Γιατί οι πλούσιοι και ισχυροί συμπεριφέρονται ως άξεστοι – Η εξήγηση του φαινομένου

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Η εξαπάτηση, η κλοπή, το ψέμα και η έλλειψη σεβασμού για το περιβάλλον εμφανίζονται πολύ συχνά στις πλουσιότερες κοινωνικές ομάδες. Καθώς «αυτοδημιούργητοι» εκατομμυριούχοι ανέρχονται στα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς έφτασαν εκεί και τι αντίκτυπο έχει ο πλουτισμός στον κόσμο γύρω μας. Πώς οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και γιατί συχνά απουσιάζουν ο ηθικοί φραγμοί και οι ισορροπίες από το χαρακτήρα τους;

Η διαδικασία λήψης αποφάσεων που χαρακτηρίζει την απληστία δεν δίνει πάντα προτεραιότητα στην ηθική, αλλά οι επιστήμονες σπάνια έχουν επαρκή στοιχεία για να προβούν σε αυτόν τον ισχυρισμό.

Έρευνες συνδυάζουν τα σημεία μεταξύ της δύναμης, του πλούτου και του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουμε άλλους ανθρώπους. Τις τελευταίες δεκαετίες έρευνες ψυχολόγων προσπάθησαν να κατανοήσουν και να μετρήσουν τις ακριβείς επιπτώσεις του πλούτου στη συμπεριφορά και στην ηθική. Τα ως τώρα ερευνητικά δεδομένα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον φέρνοντας καταρχάς τους πλούσιους πρώτους στη φοροδιαφυγή. Ακολουθεί η απιστία στις στενές διαπροσωπικές σχέσεις. Συχνά επίσης χαρακτηρίζονται ως λιγότερο συμπαθητικοί. Σε μελέτες για φιλανθρωπικές δωρεές, τα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος τείνουν να δίνουν υψηλότερα ποσά αναλογικά με το ετήσιο εισόδημά τους από ό,τι η μεσαία τάξη και ακόμα λιγότερο η ανώτερη οικονομικά.

Σύμφωνα με μελέτες η κοινωνική τάξη μπορεί να είναι αποτελεί προγνωστικό της ηθικής συμπεριφοράς

Το περιοδικό Nature, σε άρθρο του με τίτλο «Φορολογικοί παράδεισοι και παγκόσμια περιβαλλοντική υποβάθμιση» παρουσιάζει με ερευνητικά δεδομένα τη σχέση μεταξύ των φορολογικών παραδείσων και του περιβάλλοντος, εστιάζοντας στην παγκόσμια αλιεία και στον Αμαζόνιο της Βραζιλίας. Η παράνομη αλιεία είναι ένας τεράστιος λόγος για τη μείωση του πληθυσμού των ψαριών, ειδικά στα παράκτια ύδατα των αναπτυσσόμενων χωρών. Η συντριπτική πλειοψηφία των πλοίων που εμπλέκονται με παράνομη αλιεία βρίσκονται κάτω από σημαίες χωρών που προσφέρονται ως φορολογικοί παράδεισοι. Το Μπελίζ και ο Παναμάς είναι δύο καλά παραδείγματα. Εκτός από την κάλυψη που προσφέρουν στις βιομηχανίες, οι κυβερνήσεις σε αυτές τις χώρες δεν ασκούν διώξεις, εάν τα πλοία που είναι νηολογημένα σε αυτές εμπλέκονται σε παράνομες δραστηριότητες.

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr