Σινεμά: Οι νέες ταινίες που αξίζει να δείτε

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Σας προτείνουμε 2 ταινίες. Το διττής, κινηματογραφικής φύσης “Honeyland” και το ελληνικής, παρελθοντικής ανίχνευσης “Απόστρατος.”

 

1) Honeyland – Στη Γη του Άγριου Μελιού

 

Υπόθεση: Μακριά από την πόλη των Σκοπίων, στο ορεινό, απομονωμένο χωριό Bekirlija, ζει η τουρκικής καταγωγής, 56χρονη μελισσοκόμος, Hatidže Muratova. Εκείνη περνά μέρος της καθημερινότητάς της σε μια πέτρινη, ταπεινή κατοικία με ελάχιστο φως, φροντίζοντας με στοργή και υπομονή την 85χρονη, κατάκοιτη μητέρα της, Nazife. Η Hatidže είναι μια άριστη μελισσοκόμος, η οποία δεν φοβάται να εναποθέσει τις μελένιες πλάκες (κερήθρες) ακόμη και δίπλα στον γκρεμό, μέσα στα πετρώματα των τοίχων. Η δική της ανεξάρτητη παραγωγή μελιού είναι τόσο καλή, που της επιτρέπει να πουλά το φυσικό, εκλεκτό διατροφικό προϊόν, ταξιδεύοντας κατά εποχικά διαστήματα στην πόλη των Σκοπίων και επιστρέφοντας σύντομα στο χωριό της. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβιώνει έτσι, έστω και φτωχικά. Η ίδια δεν έχει κανέναν άλλον στον κόσμο. Μια πολυμελής οικογένεια νομαδικής νοοτροπίας θα εγκατασταθεί στο χωριό της ηρωικής μελισσοκόμου. Σχεδόν όλα της τα μέλη εργάζονται. Η οικογένεια λέγεται Sam. Διαθέτει φορτηγό, τροχόσπιτο, ζωντανά και ασχολείται με την παραγωγή καλαμποκιού. Υπό τις συμβουλές της Hatidže ξεκινά πλέον και τη μελισσοκομία. Η πρόσβασή τους στην τεχνολογία, σε σχέση με τα μέσα της Hatidže, είναι εμφανής.

 

Ωστόσο φαίνεται να επικρατεί ένα κλίμα συμβίωσης μεταξύ τους. Η μοναχική μελισσοκόμος καλωσορίζει ευγενικά αυτούς τους ανθρώπους. Τραγουδά, παίζει και κάνει κούνια τα παιδιά, μεταδίδοντάς τους την αγάπη, αλλά και το σεβασμό, εξαιτίας του ιδιαίτερου δικού της τρόπου ζωής. Η ίδια μοιάζει να σαγηνεύει τις μέλισσες ακόμη και χωρίς την ειδική μάσκα, ενώ κανένα από τα μέλη των Sam δεν κατέχει τη δική της άνεση. Οι γονείς Hussein και Ljutvie βάζουν τα παιδιά να δουλεύουν, αν και εκείνα φοβούνται τα τσιμπήματα από τις εργάτριες του μελιού. Μολονότι η συγκεκριμένη οικογένεια διαθέτει περισσότερα μέσα παραγωγής, δημιουργεί τελικώς μεγάλο πρόβλημα στα μελίσσια της θαρραλέας Hatidže. Παράλληλα η υγεία της μητέρας της χειροτερεύει…  

 

Κινηματογραφικός Χάρτης:

 

Καταρχάς, οφείλουμε να αναφέρουμε, πως είναι τέτοια η καλλιτεχνική μορφή της ταινίας, ώστε να δημιουργηθεί η εντύπωση, πως ενώνεται το ντοκιμαντέρ με το fiction! Φυσικά και πρόκειται για ντοκιμαντέρ και μάλιστα κατά 95% αληθές, όπως επιβεβαιώνουν οι δημιουργοί. Η ολοκλήρωση των γυρισμάτων έγινε σε τρία χρόνια. Δύο χρόνια ήταν η κινηματογράφηση και ένα έτος το μοντάζ. Το μοντάζ είναι τόσο καλής ποιότητας, ώστε σε συνδυασμό με την εκπληκτική κινηματογράφηση να εκφράσουν μια γόνιμη, σκηνοθετική αφήγηση με αρχή, μέση και τέλος. 

 

Συγκεκριμένα, αυτή η καλλιτεχνική ακολουθία διακρίνεται ακόμη και διαμέσου κάποιων εξελίξεων στις καταγεγραμμένες, αληθινές ζωές των πρωταγωνιστών, προσδίδοντας στην ταινία μια συμπαγή δομή μορφής σεναρίου. Τρία γεγονότα το πιστοποιούν. Α) Η πρωταρχική, ειρηνική συμβίωση και εμπιστοσύνη μεταξύ της οικογένειας Sam και της Hatidže Muratova. Β) Η κατάσταση της υγείας της 85χρονης Nazife.  Γ) Η συμπάθεια ενός γιου των Sam στο πρόσωπο της πρωταγωνίστριας, ώστε εκείνος να πάει κάποιο βράδυ και να σταθεί δίπλα στη φωτιά μαζί της. Η στάση του μας δείχνει, ότι αν ο ίδιος μπορούσε, ίσως να επέλεγε την κηδεμονία από την μοναχική κάτοικο του ερημικού χωριού. Καθώς την εκτίμησε συνολικά σαν ανθρώπινο πρότυπο.

 

Ορισμένοι διάλογοι είναι συνταρακτικοί, μολονότι τα λεγόμενα φέρουν απλές φράσεις. Hatidže, απευθυνόμενη στην 85χρονη μητέρα της: “Εσύ θα πεθάνεις. Εγώ τι θα κάνω;!” Nazife, απευθυνόμενη στην 56χρονη κόρη της, καθώς συζητούν για τον επερχόμενο Χειμώνα: “Υπάρχει η Άνοιξη; Πολλοί Χειμώνες ήρθαν τελευταία…”

 

Η φωτογραφία είναι πραγματικά υπέροχη! Το χωριό Bekirlija δεν διαθέτει ηλεκτρικό ρεύμα και έτσι όφειλαν οι δημιουργοί να εγκλιματιστούν καλλιτεχνικά στον ασύγχρονο τρόπο ζωής του ορεινού τόπου (πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=dj9mT91fe64). Στο φως του ηλίου η σαγηνεύτρια των μελισσών ηρεμεί τα εργατικά έντομα. Με τη χρήση λάμπας πετρελαίου και υπό το φως των κεριών παρακολουθούμε να διαγράφονται στο πέτρινο σπιτάκι τα χαρακτηριστικά του προσώπου της μητέρας της Hatidže. Η φωτιά που ανάβει τα βράδια στο ύπαιθρο η πρωταγωνίστρια, μας ξεναγεί στο χαρακτήρα της. Το ξημέρωμα στα ερείπια του χωριού αποκαλύπτει, πόσο μακριά από τον πολιτισμό κατοικεί η θαρραλέα γυναίκα. 

 

Διακρίνονται στην αμεσότητα του μοντάζ: Η ωραία, απότομη αντίθεση του ερημικού χωριού Bekirlija με το σύντομο ταξίδι της πρωταγωνίστριας στην πόλη των Σκοπίων. Η φροντίδα και τα στοργικά παιχνίδια της μοναχικής ηρωίδας με τα παιδιά των Sam. Η παραδοσιακή πάλη των αντρών σε πανηγύρι, με τη σύνδεση της πάλης των μικρών γιων της οικογένειας Sam. Καταδεικνύοντας εκεί τον μιμητισμό των παιδιών στα τοπικά έθιμα, αν και η οικογένειά τους δεν παραμένει για πολύ καιρό σε ένα μέρος. 

 

Υπάρχει και κατηγορία ελλειπτικού μοντάζ. Φερειπείν, δεν θα δούμε αναλυτικά τον ερχομό του Χειμώνα. Μα αντιθέτως, θα μας συστηθεί η απότομη, επιβλητική παρουσία του, με το “χιονισμένο χαλί” στο χωριό.

 

Θα παρακολουθήσουμε πραγματικές, ανθρώπινες σχέσεις σε καθημερινές συνθήκες: Την ατέλειωτη αγάπη της πρωταγωνίστριας για τη μητέρα της. Τους καυγάδες της οικογένειας Sam, αλλά και τη δύσκολη εκτροφή ή παραγωγική εκμετάλλευση των βοοειδών, τα οποία κλωτσούν τα παιδιά, που προσπαθούν να πάρουν γάλα. 

 

Παρατηρείται στο έργο το στοιχείο της επανάληψης. Το εσωτερικό του πέτρινου σπιτιού. Το φορτηγό της οικογένειας Sam. Τα μελίσσια εκείνων, μα και της Hatidže. Οι διαγραφόμενες, εναέριες πορείες αεροσκαφών στον ουρανό.

 

Πανοραμικά, γενικά, μεσαία και κοντινά πλάνα που κινηματογραφούν ανθρώπους και τοπία θα ξεχωρίσουν. Το σμήνος των μελισσών καταγράφεται σε γενικά πλάνα, αλλά και η εστίαση στον μικρόκοσμο αυτών των εργατικών εντόμων θα χρησιμοποιηθεί στο έργο. Η ηρωίδα έχει μια πρωτόγνωρη σχέση οικειότητας και σεβασμού μαζί τους. Δεν παίρνει όλο το μέλι από αυτές. Θα μπορούσαμε να πούμε, πως σχεδόν τις υπνωτίζει ή νανουρίζει. Επίσης σώζει μία μέλισσα, που έπεσε στο νερό.

 

Η πρωταγωνίστρια του ντοκιμαντέρ είναι ξεκάθαρα η Hatidže Muratova και αυτό αποδεικνύεται ακόμη και με υποκειμενικό πλάνο μέσα από τα μάτια της, μόλις η ίδια κοιτά από το απομονωμένο χωριό την “επουράνια, ζωγραφισμένη πορεία” ενός αεροπλάνου στον ορίζοντα του σύγχρονου κόσμου. Αν και η ίδια είναι ταλαιπωρημένη από αυτόν τον χρόνιο, εξοντωτικό τρόπο ζωής, παρόλα αυτά ενδιαφέρεται να αγοράσει βαφή μαλλιών, προκειμένου να καλλωπιστεί, όπως μπορεί. Επίσης, μολονότι εκείνη ζει μακριά από τον τρόπο ζωής του Δυτικού Πολιτισμού, απέχοντας από κάθε νομική, επίσημη αρχή, όταν ξαφνικά απειλείται η πιο προσβάσιμη τοποθεσία του μελισσιού της (μέσα στο χωριό), τότε η Hatidže λέει στην Ljutvie, πως μπορεί να φτάσουν μέχρι και στα δικαστήρια. Επιπροσθέτως, η ηρωική γυναίκα ελπίζει στην πιθανότητα, πως κάποιος μπορεί να την ανακαλύψει σε αυτό το ερημικό μέρος και να την παντρευτεί. 

 

Υπάρχουν κάποια παραδοσιακά, πνευστά μουσικά όργανα. Ακούμε και την κιθάρα στο κλείσιμο της ταινίας (όπως και στη μέση). Γενικώς, είναι ελάχιστες οι μουσικές στιγμές στη διάρκεια του ντοκιμαντέρ. Όμως ο ήχος είναι εκείνος, ο οποίος μας συστήνει στη ζωντάνια του έργου! Ο βόμβος των μελισσών κυριαρχεί!

 

Προφίλ ηρωίδας:

 

Η  Hatidže Muratova είναι ένα ανθρώπινο πλάσμα, το οποίο διαθέτει όσο θάρρος λείπει σε πολλούς από εμάς, σχετικά με την επίτευξη του συνδυασμού μιας αληθινά δύσβατης αυτονομίας και της αμείωτης προσπάθειας της αξιοπρεπούς επιβίωσης. Είναι ικανή να τα βάλει μόνη της, κρατώντας ένα δαυλό, ακόμη και με αγέλη λύκων, η οποία έρχεται κοντά στο χωριό της. Χρησιμοποιεί σημαντικές γνώσεις παλιότερων αντιλήψεων, για να διευκολύνει την καθημερινότητά της. Αυτό όπως είναι λογικό, έχει θετικά σημεία, μα και αρνητικές επιπτώσεις στη ζωή της ίδιας. Αν και βιώνει τόση μοναξιά, αυτό δεν την εμποδίζει να αισθανθεί την αγάπη και να μεταδώσει την τρυφερότητα, όποτε είναι εφικτό. Στην ανήμπορη μητέρα της, στα παιδάκια μιας άλλης οικογένειας, σε ένα σκυλάκι ή ακόμα και στις μέλισσες. 

 

Θα σας προσφέρει μία από τις πιο αληθινές συγκινήσεις στην ιστορία του σινεμά αυτό το έργο!

 

Το πιο σημαντικό όμως από όλα είναι, ότι με τα έσοδα της ταινίας αυτή η γυναίκα θα εγκατασταθεί επιτέλους σε καλύτερη κατοικία ενός γειτονικού χωριού! (πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=dj9mT91fe64).

 

Μια διανομή της Cinobo

 

Συντελεστές: 

 

Σκηνοθεσία: Tamara Kotevska, Ljubomir Stefanov. Διεύθυνση Φωτογραφίας: Fejmi Daut, Samir Ljuma. Μοντάζ: Atanas Georgiev. Πρωταγωνιστούν/Καταγράφονται:  Hatidže Muratova,  Nazife  Muratova,  Hussein και Ljutvie Sam μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας. Τμήμα Ήχου: Rana Eid, Vanessa Kanaan, Florent Lavallée, Lama Sawaya, Francois Yazbeck. Μουσική: Foltin.

 

2) Απόστρατος

 

Υπόθεση: Λίγο πριν τον ερχομό του 2012, στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, μετά από μία όχι και τόσο επιτυχή προσπάθεια ενασχόλησης με τις επιχειρήσεις, ο Άρης βιώνοντας τη δεύτερη νιότη του, επιστρέφει με απογοητευτικό budget, αναγκαστικά από τη Γλυφάδα στου Παπάγου. Εκεί ήταν η παλιά γειτονιά του εκλιπόντος παππού του, Αριστείδη. Ο ίδιος υπήρξε απόστρατος αξιωματικός του ελληνικού στρατού. Έδρασε μέχρι το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και το τέλος του ελληνικού εμφυλίου. Στην παλιά γειτονιά του παππού, οι γονείς του Άρη άφηναν σαν επισκέπτη τον πιτσιρίκο τους αρκετές φορές. Τώρα βεβαίως το βλέμμα του 30άρη ενηλίκου είναι διαφορετικό. Η αλήθεια είναι, πως δεν αποτελούσε την πρώτη του επιλογή αυτό το μέρος. Εξάλλου, παραμένει μια μεγάλη συνοικία, που δημιουργήθηκε, προκειμένου να στεγάσει τις οικογένειες των Ελλήνων αξιωματικών. Δηλαδή, η σημερινή νεολαία δεν μπορεί να ελευθερώσει τη συνολική, έντονη διάθεσή της για ζωή, ούτε και να αναπτύξει τις ιδέες της εκεί.

 

Ο εγγονός που φέρει το ίδιο όνομα και όμοια εμφάνιση με τον κάποτε νέο, ένδοξο παππού του, Αριστείδη, προσπαθεί να κρατήσει ένα υψηλό, επαγγελματικό κύρος, μολονότι εργάζεται κατ’ οίκον από το τηλέφωνο. Η ιδέα του περιλαμβάνει την εισαγωγή της ποιοτικής μηχανής του espresso,  “Elovo.” Ο Άρης πιστεύει πολύ σε αυτό το προϊόν και έτσι ακριβώς ακούγεται, μόλις επιχειρεί να το πουλήσει. Μετά από μια σύντομη παρεξήγηση καθ’ οδόν, θα αναγνωρίσει τον παλιό του φίλο, Ερμή. Επιπλέον, έξω από την αυλή του θα παρουσιαστεί ο Βάσος…Ένας παλιός, πολύ καλός φίλος του παππού του. Οι αναμνήσεις της γειτονιάς φαίνεται να ζωντανεύουν ευχάριστα. Ο μέχρι πρότινος αγχωμένος Άρης χαλαρώνει και γλυκαίνει. 

 

Βεβαίως, θα κάνει και μια παράξενη γνωριμία με κάποια, γλυκιά πωλήτρια εγκυκλοπαιδειών…Αλλά αν και το φλερτ του έχει πολέμια σχέση με την ευγένεια και ο ίδιος της συμπεριφέρεται ανταγωνιστικά, θα καταφέρει ωστόσο να πάρει από τη Βασιλική μια χρήσιμη, επαγγελματική συμβουλή. Ο Άρης ξεκινά εντελώς μόνος στο σπίτι να φορά την επίσημη, στρατιωτική στολή του παππού του. Η παρουσία εκείνου βρίσκεται όλο και πιο συχνά στο μυαλό του νέου. Ο εγγονός θέλει να μάθει για το παρελθόν του αγαπημένου συγγενή του. Αργότερα, παίζοντας μπάσκετ με παλιούς φίλους της γειτονιάς, όπως ο Άγγελος, αν και ξεκίνησε αδέξια, ο Άρης κατορθώνει να συνδυάσει ιδανικά το παιχνίδι, τη φιλία, την κουβέντα για επιχειρήσεις, αλλά και την επαγγελματική συνεργασία.  Θα κάνει τον Άγγελο, πωλητή της “Elovo.” 

 

Το νέο έτος “έρχεται” με καλή παρέα φίλων…Συζητώντας με την οικογένειά του, ο Άρης μαθαίνει, πως η απόκτηση του σπιτιού στου Παπάγου, στο οποίο κατοικούσε τόσα χρόνια ο Βάσος, οφειλόταν στη γενναιοδωρία του παππού Αριστείδη. Επίσης έρχεται αντιμέτωπος με πληροφορήσεις πολιτικού περιεχομένου, οι οποίες τον μπερδεύουν. Δηλαδή ενημερώνεται από τους γονείς του, ότι ο Αριστείδης ήταν δεξιός μέχρι το μεδούλι, ενώ αντιθέτως ο Βάσος αριστερών πεποιθήσεων, αν και οι δυο τους υπήρξαν παλιότερα καλοί συμμαχητές. Ο γοητευμένος εγγονός νιώθει την παρουσία των αναμνήσεων και αισθάνεται την ταύτιση με τον παππού του διαρκώς, θαυμάζοντας απλές ενέργειες εκείνου ή και πιο σημαντικές πράξεις. Ένα πάρτι μασκέ αποτελεί αφορμή, ώστε να ξαναφορέσει εκείνη τη στολή. Ο Κυριάκος, πατέρας του Άρη, ενημερώνει τον ανήσυχο νέο, ότι τα οικονομικά της οικογένειας σε μαγαζί ηχοσυστημάτων και ωδείο δεν πηγαίνουν καθόλου καλά. Μην ξεχνώντας την εμμονή με τις μπίζνες, ο γιος του με ρίσκο εστιάζει πάραυτα πάλι στην ιδανική πώληση ακόμα περισσότερων παρτίδων της “Elovo.”  Όμως από ό,τι φαίνεται, δεν επαρκούν οι παλιές φιλίες για μια καλή συνεργασία. 

 

Η Στέλλα, μητέρα του Άρη, παρατηρεί απορημένη, ότι ο γιος της κάνει παρέα με τον Βάσο.

 

Ο Άρης θα συγκρουστεί έντονα με τον Βάσο, μα θα αντιληφθεί με συναισθηματική φόρτιση, πως αγνοούσε τα μυστικά και τον πόνο, που αναγκάστηκε να αποκρύψει και να υπομείνει η ταπεινή, μα και υπερήφανη γενιά του παππού του…

 

Κινηματογραφικός Χάρτης:

 

Πρόκειται για μια ταινία με αρκετά συγκερασμένα, ενδιαφέροντα, καλλιτεχνικά στοιχεία. Καταρχάς, η σκηνοθετική αφήγηση είναι πολύ οργανωμένη, δείχνοντάς μας αμέσως τις αλλαγές της ψυχοσύνθεσης του πρωταγωνιστή Άρη. Στην αρχή εκείνος οδηγώντας, μιλά αφηρημένος στο κινητό με hands free και φρενάροντας την τελευταία στιγμή, βλέπει, πως παραλίγο να χτυπήσει έναν ηλικιωμένο Κύριο. “Που πας;” λέει ο πεζός. Είναι η πρώτη επαφή με άτομα της γενιάς του παππού του. Ο Άρης, αν και φταίει, είναι απόμακρος. Έπειτα γνωρίζει τον Βάσο. Γλυκαίνει και ηρεμεί, καθώς μαθαίνει από εκείνον όλο και κάτι περισσότερο για τον παππού του.

 

Ο σκηνοθέτης έχει ενδιαφέρον, καλλιτεχνικό σκεπτικό και ζωντανεύει το φιλμ με τη συμμετοχή της σκέψης των θεατών σε διάφορες στιγμές. Α) Ο Άρης ξεκινώντας τη μέρα του κάνει ντους, αλλά ο φακός δεν θα ασχοληθεί με την κουρτίνα, ούτε με το λουτρό. Αντιθέτως, θα μας παρουσιάσει το ράφι με τα σαμπουάν και αφρόλουτρα, αφήνοντας τον ήχο του νερού να μας επεξηγήσει την εικόνα. Β) Αργότερα ο νέος, προσπαθώντας να κρατήσει το επαγγελματικό του κύρος, μιλά τηλεφωνικώς με μια συνεργάτρια άλλης εταιρείας. Μπερδεύοντας την αυτοπεποίθηση της δουλειάς με τη σιγουριά του οριακού φλερτ της λέει, ότι είναι πιο όμορφη από την (υποτιθέμενη) γραμματέα του. Τότε ο φακός δείχνει μόνο τη γραπτή ατζέντα, που βρίσκεται κοντά στο παντελόνι του Άρη, ο οποίος ξεπερνά ελάχιστα τα επαγγελματικά όρια της συνομιλίας, φλερτάροντας.

 

Το σενάριο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο έργο. Θίγει κρίσιμα κοινωνικοπολιτικά γεγονότα και τον τρόπο, που τα αντιμετώπισε η γενιά των Αριστείδη και Βάσου. Το έργο επίσης θα μας αποκαλύψει μια ιδιωτική ιστορία, που δεν γνώριζε ούτε η Στέλλα, κόρη του Αριστείδη και μητέρα του Άρη. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν ο Άρης και η ανάμνηση του Αριστείδη. Εκπροσωπούν δύο απόμακρες γενιές, στις οποίες γεφυρώνεται με πρωτόγνωρο τρόπο ένα μεγάλο χάσμα εκείνης, που παρεμβλήθηκε ανάμεσά τους. Ο Καταλύτης του έργου είναι ο Βάσος. Η ενδιάμεση γενιά της Στέλλας απέτυχε να επικοινωνήσει με απόλυτη ειλικρίνεια με εκείνη του πατέρα της. Ένα πολύ δυνατό, συναισθηματικό, οπτικό σημείο σύνδεσης των δύο συγγενών με το ίδιο όνομα είναι η κάθε φορά, που ο Άρης επιλέγει να ντυθεί με τη στολή του παππού του.

 

Η νέα γενιά περιγράφεται από τους φίλους του Άρη και τις κοπέλες, που εκείνος πότε ανεπιτυχώς και πότε με γοητεία φλερτάρει. Η προσωπικότητα του πρωταγωνιστή έχει επίσης ενδιαφέρον. Ο ίδιος παρουσιάζει μια επιθετικότητα στο φλερτ με τις κοπέλες. Συγκρούεται ηθελημένα δύο φορές με τη Βασιλική, τη γλυκιά πωλήτρια των εγκυκλοπαιδειών. “Τραβάς κανένα ζόρι με τον παππού μου;” “Εγώ όχι. Εσύ;” Ακούμε στη στιχομυθία τους στο πάρτι μασκέ. Βεβαίως και η Δεσποινίς φαίνεται να έχει θέματα συμπεριφοράς. Έτσι ο σεναριογράφος  μεταφέρει στους θεατές μια διακριτική αναφορά στην ψυχολογική επιρροή της εξέλιξης της οικονομικής κρίσης, η οποία δημιούργησε έλλειψη εμπιστοσύνης ακόμα και στα πάθη των νέων. 

 

Οι στιχομυθίες γενικώς στο έργο έχουν ιδιαίτερη ισχύ και ρεαλισμό. Με τους φίλους του Άρη είναι πολύ ρεαλιστικές, περιγράφοντας πειστικά μέρος της ελληνικής νεολαίας, κατά την προηγούμενη δεκαετία. Ο νεαρός πρωταγωνιστής ωστόσο, διαφέρει από τους υπολοίπους. Μιλά μεν τη γλώσσα τους (“Θέλεις να σε σπάσω;!” “Elovo αγόρι μου, ήρθε το stock!”), αλλά μπορεί να διαβάσει και καθαρεύουσα στο ημερολόγιο του Αριστείδη.

 

Με έξυπνο τρόπο λειτουργούν δύο θέματα στην πλοκή. Αφορούν το άμεσο, “χειροπιαστό” μέλλον και το “ανέγγιχτο,” άγνωστο παρελθόν του Άρη. Το μέλλον εκπροσωπείται από τις επιχειρηματικές ιδέες σε αμφισβητήσιμες επενδύσεις του Άρη και το παρελθόν από την αποκαλυφθείσα ιστορία με το σπίτι του Βάσου, διότι αυτή η πληροφορία αφορά τον παππού του πρωταγωνιστή. Και συνεπώς τις καθοριστικές ρίζες του. Σκηνοθεσία και σενάριο γίνονται ένα, μόλις ο Βάσος πηγαίνει, όπως μαθαίνουμε, για πρώτη φορά μέσα στο σπίτι του Αριστείδη, μετά από τόσα χρόνια γειτονίας. Ο διάλογος μεταξύ Άρη και Βάσου κορυφώνει το έργο σε μια πανίσχυρη σύγκρουση δύο γενεών. Καθώς η νεότερη, λόγω άγνοιας, δυσπιστεί. Ενώ η παλιά, παρουσιάζει εγκράτεια.“Ίδιος ο παππούς σου…Και χειρότερος!”  

 

Κατά το αντικρουόμενο, ευχάριστο κλίμα της έναρξης αυτής της συνάντησης θα αντιληφθούμε, ότι ο Άρης υιοθετεί τη συμπεριφορά της εποχής του παππού του, υποδεχόμενος στο σπίτι τον Βάσο, με καθαρό, σιδερωμένο πουκάμισο και ιδιαίτερη χαρά. Θα μας παρουσιαστεί ωραία και απλά η ιδιωτική γιορτή της πρωτοχρονιάς των νέων σε ορεινό, μοναχικό σημείο. Ο ήρωας φορά την κουκούλα και κάθεται στη βεράντα του συγχυσμένος, μόλις ακούει άλλη μια φημολογούμενη θεωρία στη γειτονιά, για το σπίτι του Βάσου. Εξαιρετική είναι η σκηνή, όπου ο Άρης απειλεί τον Ερμή με τη λόγχη του παππού του, μέσα σε ένα ηττημένο βασίλειο από κούτες της “Elovo!” 

 

Το μοντάζ φροντίζει να μεταδώσει τη σύνδεση των προσώπων του “τώρα,” δεδομένου ότι αυτοί οι άνθρωποι θα διηγηθούν το “τότε” μόνο με τα λεγόμενά τους. Η φωτογραφία δείχνει τη δύναμή της στους φωτισμούς των εσωτερικών χώρων στο σπίτι του Άρη και του Βάσου. Εάν προσέξετε, μόλις ο Άρης μιλά με την πωλήτρια των εγκυκλοπαιδειών στο σπίτι του παππού του, πίσω στον πράσινο τοίχο η κρεμασμένη λόγχη σχηματίζει τρίγωνο και βρίσκεται ανάμεσα σε δύο κάδρα και στους νέους. 

 

Η μουσική είναι κατάλληλη, καθώς ακούγονται σε διάφορες, κινηματογραφικές στιγμές πνευστά, μουσικά όργανα, θυμίζοντας αύρα μοναχικών εμβατηρίων!

 

Ερμηνείες:

 

Μιχάλης Σαράντης: Στο ρόλο του πρωταγωνιστή Άρη. 

 

Μας μεταδίδει εξαιρετικά τον ταυτόχρονο, υποβόσκοντα πανικό του ρόλου για την επερχόμενη χρεοκοπία της ριψοκίνδυνης επιχειρηματικής του σταδιοδρομίας, αλλά και την αμυντική επικάλυψη αυτού μέσω εξωτερικευμένης αυτοπεποίθησης, μιλώντας με πελάτες ή ενδιαφερόμενους. Ως Άρης δείχνει απειλητικός, πριν καταλάβει, ότι αυτός που τον ακολουθούσε με το αμάξι, δεν είναι άλλος από τον παλιό του φίλο Ερμή. Στην πρώτη εμφάνιση του Βάσου δεν εμπιστεύεται αμέσως τον ηλικιωμένο επισκέπτη της αυλής, όμως στην πορεία της κουβέντας γλυκαίνει μαζί του. Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές του ηθοποιού, είναι η συνομιλία με την κοπέλα που πουλά εγκυκλοπαίδειες (Βασιλική). Εκεί ως Άρης βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί, αφενός αμφισβητώντας τη συνομιλήτριά του και αφετέρου χαλαρώνοντας μαζί της με τάσεις συγκατάβασης. Μεταδίδει την επιρροή του ρόλου ακόμη και για τις απλές συνήθειες του παππού του, μιλώντας σε φίλους (σχετικά με τη συνήθεια του Αριστείδη, κόβοντας το τσιγάρο). 

 

Στη δεύτερη συνάντηση με τη Βασιλική, αυτή τη φορά στο πάρτι μασκέ, εκφράζει την αισιοδοξία του ρόλου στο φλερτ, την ευκολία του Άρη σε επιρρεπές παιχνίδι νοητικών συγκρούσεων με το αντίθετο φύλο, αλλά και την υπεράσπιση της μνήμης του παππού του. Η καλοσύνη, κατά τις συζητήσεις των επισκέψεων στο σπίτι του Βάσου είναι αισθητή. Καθώς και η χαρά μόλις τον υποδέχεται στη δική του κατοικία. Στην πορεία υπάρχει η αμφισβήτηση και η σύγκρουση με τις θέσεις του Βάσου. Στον καυγά με τον Άγγελο, μεταδίδει ωραία το ξέσπασμα του Άρη. Φαίνεται πραγματικά τρομακτικός και απρόβλεπτος με απειλητικό βλέμμα, παίζοντας με τη λόγχη του παππού του και…Με το λαιμό του Ερμή. Έντρομος, σκέφτεται τη σωματική ακεραιότητα του Βάσου στο άκουσμα μιας φρικτής είδησης.

 

Υποστηρίζει με Επαγγελματισμό και Συναίσθημα μια απαιτητική, πρωταγωνιστική ερμηνεία. 

 

Θανάσης Παπαγεωργίου: Υποδυόμενος τον Βάσο. Το μοναδικό διασώστη του αληθινού βίου του Αριστείδη.

 

Γενικώς, ακόμη και πριν αρχίσει να αποκαλύπτεται το παρελθόν του ρόλου, ο ηθοποιός θα μεταφέρει με ενδιαφέροντα τρόπο μια ανεπαίσθητη στιγμή μυστηρίου. Αμέσως μιλά με φιλικό τόνο στον Άρη. Ερμηνεύει, πως υποδέχεται τον εγγονό του Αριστείδη στο σπίτι, με φιλοξενία και συμπάθεια. Αργότερα εκφράζει ένα έντονο παράπονο για τη γειτονιά και τη φήμη του “συμμορίτη,” που του έβγαλαν. Η σοβαρότητα του Βάσου, κατά την ανάγνωση του ημερολογίου του Αριστείδη από τον εγγονό και η μετέπειτα δυσαρέσκεια του ρόλου είναι διακριτές.

 

Εκεί ανεβαίνει κατακόρυφα η απόδοση του ερμηνευτή, ο οποίος ενσαρκώνει την αγανάκτηση, το θυμό και το πείσμα του Βάσου, που παρόλα αυτά έχοντας δίκαιη και διακριτική στάση, δεν θα πιέσει ποτέ κάποιον να καταλάβει περισσότερα, εάν ο συνομιλητής του δεν θέλει. Στο παραλήρημα του ύπνου, ο ηθοποιός θα μας αποκαλύψει με συναισθηματισμό ένα μυστικό της χαμένης νιότης του ρόλου.  

 

Αν και σε διάφορα σημεία της πλοκής του έργου, λόγω της έξυπνης δομής του σεναρίου ο χαρακτήρας απουσιάζει, μολαταύτα η εκάστοτε εφαπτόμενη, όμορφη ερμηνεία του ηθοποιού μυεί το θεατή, ώστε να αναζητά περισσότερα στοιχεία του μυστηριώδους γείτονα.

 

-Οι υπόλοιποι/υπόλοιπες ηθοποιοί υποστήριξαν με έντονο ρεαλισμό τις ερμηνείες τους. Ανάμεσά τους, η Γιώτα Φέστα και ο Άκης Σακελλαρίου προσφέρουν ώριμη υποκριτική στο έργο από διακριτικό μονοπάτι.

 

-Όμως, εμφανώς ξεχωρίζει η υποκριτική της Μαίρης Μηνά, στο ρόλο της Βασιλικής (πωλήτρια εγκυκλοπαιδειών). Αν και συμμετείχε σε δύο πράξεις σεναρίου (σπίτι και πάρτι μασκέ), ο συντονισμός της με τον πρωταγωνιστή ήταν αξιέπαινος! Η ευγένεια, η αντιπαλότητα και η σύγκρουση εκφράστηκαν όμορφα. 

 

Κατακλείδα για το κεντρικό μήνυμα σεναρίου/σκηνοθεσίας:

 

-Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι η αναγνώριση και ενσυναίσθηση από τη δεύτερη, μετεμφυλιακή γενιά στα υπερβατικά βιώματα των προγόνων της, συνοψίζεται στη λυτρωτική και επίπονη αγκαλιά του Άρη στα γόνατα του Βάσου-  

 

Μια διανομή της Danaos films

 

Συντελεστές:

 

Σενάριο: Ζαχαρίας Μαυροειδής. Σκηνοθεσία: Ζαχαρίας Μαυροειδής. Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ζωή Μαντά. Μοντάζ: Στάμος Δημητρόπουλος. Πρωταγωνιστούν/Συμμετέχουν: Μιχάλης Σαράντης, Θανάσης Παπαγεωργίου, Γιώτα Φέστα, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Μαίρη Μηνά, Γιάννης Νιάρρος, Άκης Σακελλαρίου, Ξένια Καλογεροπούλου, Ναταλία Χατζή. Μουσική: Θοδωρής Ρέγκλης. Κοστούμια: Άλκηστη Μάμαλη. Σκηνικά: Αντώνης Δαγκλίδης. Μακιγιάζ: Ιωάννα Λυγίζου. Casting: Σωτηρία Μαρίνη, Άκης Γουρζουλίδης. 

 

Καλή, Ουσιώδη θέαση σε όλες και όλους!

 

Ο Eretikos κριτικός Γιάννης Κρουσίνσκυ