Πανεπιστήμια δέσμια του “ηρωικού παρελθόντος ή ανοιχτά στο μέλλον

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του στη Δ.Ε.Θ. προχώρησε σε μια τολμηρή κίνηση. Ανήγγειλε μια «Δ.Α.Π. από την αρχή..» που δεν θα παίρνει μέρος στο παρωχημένο «πανηγύρι» των φοιτητικών εκλογών. Ακολούθησε μια σειρά αντιδράσεων από παλιά στελέχη της ΟΝ.ΝΕ.Δ. και της Δ.Α.Π. που μίλησαν για «ασέβεια» του Προέδρου της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ προς τους αγώνες και την προσφορά της Δ.Α.Π. στη φιλελεύθερη παράταξη.

Είναι φυσιολογικό εμείς οι μεσήλικες να τρεφόμαστε με το παρελθόν. Κανείς δεν μπορεί να ακυρώσει τους αγώνες της Δ.Α.Π. – Ν.Δ.Φ.Κ. στα ελληνικά Πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. κυρίως τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Όταν κατόρθωσε να τα απαγκιστρώσει από την ιδεολογική κυριαρχία του ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Όταν μίλησε – από το μακρινό 1986 – για ιδιωτικά πανεπιστήμια, για χρηματοδότηση της έρευνας από επιχειρήσεις, για πανευρωπαϊκές ανταλλαγές φοιτητών. Ταυτόχρονα, συνέβαλε στο να βελτιωθεί σημαντικά η κατάσταση στο εσωτερικό των Ανωτάτων και Ανωτέρων Ιδρυμάτων βάζοντας ένα τέρμα στην άκρατη πολιτικοποίηση και κομματικοποίηση που επεδίωκε η ΑΡΙΣΤΕΡΑ, η οποία συχνά επηρέαζε αρνητικά την ποιότητα των σπουδών. Πραγματικά τα επιτεύγματα της Δ.Α.Π. – Ν.Δ.Φ.Κ. και της Ο.Ν.ΝΕ.Δ. τις εποχές εκείνες ήταν σημαντικά και βοήθησε στη γενικότερη αλλαγή της εικόνας της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στην κοινωνία και στους νέους.

Κανείς καλόπιστος παρατηρητής δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η πολιτική κυριαρχία της Δ.Α.Π. στην Ανώτατη Παιδεία σε συνδυασμό με το νομικό πλαίσιο συνδιοίκησης που ίσχυε – και, δυστυχώς, ακόμα ισχύει – δεν εξέθρεψε και φαινόμενα λαϊκισμού, ελιτισμού, αλλά και συνδιαλλαγής. Ας μην λησμονούμε ότι η κοινωνική πραγματικότητα αντανακλάται σε κάθε δραστηριότητα. Όταν σε ευρύτερο επίπεδο υποχωρούν οι ηθικές αξίες και σταθερές και προελαύνει ο υλιστικός ωφελιμισμός, πως μπορούν να υπάρξουν «καθαροί» θύλακες αντίστασης ;   

Μια ματιά σήμερα στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας αρκεί για να μας πείσει ότι αυτά έχουν μείνει στον 20ο αιώνα. Όχι από άποψη διδακτικού προσωπικού, ούτε ως προς την ποιότητα των φοιτητών, αλλά λόγω του θεσμικού πλαισίου που ισχύει και της περιρρέουσας ατμόσφαιρας που επικρατεί. Είναι φανερό ότι τα παιδιά μας φοιτούν σε ένα πανεπιστήμιο που δεν απέχει από εκείνο που ζήσαμε εμείς πριν τριάντα περίπου χρόνια. Αυτό είναι το μέλλον για το οποίο αγωνιστήκαμε ως Δαπίτες ; Αυτή είναι η μοίρα που θέλουμε για τα παιδιά μας ;

Όχι, βέβαια ! Ήρθε η ώρα για την ποιοτική αναβάθμιση της Ανώτατης Εκπαίδευσης στην Ελλάδα ! Και για να συμβεί αυτό χρειάζεται γενναίες πολιτικές αποφάσεις. Το λεγόμενο φοιτητικό κίνημα κρατά δέσμια την κοινωνία στο παρελθόν και δεν έχει τίποτα να προσφέρει στη νέα γενιά που να της είναι χρήσιμο στο μέλλον που εκείνη θα κληθεί να αντιμετωπίσει.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης για άλλη μια φορά έδειξε ότι είναι αποφασισμένος να κάνει πράξη το σύνθημά του «.. από την αρχή !» για τη φιλελεύθερη δημοκρατική παράταξη. Και εννοεί αυτή την επανεκκίνηση και για ολόκληρη τη χώρα σπάζοντας τα ταμπού του παρελθόντος. Γιατί, αν μείνουμε προσκολλημένοι στο τελευταίο, θα χάσουμε το αύριο, κάτι που ούτε ο λαός ούτε η χώρα αντέχει.

Έχουμε ανάγκη Πανεπιστήμια ανοιχτά στις διεθνείς εξελίξεις, που θα παράγουν γνώση και όχι πολιτική. Που θα λειτουργούν σε ένα οργανωμένο πλαίσιο ελευθερίας ιδεών και όχι ασυδοσίας μειοψηφιών και ιδεολογικής τρομοκρατίας. Που προτεραιότητα για τον φοιτητή και τον διδάσκοντα θα είναι η πρόοδος στις σπουδές. Και που, βέβαια, θα υπάρχει αξιολόγηση και συνεχής προσπάθεια για βελτίωση.

Αυτό είναι το Πανεπιστήμιο που έχουν ανάγκη τα παιδιά μας και η νέα γενιά. Με την επανίδρυση της Δ.Α.Π. σε ένα νέο πλαίσιο κάνουμε ένα βήμα που μας φέρνει πιο κοντά στην επιτυχία !

Αθ. Κ. Μπαλέρμπας

Μέλος Π.Ε. Ν.Δ.

Φιλόλογος – Δρ. Ε.Μ.Π.