Ομολογία του αισιόδοξου Μητσοτάκη: Το κόστος διαβίωσης είναι υψηλό

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Μητσοτάκης ακρίβειαμε δηλώσεις του ότι έχουμε μία «ευμερούσα οικονομία».
Και ανέφερε ένα επιχείρημα: «Αν δούμε τα ελληνικά spread και τα
ομόλογα σε σχέση με των άλλων χωρών, διαπιστώνουμε ότι είναι σε
καλύτερη θέση. Νομίζω ότι αν και υπάρχουν ανησυχίες, το κόστος
διαβίωσης είναι υψηλό, αλλά είμαι αισιόδοξος».

Οπως διαπιστώνετε ομολόγησε πως στην ευημερούσα οικονομία το κόστος
διαβίωσης είναι υψηλό. Δεν θα μπορούσε να το αρνηθεί στη συνέντευξη
που έδωσε στο πρακτορείο Bloomberg, πράγμα που ενδεχομένως να έκανε αν
η συνέντευξη δινόταν σε ελληνικό ΜΜΕ.

Εξάλλου, δύο μέρες νωρίτερα η Eurostat είχε αποκαλύψει πως ο
πληθωρισμός των τροφίμων είναι ο δεύτερος υψηλότερος στην Ευρώπη μετά
από εκείνον της Μάλτας. Μάλιστα ανέφερε ότι σε 18 από 25 βασικές
κατηγορίες τροφίμων η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην ακρίβεια. Τόσο
καλά.

Οπότε αν αποδεχτούμε την πρωθυπουργική διαπίστωση κάλλιστα μπορούμε να
υποστηρίξουμε πως έχουμε μία «ευημερούσα οικονομία» σε μία σκληρά
δοκιμαζόμενη κοινωνία. Μία εικόνα που ταιριάζει στον Ιανό.

Συμβιβάζονται αυτά τα δύο. Ασφαλώς. Εξαρτάται ποια οικονομικά μεγέθη
λαμβάνουμε υπόψη για να βγάλουμε τα συμπεράσματα. Αν πάρουμε τα spread
των ομολόγων, όπως έκανε ο πρωθυπουργός ή τις τράπεζες για τις οποίες
δήλωσε αισιόδοξος, ναι μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι
έχουμε μία ευημερούσα οικονομία. Μόνο που τα κέρδη των τραπεζών, όπως
αποκαλύψαμε την προηγούμενη εβδομάδα στην Κυριακάτικη Kontra, σε πολύ
μεγάλο βαθμό προέρχονται από τα υψηλά επιτόκια των δανείων και τα πολύ
χαμηλά των καταθέσεων με αποτέλεσμα ο πληθωρισμός να ροκανίζει
κυριολεκτικά την αξία των καταθέσεων.

Αν, όμως, δούμε την άλλη όψη του Ιανού θα διαπιστώσουμε πως οι
καταθέτες δεν απολαμβάνουν τους καρπούς της ευημερούσας οικονομίας του
κυρίου Μητσοτάκη, ενώ στην ίδια θέση βρίσκεται και η συντριπτική
πλειοψηφία των πολιτών που δοκιμάζονται σκληρά από την ακρίβεια και
είναι οι ίδιοι που βλέπουν την αξία των καταθέσεών τους να
καταβαραθρώνεται. Διπλό χτύπημα δηλαδή.

Η απάντηση είναι «ο καπιταλισμός ηλίθιε τι δεν καταλαβαίνεις» στο
ερώτημα γιατί συμβαίνει αυτό δεν είναι αρκετή ή αν θέλετε είναι πολύ
γενική για να μας ικανοποιεί.

Η ολοκληρωμένη απάντηση βρίσκεται στις πολιτικές που εφαρμόζει ή που
δεν εφαρμόζει η κυβέρνηση. Για τους “έχοντες και κατέχοντες” για να
θυμηθούμε μία φράση της εποχής της πρωθυπουργίας του Κώστα Σημίτη, του
οποίου τόσα πολιτικά παιδιά βρίσκονται στην κυβέρνηση του Κυριάκου
Μητσοτάκη, οι πολιτικές είναι ούριος άνεμος στα πανιά τους.

Για τους δοκιμαζόμενους από την ακρίβεια πολίτες υπάρχουν τα διάφορα
pass, επιδόματα και περιστασιακές ενισχύσεις, αν και εφόσον υπάρχει
πλεόνασμα και οι τέσσερις ασπιρίνες του κυρίου Σκρέκα. που δεν φτάνουν ούτε για ζήτω. Και γι΄ αυτό για το 60% των νοικοκυριών τα χρήματα φτάνουν για 19 μέρες το μήνα.