ΚΕΘΕΑ: Ονομάζοντας τη διάλυση του οργανισμού εξέλιξη

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

του Γιάννη Παναγόπουλου //

Μπορούμε να ονομάσουμε τη διάλυση εξέλιξη; Την απονεύρωση ενός οργανισμού ως αναδιάρθρωσή του; Δώστε πόζα στο χαμόγελό σας. Μπορεί να είναι ένα ειρωνικό ή ένα που να φανερώνει θυμό. Όπως και αν αισθάνεστε η κυβέρνηση μπορεί τα παραπάνω. Μπορεί και περισσότερα αλλά ας μείνουμε εδώ, στα λίγα. Η περίπτωση ΚΕΘΕΑ είναι ένα παράδειγμα. Μπορείς να τη δεις και σαν ένα ονειρικό σταυροδρόμι νεοδημοκρατικής έμπνευσης. Εκεί που ενώνεται η δίψα για περισσότερη ιδιωτική πρωτοβουλία παντού (ακόμα και στις πετυχημένες, αλλά ακριβούτσικες, λειτουργικές δομές υγείας) με την πρόσληψη αριστείας, άσχετης με το αντικείμενο μεν, ορισμένης ως αριστείας δε.

Το ΚΕΘΕΑ αλλάζει. Δεν κοιτά βέβαια προς τη μεριά των εξαρτημένων. Οι ευάλωτοι πληθυσμοί της χώρας μπορούν να παραμείνουν στη θέση τους. Το ΔΣ του οργανισμού, πριν το κυβερνητικό ρετούς, ήταν άμισθο και “θεματοφυλούσε” το αυτοδιοίκητο του οργανισμού. Μετά το κυβερνητικό ρετούς είναι έμμισθο και πιστοποιημένο για την κομματική του πίστη στο ντόπιο άριστο. Δεν είναι βέβαια μόνο αυτό. Το θέμα είναι ποιες παροχές υγείας θα προσφέρει πια το ΚΕΘΕΑ. Και αν οι νέες μπορούν να σταθούν ισάξια πάνω στο πετυχημένο προηγούμενο μοντέλο. Καμία αμφιβολία. Δεν θα είναι.

Οι εξαρτημένοι δεν είναι φτηνοί ασθενείς. Η διάρκεια θεραπείας τους είναι αβέβαιη. Ειδικά σε αυτή την περίπτωση, οι αριθμοί δεν χωρούν την αλήθεια στην ολότητά της. Οι εργαζόμενοι του ΚΕΘΕΑ έχουν βάσιμους λόγους να δηλώνουν πως τα προγράμματα των δομών απεξάρτησης που δημιούργησαν θα αλλοιωθούν. Το ΚΕΘΕΑ δεν λειτούργησε ποτέ κάτω από την υγειονομική σκέψη του κρυψίματος κάτω από το χαλί του προβλήματος των θεραπευόμενων του. Σειρές ειδικών όπως πρώην χρήστες, ψυχολόγοι, ψυχίατροι στόχευαν στην ολοκληρωτική κοινωνική επανένταξη του ατόμου χωρίς παροχή υποκατάστατων. Η νέα λογική λειτουργίας, εκτός των άλλων, ανάβει τις διαθέσεις της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Η αλλοίωση του πνεύματος των προγραμμάτων στη νέα εποχή του ΚΕΘΕΑ ορίζει μια νέα ταξικότητα στη θεραπεία της χρήσης.

Στο μέλλον το κυνήγι της ισόποσης θεραπευτικής φροντίδας που δίνει το ΚΕΘΕΑ σήμερα δεν θα δίνεται ούτε κατά διάνοια από ιδιωτικά κέντρα απεξάρτησης. Η προγραμματισμένη ορμή της κυβέρνησης για να αλλάξει δομές υγείας γνωστές και αναγνωρισμένες διεθνώς για την επάρκεια τον υπηρεσιών τους είναι πρωτόγνωρη. Απλά δεν συνηθίζεται.