Μόδα. Αλήθειες που η «αφέντρα» της εικόνας δεν θα ήθελε να μάθεις ποτέ

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Ακόμα και οι αρνητές της μόδας, ακολουθούν μια μόδα. Μια στιλιστική άποψη που μπορεί να μην είναι αποδεκτή.  Ή να είναι ντεμοντέ. Μόδα. Την μεταχειριζόμαστε; Μας μεταχειρίζεται;  Πάμε λίγο παρακάτω. Ας τεντώσουμε τις ερωτήσεις μας. Έχει ενδιαφέρον ο τρόπος που οι άνθρωποι βάζουμε τελείες στα ερωτήματά μας. Απ’ ό,τι φαίνεται οι περισσότεροι όταν σκεφτόμαστε την λέξη  “μόδα” σκεφτόμαστε την προβολή που έχει πάνω μας. Σπάνια ή σχεδόν ποτέ δεν ρωτάμε:  “Από που προέρχονται τα ρούχα που φοράμε;” ή “Ποιος τα ράβει;” Ο Αμερικανός σκηνοθέτης Andrew Morgan θέλησε να μάθει περισσότερα για τις συνθήκες εργασίας των «σκλάβων» της ακαταμάχητης φινέτσας. Το ντοκιμαντέρ του έχει τίτλο “The True Cost”. Είναι μια έρευνα πλημμυρισμένη από συνεντεύξεις ανθρώπων που ζουν από τη μόδα. Από τους πιο φτωχά αμειβόμενους εργάτες της ως τους ανθρώπους που ρυθμίζουν το γούστο μας από σεζόν σε σεζόν.

-Το ντοκιμαντέρ – παραγωγής 2015 –  ξεκινά με την επανεφεύρεση της μόδας. Ε; Μην απορείς. Έτσι πάει το πράγμα πια. Οι κλασικές σεζόν “άνοιξη – καλοκαίρι” και “φθινόπωρο – χειμώνας” είναι παρελθόν. Υπάρχει μια νέα δυναμική που θέλει περίπου 50 συλλογές τον χρόνο. Πρακτικά  έχουμε μια συλλογή νέων ρούχων, νέων τάσεων, κάθε εβδομάδα του έτους. Τα οφέλη για τους επιχειρηματίες είναι μεγάλα.

-Αυτό το νέο μοντέλο αντίληψης, που είναι και το κραταιό στην εποχή μας, ονομάστηκε “Fast Fashion”. Μια έννοια που “θέλει” την προσφορά γύρω από τη μόδα να περισσεύει, αλλά να διατίθεται σε προσιτές τιμές. Τα ρούχα πλέον πωλούνται φθηνότερα, ανεξάρτητα αν το κόστος παραγωγής τους έχει αυξηθεί. Τα μεγάλα brands έχουν αναθέσει σε κλωστοϋφαντουργίες αναπτυσσόμενων χωρών την παραγωγή τους. Έτσι αυξάνουν τα κέρδη τους.

-Στη δεκαετία του 1960 οι Ηνωμένες Πολιτείες παρήγαγαν το 95% των ενδυμάτων που χρειάζονταν. Σήμερα παράγουν το 3%. Το υπόλοιπο έρχεται από χώρες όπως η Κίνα, το Μπαγκλαντές, η Ινδία, η Καμπότζη. Οι μισθοί και οι συνθήκες εργασίας στα εργοστάσια των χωρών είναι ο ορισμός της ντροπής…

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr