Στρεπτόκοκκος: Κινδυνεύουν… και οι ενήλικες

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Στρεπτόκοκκος: Η αύξηση των κρουσμάτων του επιθετικού στρεπτόκοκκου της ομάδας Α (iGAS) έχει θορυβήσει τις υγειονομικές Αρχές και τους επιστήμονες.
Κι ενώ μέχρι σήμερα η ανησυχία όλων εστιάζεται περισσότερο στα παιδιά, καθώς υπήρξαν 11 θανατηφόρα περιστατικά σε ανηλίκους κάτω των 10 ετών, παραγνωρίζεται ο υπαρκτός κίνδυνος της σοβαρής νόσησης των μεγάλων, λένε οι ειδικοί. Να σημειωθεί πως μέχρι σήμερα έχουν νοσήσει δεκάδες ενήλικες στην Ελλάδα και έχουν οδηγηθεί στο θάνατο τουλάχιστον 12 άτομα.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, αν δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα, μπορεί να προκαλέσει και στα μεγαλύτερα ηλικιακά άτομα μη αναστρέψιμο σύνδρομο τοξικού shock και θάνατο, αναφέρουν οι γιατροί της Ενωσης Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων Λάρισας.

«Τελευταία έχουν πολλαπλασιαστεί τα κρούσματα διεισδυτικού στρεπτόκοκκου με κεραυνοβόλο εξέλιξη και δυστυχώς θανατηφόρα κατάληξη. Επισημαίνουμε για μια ακόμα φορά ότι ο στρεπτόκοκκος της ομάδας Α είναι ένα κοινό μικρόβιο. Πολλοί από εμάς φέρουμε στο λαιμό και στο δέρμα μας το μικρόβιο χωρίς να εμφανίζουμε συμπτώματα λοίμωξης (φορείς)», σημειώνουν οι γιατροί στις οδηγίες που εξέδωσαν και συμπληρώνουν: «Ιδιαίτερα προσεκτικοί θα πρέπει να είναι οι ενήλικες όταν στο περιβάλλον τους διαβιούν παιδιά με στρεπτοκοκκικές αλλοιώσεις, καθόσον η μεταδοτικότητα και διασπορά του μικροβίου είναι μεγάλη».

Κάποιες αναλύσεις, όπως λένε οι παιδίατροι, δείχνουν ότι είναι συγκεκριμένος υπότυπος στα περισσότερα σοβαρά περιστατικά. «Αλλά δεν έχουμε επιστημονική γνώση γιατί κάποια στελέχη κάνουν τόσο διεισδυτική νόσο σε ορισμένα άτομα», επισημαίνουν.

Η μετάδοση

Ο ρινοφάρυγγας του 10-20% των παιδιών είναι αποικισμένος με στρεπτόκοκκο χωρίς η πλειονότητα αυτών να εμφανίζει ενεργό λοίμωξη. Ως εκ τούτου, μπορεί το μικρόβιο να μεταδίδεται από άτομο σε άτομο αερογενώς με τα σταγονίδια και την επαφή με δερματικές αλλοιώσεις.

Το συγκεκριμένο μικρόβιο μπορεί να προκαλέσει σε ορισμένες περιπτώσεις ήπια λοίμωξη (αμυγδαλίτιδα, φαρυγγίτιδα, οστρακιά, μολυσματικό κηρίο) ή και πιο σοβαρή λοίμωξη μετά από διείσδυση (πνευμονία, εμπύημα, νεφρίτιδα, καρδίτιδα, ρευματικό πυρετό, σηψαιμία).

Αυτό μπορεί να συμβεί, σύμφωνα με τους γιατρούς, «κυρίως όταν ένα άτομο έχει ανοιχτά τραύματα που επιτρέπουν στα βακτήρια να εισέλθουν στους ιστούς, βλάβες στην αναπνευστική οδό μετά από ιογενές νόσημα ή σε περιπτώσεις μειωμένης ανοσίας σε κάποια λοίμωξη λόγω υποκείμενων νοσημάτων ή φαρμακευτικής αγωγής». Τα συμπτωματικά άτομα μεταδίδουν περισσότερο από τους φορείς.

Τα συμπτώματα

Τα κύρια συμπτώματα της λοίμωξης από στρεπτόκοκκο είναι ο πυρετός (όχι κατ’ ανάγκη υψηλός), που συνοδεύεται συνήθως από ρίγος, ο πονόλαιμος και σε αρκετές περιπτώσεις η διόγκωση των τραχηλικών λεμφαδένων και των αμυγδαλών. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στα strep test αυτοδιάγνωσης που διενεργούνται εκτός εργαστηρίου ή ιατρείου, καθόσον η λήψη του υλικού από το ρινοφάρυγγα απαιτεί ιδιαίτερη γνώση και δεξιότητα, σημειώνουν οι παιδίατροι. «Η διάγνωση επιβεβαιώνεται στο εργαστήριο είτε με γρήγορο τεστ (strep test) είτε με καλλιέργεια από το φάρυγγα, απ’ όπου ο ασθενής λαμβάνει το αποτέλεσμα εγγράφως με την υπογραφή και τη σφραγίδα του γιατρού», τονίζουν.

Προσοχή στην άσκοπη χρήση αντιβιοτικών

Η θεραπεία στις ήπιες λοιμώξεις γίνεται στο σπίτι, είναι απλή, με κοινά αντιβιοτικά (πενικιλίνη ή ερυθρομυκίνη ή κεφαλοσπορίνη), ενώ οι βαριές λοιμώξεις από τον διεισδυτικό στρεπτόκοκκο απαιτούν νοσηλεία σε νοσοκομεία.

Επειδή στα παιδιά, και ιδιαίτερα τα μικρότερα, οι μικροβιακές λοιμώξεις εξαπλώνονται πολύ γρήγορα και καταλήγουν σε σηψαιμία (όταν περάσει στο αίμα και προκαλείται σηπτικό shock), οι γονείς θα πρέπει, όταν βλέπουν πυρετό που συνοδεύεται από ρίγος, πρησμένες αμυγδαλές με πύον, εξάνθημα με κηλίδες και το παιδί χάνει τη ζωηράδα του (κάθεται «μαραμένο», δεν παίζει με τα παιχνίδια, δεν μιλάει πολύ), να επικοινωνούν αμέσως ακόμα και από το πρώτο 24ωρο με τον παιδίατρό τους, καθώς όλοι οι παιδίατροι έχουν ευαισθητοποιηθεί και έχουν ενημερωθεί από τους υπεύθυνους υγειονομικούς φορείς.

Την αγωγή θα πρέπει να τη δίνει αποκλειστικά ο θεράπων ιατρός, λένε οι παιδίατροι. «Θα πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν πως η έγκαιρη διάγνωση και η γρήγορη αντιμετώπιση με τα κοινά αντιβιοτικά αποτρέπουν περαιτέρω επιδείνωση της λοίμωξης, τις βαριές επιπλοκές και το θάνατο», καταλήγουν.