Ο Κώστας Σημίτης στηρίζει αναφανδόν τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Καλώς τον Κώστα Σημίτη, τον σοσιαλιστή, που στηρίζει αναφανδόν τον νεοφιλελεύθερο Κυριάκο Μητσοτάκη. Μιλώντας θεωρητικά και σε επίπεδο ιδεολογιών θα χαρακτηρίζαμε παράδοξη αυτή τη σύμπτωση.

Ομως, κοιτάζοντας σε επίπεδο ανθρώπων και τον αριθμό των στελεχών των προερχόμενων από το Σημιτικό στρατόπεδο, που περιβάλλουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η στήριξη που προσφέρει ο πρώην πρωθυπουργός στον νυν, είναι άνετε προβλέψιμη. Μόνο που δεν γνωρίζουμε αν αυτή είναι και ωφέλιμη για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ιδίως αν αναλογιστούμε και τις αντιδράσεις Καραμανλικών και Σαμαρικών για τους Σημιτικούς μουσαφίρηδες στο Μαξίμου.

Στο άρθρο του Κώστα Σημίτη βλέπουμε μία απόλυτη στήριξη στον Κυριάκο Μητσοτάκη για τον κορονοϊό (παρότι τα έχει κάνει μαντάρα στο δεύτερο κύμα πανδημίας) και μία επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ (αναμενόμενη) και κατά του ΚΙΝΑΛ (μη αναμενόμενη).

Στο άρθρο του στην εφημερίδα «Νέα Σαββατοκύριακο» ο Κώστας Σημίτης σημειώνει όσον αφορά την επιδημία και το lockdown, ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν παρουσίασαν ένα δικό τους σχέδιο με βάση διεθνή δεδομένα (λες και η κυβέρνηση παρουσίασε σχέδιο).

Φτάνει στο σημείο να αρνείται ακόμα και τις παλινωδίες της κυβέρνησης, παρότι άλλα έλεγε τη μία εβδομάδα, άλλα την επομένη. Και ακόμα χειρότερα, άλλα να δηλώνει το πρωί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και άλλες αποφάσεις να παίρνει το απόγευμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, συμπεριφορές που είναι ο ορισμός της παλινωδίας.

Ολόκληρο το άρθρο του Κώστα Σημίτη 

Στις εφημερίδες διαβάζουμε και στο ραδιόφωνο ακούμε μετά τις κυβερνητικές δηλώσεις και τις σχετικές απαντήσεις της αντιπολίτευσης. Αυτή η ανταλλαγή απόψεων έχει ελάχιστο ενδιαφέρον. Η αντιπολίτευση θα έπρεπε να βοηθήσει σε μια πληρέστερη εικόνα της αντιμετώπισης των προβλημάτων αντί να επιβεβαιώνει κάθε φορά μια γνωστή αντιπαλότητα, χωρίς να αναδεικνύει το ουσιαστικό περιεχόμενο των διαφορών.

Ενα παράδειγμα είναι οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού για το νέο lockdown και τα πολιτικά σχόλια που ακολούθησαν. Το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης προσωποποιεί το θέμα. Θεωρεί ότι ο Πρωθυπουργός «δεν θέλει να βρεθεί στη δύσκολη θέση να υπάρχει αντίλογος… για τις παλινωδίες που οδήγησαν στο νέο lockdown». Ποια γεγονότα θεωρεί ως παλινωδία;

Τον τουρισμό, τις καλοκαιρινές διακοπές; Αλλά αυτά υπήρχαν και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Οπως και σε άλλα κράτη, οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται συναρτώνται με τις εξελίξεις όσο και την ανάγκη οι δομές της κοινωνίας να εξακολουθούν να λειτουργούν. Αλλο κόμμα της αντιπολίτευσης κατήγγειλε «τους αυτοσχεδιασμούς της κυβέρνησης που αποτυγχάνουν και τη χρησιμοποίηση ως ασπίδας τους επιστήμονες». Ποιοι είναι οι «αυτοσχεδιασμοί» της κυβέρνησης δεν αναφέρεται.

Οσον αφορά την «επίκληση» της γνώμης των επιστημόνων, τα κράτη της Ευρώπης ζήτησαν και ζητούν την εισήγηση των επιστημόνων. Συζητούν μαζί τους, προσπαθούν να διαμορφώσουν με βάση τις εισηγήσεις τους, που δεν συμπίπτουν πολλές φορές, τα αναγκαία μέτρα λαμβάνοντας υπόψη και τις οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους, που είναι υποχρέωση κάθε κυβέρνησης να εξετάζει.

Οι δηλώσεις αυτές της αντιπολίτευσης δεν είναι εξαίρεση σε σχέση με δηλώσεις της και για άλλα θέματα. Ο τρόπος αυτός αντίδρασης δείχνει μία από τις μεγάλες αδυναμίες της ελληνικής πολιτικής ζωής. Η αντιπολίτευση πρέπει να εκφράζεται. Αλλά χρέος της είναι επίσης, όταν επισημαίνει τις αρνητικές πλευρές της κυβερνητικής δραστηριότητας, να έχει και η ίδια στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία ένα κατανοητό και εφαρμόσιμο σχέδιο αντιμετώπισης.

Σχέδιο εφικτό και σε θέση να βελτιώνει τις εσφαλμένες κυβερνητικές πολιτικές. Οσον αφορά την επιδημία και το lockdown τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν παρουσίασαν ένα δικό τους σχέδιο με βάση διεθνή δεδομένα.

Δεν εξήγησαν από την αρχή της πανδημίας ποια πολιτική θα έπρεπε να ακολουθηθεί με βάση τα επιστημονικά δεδομένα και τις υπάρχουσες εμπειρίες. Απλώς παρακολουθούν και αρνούνται. Αλλά η κοινή γνώμη δεν χρειάζεται την άρνηση. Για να απαιτήσει τα αναγκαία και σωστά από την κυβέρνηση χρειάζεται πληροφόρηση, τεκμηρίωση, δημιουργικότητα. Τότε μόνο θα είναι πρόθυμη να ακολουθήσει δρόμους άλλους από εκείνους που της υπαγορεύει η κυβέρνηση και να αναθέσει σε όσους έχουν διαφορετικές ευθύνες την εξουσία».