Σχέσεις – Πώς η προσκόλληση μας ενώνει (και μας χωρίζει)

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

επιμέλεια: Ελένη Σωτάκη //

Κάθε άνθρωπος αναπτύσσει στην παιδική ηλικία ένα προσχέδιο για τις σχέσεις: το λεγόμενο στυλ προσκόλλησης. Δεκαετίες αργότερα, αυτό καθορίζει ποια ζευγάρια θα είναι ευτυχισμένα μαζί.

Η μεγάλη αγάπη. Μερικοί τη βρίσκουν. Μερικοί την ψάχνουν σε όλη τους τη ζωή δίχως να τη συναντήσουν. Πιστεύουν ότι είναι άτυχοι στην αγάπη. Μπορεί όμως να υπάρχει και κάτι άλλο πίσω από τις σχέσεις που αποτυγχάνουν ξανά και ξανά: Ο φόβος της δέσμευσης. Τυπικά σημάδια: Το άτομο αποσύρεται με κάποιον τρόπο όταν η σχέση γίνεται πιο κοντινή, πιο οικεία, πιο δεσμευτική. Μπορεί ακόμα να βρίσκει άλλα άτομα περισσότερο ελκυστικά, όταν εκείνα δεν είναι διαθέσιμα ή δεν ανταποδίδουν το ενδιαφέρον γενικότερα.

Τα ζευγάρια με ανασφαλή δεσμό συχνά παγιδεύονται σε έναν φαύλο κύκλο: όσο περισσότερο το ένα άτομο αναζητά την εγγύτητα, τόσο περισσότερο το άλλο απομακρύνεται και το αντίστροφο.

Ο δεσμός μεταξύ ενός ατόμου με αποφευκτικό στυλ προσκόλλησης και ενός αγχώδους που επιζητά την έντονη προσκόλληση παρουσιάζει τις πιο σταθερές και μακροχρόνιες σχέσεις – παρόλο που τα μέλη δεν είναι ιδιαιτέρως ικανοποιημένα. Οι σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών με ασφαλές στυλ προσκόλλησης αποδείχθηκαν πιο ικανοποιητικές, αλλά λιγότερο μόνιμες.

Μια σταθερή σχέση, όμως, δεν είναι πάντα συνώνυμη με την αμοιβαία ικανοποίηση και ευχαρίστηση. Στην πραγματικότητα αυτό θα ήταν ένας λόγος για να σκεφτεί κανείς τη διάλυση της σχέσης. Πολλοί άνθρωποι ωστόσο δεν θέλουν να μείνουν μόνοι. Η ερευνήτρια προσκόλλησης Eva Neumann από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Μπόχουμ στη Γερμανία συμβουλεύει τον χωρισμό μόνο σε έναν περιορισμό βαθμό και σε πολύ συγκεκριμένες καταστάσεις: όταν εμπλέκονται στις σχέσεις αλκοόλ, άλλοι εθισμοί ή βία. Εάν αυτό δε συμβαίνει, το πιο σημαντικό ερώτημα είναι: Είναι ο χωρισμός η καλύτερη επιλογή;

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr