Τα διδάγματα από την έρευνα για διαφθορά του Χουάν Κάρλος και τη δίωξη της Τουλουπάκη

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Ως χώρα δεν έχουμε μέλλον. Ως λαός είμαστε καταδικασμένος να ζούμε σε μία χώρα με περιορισμένη δημοκρατία, εξαιτίας του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, το οποίο φοβάται το λαό και προσπαθεί με διάφορα μέσα και τεχνάσματα να τον ελέγχει.

Ζούμε στη χώρα της κολοβής δημοκρατίας, γιατί δεν έχουμε τους θεσμούς, που θα επιτρέψουν να ανθήσει η δημοκρατία και ο λαός να απολαμβάνει όλα τα δημοκρατικά δικαιώματα και όχι μόνο εκείνα, που επιτρέπει το πολιτικό σύστημα.

Υπάρχουν δύο γεγονότα που δείχνουν πόσο το αδηφάγο πολιτικό σύστημα, κάνει ότι μπορεί να κυριαρχεί στις άλλες δύο εξουσίες (ας μη μιλήσουμε για τη νομοθετική γιατί είναι πλήρως υποταγμένη στην εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία) και να παραβιάζει έναν από τους βασικούς πυλώνες των σύγχρονων δημοκρατιών δυτικού τύπου, τη διάκριση των εξουσιών.

Δύο γεγονότα καταδεικνύουν τον ακρωτηριασμό της δημοκρατίας μας. Το ένα ήδη το παρουσίασε ο eretikos.gr. Αφορά στην άσκηση δίωξης κατά υπουργού και βουλευτή των Συντηρητικών στην Αγγλία για βιασμό. Την ίδια ώρα τα στοιχεία για τον Ελληνα παιδεραστή πρώην υπουργό (σημειωτέον πρόκειται για κύκλωμα τα οποία έκανε παρεμβάσεις και σε πλευρές της πολιτικής και οικονομικής ζωής) λιμνάζουν σε κάποιο δικαστικό γραφείο και κανείς δικαστικός δεν τολμά να κάνει το καθήκον του μετά τις αποκαλύψεις.

Το δεύτερο γεγονός η έναρξη έρευνας στην Ισπανία για διαφθορά κατά του πρώην βασιλιά Χουάν Κάρλος. Κι΄ αυτό γίνεται τις μέρες που στην Ελλάδα πολιτικοί επιτίθενται με σφοδρότητα κατά της εισαγγελέως Διαφθοράς. Μάλιστα ένας υπουργός, του οποίου η υπόθεση παραμένει ανοιχτή ζήτησε να πάει φυλακή (και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε το αμίμητο και αθλιότατο ότι μιλούσε σαν ιδιώτης). Ο ίδιος υπουργός κοινοποίησε στα κοινωνικά δίκτυα δικαστική απόφαση κατά της εισαγγελέως Διαφθοράς, η οποία δεν είχε εκδοθεί. Οταν εκδόθηκε διαπιστώθηκε ότι ο εν λόγω υπουργός ήταν πολύ καλά πληροφορημένος. Κι΄ όμως κανένα ΜΜΕ από τα “μπουκωμένα”  από τα 20 εκατ. της λίστας Πέτσα δεν έκανε την παραμικρή αναφορά για παρέμβαση στη Δικαιοσύνη, όταν τα ίδια  ωρύονταν για τη δήλωση Παπαγγελόπουλου ότι το σκάνδαλο Novartis είναι το μεγαλύτερο στην ελληνική ιστορία.

Αντε τώρα μετά την τύχη της Ελένης Τουλουπάκη και την άσκηση δίωξης εναντίον της να βρεθεί δικαστής να σηκώσει ανάστημα και να επιληφθεί υποθέσεων διαφθοράς πολιτικών ή άλλων εξεχουσών πολιτών. Θα ξενιτεύονται και θα ζητούν μεταθέσεις…

Και γιατί όλα αυτά. Γιατί στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας δεν υπάρχουν θεσμοί. Θεσμοί οι οποίοι για παράδειγμα θα επιβάλλουν την ταχύτατη απονομή της Δικαιοσύνης. Θεσμοί που θα προστατεύουν τη διάκριση των εξουσιών. Θεσμοί που θα αποτρέπουν τον εκάστοτε πρωθυπουργό να αλλάζει νόμους για να τοποθετήσει τον…κηπουρό του σε θέση ευθύνης στη δημόσια διοίκηση. Θεσμοί που θα συμβάλλουν στην εύρυθμη  λειτουργία της δημοκρατίας και της Δημοκρατίας και θα προστατεύουν τους αδύναμους πολίτες από την αυθαιρεσία των ισχυρών.

Κι΄ εδώ οφείλουμε να πούμε πως ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ανταποκρίθηκε στην υποχρέωση και το καθήκον να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, που θα επέτρεπαν στη χώρα να αποκτήσει ισχυρούς θεσμούς. Για παράδειγμα, κατά τη γνώμη του γράφοντος, το πιο δυσάρεστο είναι πως δεν μεταρρύθμισε τη Δικαιοσύνη προς την κατεύθυνση της ταχείας απονομής για να μην παρατηρούνται φαινόμενα να βρίσκονται δικογραφίες κρυμμένες χρόνια και να μην τιμωρείται ο υπεύθυνος. Να μην βλέπουμε χρόνια τώρα να μην ασκούνται διώξεις σε πρωταγωνιστές  του σκανδάλου Novartis (αλήθεια που βρίσκεται άραγε η υπόθεση του Κ. Φρουζή, που κάποια ανακρίτρια έχει αναλάβει;).

O tempora o mοres…