναμένεται να ξεκαθαρίσει σύντομα.

Προαπαιτούμενα: Εδώ τα πράγματα είναι αρκετά ξεκάθαρα. Πρόκειται κυρίως για τεχνικά θέματα. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε εντολές να επιταχυνθεί η εκπλήρωση των προαπαιτούμενων. Κι΄ αυτό για να μην δοθούν αφορμές με πρόσχημα αυτά να τεθούν άλλα ζητήματα.

Κύριος και πρωταρχικός στόχος για την κυβέρνηση είναι η καθαρή έξοδος στις αγορές.  Και βεβαίως η όσο το δυνατόν πιο χαλαρή επίβλεψη στη μεταμνημονιακή εποχή. Ετσι, πιστεύουν στην κυβέρνηση, θα μπορέσουν κινηθούν σε έναν ευρύτερο χώρο και να πάρουν αποφάσεις με κοινωνικό πρόσημο.

Λαγκάρντ σε Τσακαλώτο: Επιταχύνετε για προαπαιτούμενα και χρέος

Για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τη στάση και τη συμπεριφορά του ΔΝΤ, θα πρέπει στο τραπέζι να βάλουμε την αποδυνάμωσή του ύστερα από την αντιμετώπισή του από τον Τραμπ και την ενίσχυση της Κίνας.

Ετσι, τώρα το Ταμείο θα επιδιώξει να διατηρήσει έναν κρίσιμο ρόλο στην Ευρώπη. Αλλιώς το κύρος του θα βρεθεί στα χαμηλότερο σημείο από την ίδρυσή του.

Και όπως γίνεται αντιληπτό, αυτή ακριβώς η παράμετρος περιορίζει τη διαπραγματευτική του ισχύ έναντι της Γερμανίας για το ελληνικό χρέος.

Θανάσης Λυρτσογιάννης

 

 

Ολες οι Ειδήσεις

Ειδήσεις Top Stories
X