Αλέξης Τσίπρας, ο γεφυροποιός…

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Στη χώρα μας έχουμε πέντε πρώην πρωθυπουργούς που με τον ένα ή τον
άλλο τρόπο παρεμβαίνουν στην πολιτική ζωή του τόπου. Κώστας Σημίτης,
Κώστας Καραμανλής, Γιώργος Παπανδρέου, Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης
Τσίπρας είναι η πεντάδα των πρώην πρωθυπουργών που με διαφορετική
συχνότητα και προσωπικό τρόπο παρεμβαίνουν όταν κρίνουν αναγκαίο και
απαραίτητο.

Αλλος με άρθρα, άλλος με συνεντεύξεις και δηλώσεις και άλλος με
χρησμούς μέσω συνεργατών. Ο τελευταίος στην ομάδα των πρώην
πρωθυπουργών ο Αλέξης Τσίπρας, από την αρχική σιωπή, όσο διαρκούσε η
εκλογική αναμέτρηση στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, πέρασε στις ανοιχτές και
αδιαμεσολάβητες πλέον παρεμβάσεις.

Από τα πρώτα δείγματα γραφής συνάγεται πως ο Αλέξης Τσίπρας έχει
επιλέξει να είναι ενεργός.

Οσοι περίμεναν ή περιμένουν την επιστροφή με κάποιο τρόπο στην ηγεσία
του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα απογοητευτούν. Ο ίδιος θέλει και επιθυμεί να κινείται
έξω και πάνω από τις κομματικές γραμμές και τα κομματικά όρια.

Η πρώτη αποκάλυψη έγινε όταν αρνήθηκε να αναλάβει επικεφαλής της
Αριστεράς στο Συμβούλιο της Ευρώπης, μία θέση πολύ τιμητική και με
ευρωπαϊκές προεκτάσεις, που προσδίδει πρόσθετο κύρος στον κάτοχό του.
Την αρνήθηκε και τότε ειπώθηκε πως ο Αλέξης Τσίπρας επιθυμεί να γίνει
η γέφυρα της συνεργασίας ανάμεσα στην Αριστερά και τη
Σοσιαλδημοκρατία.

Ο ίδιος είχε από πολύ καιρό αντιληφτεί πως η επέλαση των ιδεών της
δεξιάς και της ακροδεξιάς στην Ελλάδα και την Ευρώπη δεν μπορεί παρά
να αντιμετωπιστεί με τη συνεργασία της Αριστεράς με τη
Σοσιαλδημοκρατία και γενικότερα τις προοδευτικές δυνάμεις.

Οι ιδέες του αυτές έγιναν πλέον εντελώς καθαρές στους πολίτες από την
Ιταλία, απ΄ όπου με δύο αναρτήσεις τάχτηκε αρχικά κατά του
πολυκερματισμού των δυνάμεων της Αριστεράς. Αναφέρθηκε επίσης στην
αναγκαιότητα να στραφούν κατά της κυβέρνησης και του Κυριάκου
Μητσοτάκη αντί να ανταλλάσσουν «φίλια πυρά». Και μνημόνευσε το
παράδειγμα των Ιταλών που στρέφονται κατά της Μελόνι.

Με δεύτερη ανάρτησή του ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε μεγαλύτερο βάθος στο
ρόλο που επιφυλάσσει στον εαυτό του γράφοντας ότι : «οι μάχες που
αντιμετωπίζουμε δεν είναι μόνο εκλογικές, αλλά πολιτικές και
ιδεολογικές», που σημαίνει ότι οι συνεργασίες δεν πρέπει να
περιορίζονται σε εκλογικές, αλλά να διευρύνονται στα πεδία της
πολιτικής πράξης γενικότερα και της ιδεολογικής παραγωγής.

Και το ξεκαθάρισε ακόμα περισσότερο τονίζοντας ότι «η παραγωγή μιας
εναλλακτικής πολιτικής σκέψης και εναλλακτικής πρότασης στα μεγάλα
ερωτήματα της εποχής μας είναι, για να θυμηθούμε τον Αντόνιο Γκράμσι,
αυτό που μπορεί να αποκαταστήσει ελπίδα για μια νέα ηγεμονία των
προοδευτικών ιδεών, απέναντι στη σημερινή κυριαρχία της δεξιάς».

Η ιταλική εφημερίδα La Repubblica διερμηνεύοντας τον Αλέξη Τσίπρα
επισήμανε ότι έχει στόχο να δημιουργήσει ένα ίδρυμα με ευρωπαϊκό
έρεισμα, ικανό να ενώσει τις «δύο αριστερές», τη σοσιαλδημοκρατική και
τη ριζοσπαστική και σχολιάζει πως «δεν πρόκειται για ένα εύκολο
εγχείρημα, αλλά ο Τσίπρας δεν φοβήθηκε ποτέ τις προκλήσεις».