Τέρμα τα θαύματα για τον ΣΥΡΙΖΑ…

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Δεν ξέρω γιατί την ώρα που ο Στέφανος Κασσελάκης στο συνέδριο του
ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε έναν αντίπαλο για να πάνε σε εκλογές, μου ήρθαν στο νου
οι δύο ακροτελεύταιοι στίχοι «δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα» από το ποίημα του Κώστα Βάρναλη “Οι
Μοιραίοι” που γράφτηκε πριν από 102 χρόνια.

Αν στο ΣΥΡΙΖΑ περιμένουν κάποιο θαύμα, μάλλον θα κουραστούν. Οχι μόνο
γιατί στην πεζή εποχή μας τελείωσαν τα θαύματα, αλλά διότι ένας
πολιτικός οργανισμός σε κρίση μόνο θαύματα δεν μπορεί να περιμένει όσο
επιμένει να κινείται στον αστερισμό της εσωστρέφειας, της
αντιπαράθεσης μεταξύ των στελεχών, της τοξικότητας και της
αμφισβήτησης.

Ο Αλέξης Τσίπρας με την παρέμβασή του έφερε στην επιφάνεια μια
δυστοπική κατάσταση που σοβούσε και η οποία με μαθηματική ακρίβεια
οδηγούσε το κόμμα σε μία ακόμα ήττα στις ευρωεκλογές.

Ο πρώην πρωθυπουργός αναφερόμενος στα στελέχη που αποχώρησαν από το
ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στην προεδρία του
κόμματος έβαλε «τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων» και τους
κατηγόρησε ότι αδιαφόρησαν «αν με τον πολυκερματισμό αυτός που
κερδίζει είναι ο πολιτικός μας αντίπαλος.» Και έχει απόλυτα δίκιο ο
Αλέξης Τσίπρας γιατί αναφέρεται στην κατάρα της Αριστεράς  γενικότερα,
τις διασπάσεις.

Η αναφορά αυτή έφερε στο νου μία από τις παραμέτρους που οδήγησαν τον
ΣΥΡΙΖΑ από το 3% στην διακυβέρνηση της χώρας. Υπό την ηγεσία του Αλέξη
Τσίπρα συνενώθηκαν πολλά ρυάκια του χώρου της Αριστεράς και της
οικολογίας και δημιουργήθηκε το ποτάμι το οποίο κατάφερε να
αξιοποιήσει την πολιτική συγκυρία και έγινε η πρώτη αριστερή κυβέρνηση
στη χώρα.

Τους τελευταίους μήνες ακολούθησε αντίστροφη πορεία και είναι μία από
τις αιτίες της καθήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ.

Βεβαίως, ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας ακόμα διάσπασης μετά τις ευρωεκλογές
και την εκλογική διαδικασία για νέο πρόεδρο του κόμματος που μοιραία  θα ακολουθήσει ύστερα από το εκλογικό αποτέλεσμα. Το ζητούμενο είναι αν τότε ο νέος πρόεδρος, όποιος κι΄ αν είναι  θα καταφέρει να
συσπειρώσει τις κομματικές δυνάμεις ή οι κεντρόφυγες δυνάμεις θα
ισχυροποιηθούν κατά την προεκλογική αντιπαράθεση και θα τινάξουν στον
αέρα το δημιούργημα του Αλέξη Τσίπρα.

Με μία ψύχραιμη ματιά και χωρίς προκαταλήψεις μπορεί ο αντικειμενικός
παρατηρητής να συμπεράνει πως αυτή τη στιγμή η διάσπαση συγκεντρώνει
περισσότερες πιθανότητες από ενότητα. Ισως για το λόγο αυτό κάποιοι,
όπως για παράδειγμα ο Κώστας Αρβανίτης, καλούν τον Αλέξη Τσίπρα να
επιστρέψει και να αναλάβει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Ωστόσο ένα τέτοιο σενάριο μόνο εφικτό δεν είναι, αφού ο ίδιος ο Αλέξης
Τσίπρας στην δήλωση του δεν άφησε κανένα ενδεχόμενο επανόδου του, σε
αυτή την χρονική συγκυρία, στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ.

Οπότε το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πορεύεται προς τις
ευρωεκλογές με βάρκα την ελπίδα η οποία δεν μπορεί να είναι και μεγάλη με
τα βαρομετρικά χαμηλά που υπάρχουν στον ορίζοντα.