Πολύ σκληρές κόντρες Τσίπρα-Μητσοτάκη στη Βουλή και στη μέση Αυγενάκης

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Πολύ σκληρές, πιο σκληρές από ποτέ, θα είναι οι αντιπαραθέσεις στη Βουλή κατά τη συζήτηση της ερώτησης στον πρωθυπουργό, που υπέβαλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατηγορώντας την κυβέρνηση για ανοχή στην ανομία.

Η αξιωματική αντιπολίτευση είχε την ατυχία (ή μήπως δεν ήταν σύμπτωση;) να πέσει πάνω στα δημοσιεύματα της εφημερίδας Documento για τον γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος Λευτέρη Αυγενάκη, ο οποίος τυγχάνει να είναι και από τα πιο έμπιστα στελέχη του Κυριάκου (από το στρατόπεδο της Ντόρας Μπακογιάννη μεταπήδησε σε αυτό του Κυριάκου Μητσοτάκη).

Η κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας προσωπικά φαίνεται πως βρήκαν μια πολύ καλή ευκαιρία (τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνονται) να επιτεθούν σκληρά στη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε ένα ζήτημα, που θεωρείται προνομιακό για την αξιωματική αντιπολίτευση και “αχίλλειος πτέρνα” για την κυβέρνηση, αυτό της ασφάλειας και της ανομίας.

Ισχυρή ένδειξη των κυβερνητικών προθέσεων και διαθέσεων, αποτελεί η ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού για το ζήτημα του Λευτέρη Αυγενάκη στην οποία αναφέρεται ότι:

«Ο κ. Μητσοτάκης υπέβαλε ερώτηση στον πρωθυπουργό, κατηγορώντας την κυβέρνηση για ανοχή στη γενικευμένη ανομία.

Οι αποκαλύψεις στην εφημερίδα Documento για τη δράση του Λευτέρη Αυγενάκη την καθιστούν άκρως επίκαιρη.

Η συζήτηση στη Βουλή θα είναι μια ευκαιρία να διαφωτίσει όλους τους Έλληνες ο αρχηγός της ΝΔ για την εμπλοκή που φέρεται να έχει ο  γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματός του σε κυκλώματα με εγκληματική δράση. Να απαντήσει στα ερωτήματα που εγείρουν οι αποκαλύψεις για «εξυπηρετήσεις» ατόμων που εμπλέκονται σε εκβιασμούς, λαθρεμπόριο χρυσού, απαγωγές, εμπόριο όπλων, απειλές κατά δημοσιογράφων, κλπ.

Από τον ίδιο τον κ. Αυγενάκη δεν περιμέναμε τίποτε περισσότερο από καταγγελίες για συκοφαντίες και παρακράτος.

Από τον κ. Μητσοτάκη περιμένουμε πειστικές απαντήσεις. Διαφορετικά θα αποδειχτεί ότι η ανοχή στην ανομία, και η ανομία της ανοχής, ανθίζουν πολύ κοντά του».