~Νόρα Ξένου: Άνεμος ~
Νιώθω τα άκρα μου να παραλύουν, η καρδιά μου να χτυπάει μηχανικά, τα μάτια απεγνωσμένα ψάχνουν να δουν ένα φως, αυτό το φως που πάντα έδινε λάμψη και πυροδοτούσε τα όνειρα. Σκοτάδια παντού, όλα βουβά, η θάλασσα μουντή σαν να έχει καταπιεί το χάρο, τα σύννεφα έτοιμα να ξεσπάσουν σε μπόρα, παρόμοια με τα δάκρυα […]