Η κουλτούρα του “hook up” – Και πώς διαφοροποιείται από τον σεξισμό

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Παλαιότερα κυριαρχούσε η αντίληψη ότι οι περιστασιακές σεξουαλικές σχέσεις είναι εγγενώς υποτιμητικές για τις γυναίκες. Πολλές ταυτίζονταν και αναπαρήγαγαν αυτή την πεποίθηση νιώθοντας συχνά ταπεινωμένες μετά από ανάλογες εμπειρίες. Το συναίσθημα της υποτίμησης και της ταπείνωσης ωστόσο δεν αφορούσε την ίδια τη φύση του περιστασιακού σεξ, που κάθε άλλο παρά εξευτελιστική είναι, αλλά την ουσία, την ατμόσφαιρα και τον χαρακτήρα της αλληλεπίδρασης με τον ερωτικό παρτενέρ. Συμβαίνει, γιατί μπορεί να σου συμπεριφερθούν σαν να είσαι αντικείμενο, ένα μέσο για έναν σκοπό, χωρίς να τους νοιάζει η ευχαρίστησή σου. Μπορεί να φερθούν με ασέβεια, με πίεση και καταναγκασμό.

Η εμπειρία του περιστασιακού σεξ εμπίπτει συχνά σε ένα ευρύτερο μοτίβο δομικού σεξισμού. Απηχεί τη γενικότερη στάση απέναντι στις γυναίκες μέσα σε μια σεξιστική κοινωνία. Δυστυχώς, ενώ υπάρχουν πραγματικές και σημαντικές κριτικές που πρέπει να γίνουν για τον τρόπο με τον οποίο τείνει να λειτουργεί η κουλτούρα του περιστασιακού σεξ, πολλές από τις κριτικές που ακούμε πιο συχνά προέρχονται από μια αρνητική προσέγγιση της σεξουαλικότητας και από έναν φόβο μπροστά στη σεξουαλικότητα, ειδικά των νέων ανθρώπων.

Μέσω της κωδικοποιημένης γλώσσας τους και της αποτυχίας τους να δουν την κουλτούρα του hook up μέσα από μια φεμινιστική οπτική γωνία, οι επικριτές της πιστεύουν τελικά ότι οι άνθρωποι (ειδικά οι νέοι και ειδικά οι νεαρές γυναίκες) που προβαίνουν σε περιστασιακό σεξ κάνουν απλώς κάτι ανήθικο και επιθετικό. Τα προβλήματα όμως που μπορεί να αναδύονται στο πλαίσιο της κουλτούρας των ευκαιριακών σεξουαλικών σχέσεων, έχουν να κάνουν κυρίως με τον βαθιά ριζωμένο στην κοινωνία σεξισμό, παρά με το ίδιο το σεξ.

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr