Περί φανατικών οικολόγων που εμποδίζουν την έρευνα για πετρέλαια

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Κάποιος πρέπει να μιλήσει για την ανεργία, τη φτώχεια, τους χαμηλούς μισθούς και τις συντάξεις πείνας, σε όλους αυτούς τους ακτιβιστές που εμποδίζουν την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων.

Δεν γνωρίζω πόσοι από αυτούς είναι άνεργοι, κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης ή στη “μαύρη”.

Γνωρίζω, όμως, ότι η Νορβηγία ήταν μια πάρα πολύ φτωχή χώρα μέχρι να βρεθούν τα πετρέλαια στη βόρεια θάλασσα. Δείτε τώρα το βιοτικό επίπεδο, το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, το επίπεδο της παιδείας, της τεχνολογίας.

Ναι στην προστασία του περιβάλλοντος, όχι, όμως, στην απαγόρευση της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας, που θα απαλλάξει τη χώρα από το βρόχο του χρέους, θα ενισχύσει το ασφαλιστικό σύστημα (ένα πολύ μεγάλο μέρος των πόρων θα κατευθύνονται στην κοινωνική ασφάλιση), θα βελτιώσει τη ζωή των ανθρώπων.

Τα οφέλη είναι οφθαλμοφανή και μόνο οι φανατικοί της δήθεν προστασίας του περιβάλλοντος, που θέτουν σε δεύτερη μοίρα τις ζωές των πολιτών, των πλέον αδύναμων οικονομικά συμπολιτών μας δεν θέλουν να το αντιληφθούν.

Κι΄ επειδή το όφελος για τη χώρα και τους πολίτες είναι τεράστιο, ο πρωθυπουργός και άλλοι αρμόδιοι καλό είναι να συνετίσουν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και συνεργάτη υπουργού οι οποίοι εμποδίζουν να προωθηθεί η έρευνα και η αξιοποίηση στο νομό Ιωαννίνων.

Και για να κατανοήσετε πόσο τυφλοί είναι οι φανατικοί (όπως οι οπαδοί όλων των φανατισμών) θα σας αφηγηθώ μία μικρή ιστορία. Υφυπουργός στην κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, προτείνει σε υπουργό Περιβάλλοντος σχέδιο αναζωογόνησης των ορεινών χωριών μέσω ενός προγράμματος προσέλκυσης Ευρωπαίων κυνηγών το χειμώνα. Και ξέρετε τι απάντησε η φανατική οικολόγος υπουργός (η ίδια παρεμπόδιζε για περισσότερο από ένα χρόνο την προώθηση των ερευνών για υδρογονάνθρακες); «Δεν τα λυπάσαι τα καημένα τα πουλάκια Γιώργο μου;»

Κι΄ εγώ θα της απαντήσω. Δεν τα λυπάσαι τα γεροντάκια, που έρμα και μόνα ζουν απομονωμένα στα ορεινά χωριά. Δεν λυπάσαι που ερημώνει η ορεινή Ελλάδα;

Θανάσης Λυρτσογιάννης