Eretiki κριτική για την ταινία Ο Αστερίξ και το μυστικό του μαγικού ζωμού

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Σενάριο της ταινίας Ο Αστερίξ και το μυστικό του μαγικού ζωμού. Μοιάζει, σαν μια ακόμη συνηθισμένη ημέρα να ξημερώνει στο μικρό, μα περήφανο και ανεξάρτητο, γαλατικό χωριό… Όλα όμως αλλάζουν ξαφνικά, όταν ο σεβάσμιος Δρυίδης Πανοραμίξ, πηγαίνοντας και πάλι να κόψει γκι στο δάσος με το έμπειρο δρεπάνι του, θα υποπέσει για πρώτη φορά σε ένα σημαντικό σφάλμα. Εξαιτίας ενός λανθασμένου υπολογισμού, ο θαυματουργός σοφός θα πέσει από το δέντρο, με αποτέλεσμα να στραμπουλήξει το πόδι του. Η πρωτοφανής αυτή, για τη δρυιδική, επαγγελματική κλάση του Πανοραμίξ, πτώση, θα φέρει μια αρχική, πεσιμιστική διάθεση στον ίδιο.

Όμως αμέσως με αποφασιστικό τρόπο, εκείνος θα βρει τη δύσκολη λύση! Η οποία δεν αρέσει καθόλου στους αποσβολωμένους Αστερίξ και Μαζεστίξ, κάνοντας τα μουστάκια τους να τιναχτούν προσωρινά, στο σπίτι του τραυματισμένου Δρυίδη. Ο Πανοραμίξ αποφάσισε, ότι δεν θα είναι πλέον ο μόνος γνώστης για το μυστικό του μαγικού ζωμού! Θα εκπαιδεύσει ένα νεαρό Δρυίδη, μεταλαμπαδεύοντάς του την πολύτιμη γνώση. Το χωριό στέλνοντας, όχι τον κατάλληλο άνθρωπο για να κρυφακούσει, θα πληροφορηθεί έπειτα τον σημαντικό σκοπό του Πανοραμίξ, καθώς είναι απασχολημένο με… καυγά!

Μάλιστα μετά ο Αλφαβητίξ θα κάνει τον έξυπνο, ρωτώντας γιατί δεν μεταφέρεται η σπάνια τέχνη σε κάποιον κάτοικο του χωριού. Όμως μόνο από Δρυίδη προς Δρυίδη γίνεται η διαδοχή του μυστικού! Δυστυχώς, ο συμπαθής ψαράς από τότε θεωρεί, ότι θα μπορούσε να γίνει άξιος αντικαταστάτης, κάνοντας διάφορα, ανεπιτυχή πειράματα, χωρίς να ακούει τις συμβουλές του δικαίως διαφωνούντος εν τοιαύτη περιπτώσει, Αυτοματίξ. Μιλώντας σε μια διάλεκτο των αγριογούρουνων, ο Πανοραμίξ στέλνει τα χαρούμενα ζωάκια να μεταφέρουν ένα μήνυμα έκτακτης, σύγκλησης ενός συμβουλίου της ολομέλειας των Δρυιδών, με σημείο συνάντησης το δάσος των Καρνουτών.

Ένα μικρό αγριογούρουνο θα αποκλίνει από την πορεία των υπολοίπων και λόγω συγκυριών της φύσης θα φτάσει τελικά στην ταπεινή κατοικία της νέμεσης του μάγου των Γαλατών, το Διαβολίξ! Λέγοντάς του τα πάντα… Παρά την ενδιαφέρουσα, καινούργια καρέκλα του Πανοραμίξ, κάποιος πρέπει να τον κουβαλά. Έτσι και αλλιώς, η συνοδεία των Αστερίξ, και Οβελίξ δεν θα τον άφηνε ποτέ μόνο. Ένα πολύ έξυπνο κοριτσάκι από το γαλατικό χωριό ήταν μαζί τους, στα κρυφά. Ονομάζεται Μηλίνα και θα μπει στο συμβούλιο των Δρυιδών, συνοδεύοντας το γενειοφόρο Γαλάτη, με την έγκρισή του.

Εκεί οι υπόλοιποι, σεβάσμιοι μάγοι “κάτι” είχαν καταλάβει λάθος, αλλά θα βοηθήσουν τον Πανοραμίξ να βρει ένα νέο διάδοχο με κάποια, “όχι και τόσο μαγικά χαρτάκια”. Ο Διαβολίξ θα εμφανιστεί στον ιερό χώρο. Οι δύο, επί πολλά έτη, ανταγωνιστές θα έχουν μια πρώτη κόντρα. Το κυνήγι του φερέλπιδος με την κόκκινη μπέρτα, το γρήγορο δρεπάνι και την καλή καρδιά ξεκινά από χωριό σε χωριό της Γαλατίας. Όμως η ειδική συντροφιά του Δρυίδη έχει μαζί της περισσότερους κατοίκους του μικρού χωριού, από ότι νόμιζε. Έτσι ο αντίπαλος του Πανοραμίξ θα πλησιάσει τον Καίσαρα, ενημερώνοντάς τον αναλόγως. Το χωριό οχυρώνεται από τις μάχιμες, όσο υπάρχει μαγικός ζωμός, γυναίκες και τον ευχάριστο (όσο δεν τραγουδά) βάρδο Κακοφωνίξ, ως αναπληρωτή αρχηγό.

Οι Ρωμαίοι υπό τις διαταγές του υπομονετικού, Εκατόνταρχου Βουβάλιους, θέτοντας σε εφαρμογή το αλάνθαστο σχέδιο αντοχή στις σφαλιάρες, καιροφυλακτούν… Ο Τελεφερίξ είναι ο ταλαντούχος Δρυίδης που ξεχωρίζει, όμως τον πλησίασε πρώτος ο ραδιούργος Διαβολίξ! Θα μπορέσουν οι Γαλάτες να ανταπεξέλθουν με τα αποθέματα του μαγικού ζωμού να τελειώνουν και τον πολύτιμο ρόλο του Δρυίδη να μην βρίσκεται στο προσκήνιο;

 

Σκηνοθεσία:

Παρακολουθούμε μια ταινία animation σε όλη τη διάρκειά της. Ωστόσο, θα υπάρχουν κάποιες οπτικές γωνίες σαν να καλύπτονται από λήψη κάμερας οι ήρωες. Η συνήθης πορεία του Πανοραμίξ ανατρέπεται κυριολεκτικά, καθώς εκτός από το γεμάτο με εμπειρίες δρεπάνι του και ο ίδιος, θα βρεθεί προσωρινά στον αέρα. Ο Δρυίδης με το τραυματισμένο πόδι αναφέρει, ότι είναι η πρώτη φορά που πέφτει από το δέντρο.

Σε μια οπτική γωνία προσομοιάζεται το φως του ηλίου, που ρίχνει τις ακτίνες στο πρόσωπο του σοφού ηλικιωμένου, ενώ εκείνος αμέσως μετά ανακοινώνει την απόφασή του στους έκπληκτους Αστερίξ και Μαζεστίξ, κοιτάζοντας προς τα έξω από το παράθυρο του σπιτιού του.  Η “λήψη” οδηγείται στους δύο απορημένους Γαλάτες φίλους του. Ο Μαθουσαλίξ δεν ακούει όπως κάααποτε, προκειμένου να μεταδώσει την πληροφορία στους υπολοίπους συγχωριανούς απέξω, οι οποίοι έτσι και αλλιώς δεν παίρνουν από λόγια και καυγαδίζουν για άλλη μια φορά. Η διαδρομή του μικρού αγριογούρουνου είναι αυτή που ξεχωρίζει, προς το σκοτεινό σπίτι του Διαβολίξ.

Διακρίνουμε άλλον ένα καυγά τύπου “Ο κύριος Αστερίξ…” με τις δύο γαλατικές μύτες να κάνουν διαξιφισμούς, ενώ το μικρό κορίτσι κλαίει. Ωστόσο, συνοδεύει τελικά το σοφό μάγο στο ιερό συμβούλιο του δάσους των Καρνουτών, σε μια ειδικών, δενδροειδών σωληνώσεων, ταχίστη διαδρομή. Οι υπόλοιποι σοφοί εμφανίζονται με διάθεση για πάρτι και αντίστοιχα καπέλα εμπαίζοντας τον Πανοραμίξ, επειδή έπεσε από το δέντρο. Η σκηνή αλλάζει, μόλις μαθαίνουν όλη την ενημέρωση περί διαδοχής.

Τα χαμόγελα των σοφών σβήνουν. Τα χαρτάκια επιλογής Δρυιδών κάνουν την εμφάνισή τους και ο Πανοραμίξ, απορεί με την προχειρότητα των συναδέλφων του. Ακούγεται η χιουμοριστική ατάκα “Εντάξει. Εσύ έπεσες από το δέντρο, εμείς έχουμε χαρτάκια!” Ακολουθεί μια απορία με μορφή διχασμού του Οβελίξ περί ενιαίας ή διαφορετικών, άσπρων γενειάδων. Η “οπτική γωνία” καταγράφει το μαρμαρωμένο ύφος του εύσωμου  με τα κόκκινα μουστάκια Γαλάτη. Εισβάλει ο Διαβολίξ στο συμβούλιο, χρησιμοποιώντας τις μαγικές του φλόγες…

Γενικά, στο έργο θα παρακολουθήσουμε μια ιστορία, η οποία έχει ως βασικό πρωταγωνιστή το σοφό Πανοραμίξ και όχι τον ξανθό, πολυμήχανο Γαλάτη. Περισσότερη δράση αναλαμβάνει ο Οβελίξ, αλλά από ένα σημείο και μετά, καθώς αποτελεί κατά ένα μεγάλο μέρος του έργου, τον επίσημο κουβαλητή του Δρυίδη.

Παρατηρούμε επιπλέον και το αντίπαλον δέος του σεβαστού μάγου, το Διαβολίξ. Ακόμα και ο σκύλος Ιντεφίξ διακρίνεται μόνο σε τρεις σκηνές (η καλύτερη στο τέλος) διότι το μικρό αγριογούρουνο ξεκινώντας από τον Πανοραμίξ, γίνεται το αγαπημένο κατοικίδιο του Διαβολίξ, για να καταλήξει και πάλι στο γαλατικό χωριό. Με άλλη διάσταση! Απασχολώντας γενικά στο έργο αρκετά, τους περιστρεφόμενους οφθαλμούς των θεατών.

 

Ουσιαστικά, στην ταινία διακρίνουμε τέσσερις ενότητες.

1) Το χτύπημα στο πόδι του άκρως απαραίτητου για το γαλατικό χωριό Δρυίδη. Με την απρόβλεπτη, προσωπική επιλογή της διαδοχής και τη συγκυριακή ενημέρωση του αντιπάλου του.

2) Τη συμμετοχή του Πανοραμίξ στο κρίσιμο συμβούλιο των Δρυιδών μέσα στο δάσος των Καρνουτών. Με τα “μαγικά χαρτάκια” και την εισβολή του Διαβολίξ.

3) Την αναζήτηση ενός άξιου διαδόχου από το σοφό γέροντα. Με τις παράλληλες ραδιουργίες του μάγου της φωτιάς.

4) Την καθοριστική επιστροφή όλων των Γαλατών για τη διάσωση του χωριού από τους πανέτοιμους για κατάκτηση Ρωμαίους. Σε συνδυασμό με τη δημιουργία ενός διαφορετικού φίλτρου από το Διαβολίξ, δημιουργώντας μια ασυνήθιστη συμμαχία.

Ανάμεσά τους παρεμβάλλονται οι στιγμές της προστασίας του χωριού από τις ηρωικές Γαλάτισσες, τα τολμηρά πιτσιρίκια και τον άπειρο από πολεμική στρατηγική, βάρδο Κακοφωνίξ. Αλλά και η μικρής, χρονικής διάρκειας συμμετοχή του Καίσαρα, με την ωφέλιμη ενημέρωση από το Διαβολίξ.  

Φωνητικές Ερμηνείες:

Το animation που παρακολουθούμε μεταγλωττίστηκε στα ελληνικά. Σε αυτή την ειδική, πρωτότυπη ιστορία των Γαλατών, πρωταγωνιστές είναι οι Δρυίδες και περισσότερο ο Πανοραμίξ. Συνεπώς:

Κώστας Δαρλάσης: Στο ρόλο του κυρίαρχου πρωταγωνιστή, απαραίτητου για το Γαλατικό χωριό και την εξασφάλιση της ισορροπίας των Δρυιδών, Πανοραμίξ.

Ξεκινά με την αποφασιστική ανακοίνωση στους Αστερίξ και Μαζεστίξ περί προσωπικής επιλογής νέου διαδόχου. Καθησυχάζει, με στοργικό τόνο το μικρό κορίτσι, Μηλίνα, όταν εκείνη κλαίει έξω από το δάσος των Καρνουτών. Προσπαθώντας να περπατήσει μόνος, προκειμένου να μπει στον ιερό χώρο, μας πείθει, ότι είναι αδύνατον κάτι τέτοιο, επειδή το πόδι του πονά. Αλλά το κάνει με χιουμοριστικό τόνο.

Όπως δηλαδή αρμόζει σωστά σε ένα χαρακτήρα animation. Λέγοντας τη λέξη “μερικές;” στους υπολοίπους Δρυίδες, μας μεταφέρει τη δυσαρέσκεια του Πανοραμίξ για το όχι και τόσο οργανωμένο σύστημα των συναδέλφων του. Ακούγοντας την τεχνητή προφητεία του Συγκλητικού Τομ-Κρούζ (μετά από τα θαυματουργά ψωμάκια!), δείχνει πράγματι ενδιαφέρον για το άκουσμα του τελευταίου, υποψηφίου Δρυίδη, που βρίσκεται στο βουνό.

Παραθέτει με ηρεμία, τη δυνατότητα της τοποθέτησης των υλικών στον πάγκο του νεαρού Δρυίδη, με αντίστροφη φορά. Παρακολουθώντας το οργανωμένης στρατηγικής ξόρκι του Τελεφερίξ, ο ηθοποιός εκφράζει με τη φωνή του τη συγκίνηση του Πανοραμίξ, αναγνωρίζοντας μια ενδεχόμενη, αγνή σκέψη του νέου Δρυίδη. Νιώθοντας ταύτιση, επειδή και εκείνος ως κάποτε νέος Δρυίδης είχε την ίδια απαλλαγμένη από κέρδη, πρόθεση. Καθώς το ξόρκι ήταν όμορφο, μα δεν χρησίμευε σε κάτι. Λέει “Ακριβώς! Δεν χρησιμεύει σε τίποτα!” και η φωνή εναρμονίζεται με την έκπληξη των ματιών στο χαρακτήρα animation. Ο διδακτικός τόνος αποδίδεται στο τέλος επίσης εύστοχα από τον ηθοποιό, ανταποδίδοντας τη φιλοφρόνηση στους συγχωριανούς του Γαλάτες! Σε όλη τη φωνητική ερμηνεία ακούγεται σωστά η καλοσυνάτη, μα και αποφασιστική σε ηθικά ζητήματα, φωνή του Πανοραμίξ.

Νίκος Νίκας: Υποδυόμενος το αντίπαλον δέος! Το ραδιούργο Δρυίδη, χειριστή της φλόγας, με αντικρουόμενες, ειρηνικές προθέσεις, Διαβολίξ.

Στο ρόλο του κακού, αυτή τη φορά λοιπόν! Προφανώς το χαιρέκακο γέλιο, στην ταπεινή, αυτόνομη κατοικία του Διαβολίξ, μόλις το μικρό αγριογούρουνο πει σε αυτόν τα πάντα, ξεχωρίζει. Η είσοδός του μέσα στο δάσος των Καρνουτών αποδίδει την παρουσία μιας σίγουρης, ήρεμης δύναμης, μέχρι να αρχίσουν οι φλόγες. Υπνωτίζει εύκολα έναν Δρυίδη, υπονοώντας με αυτοπεποίθηση στους υπολοίπους, ότι ο ίδιος ενδέχεται να είναι ο πιο δυνατός όλων.

Ξεκινά να μεταδίδει το χιούμορ, αλλά και την έκπληξη του χαρακτήρα, κρύβοντας παράλληλα μια φωνητική έκφραση ανησυχίας για τις μαγικές δυνάμεις του, μόλις ο Αστερίξ δεν υπνωτιστεί. Λέγοντας “Αυτό δεν το περίμενα”. Μιλώντας στον Καίσαρα, κατορθώνει να κάνει μια ειλικρινά “cool είσοδο”, αν μπορεί να μας επιτραπεί η έκφραση. Και αμέσως μετά έχοντας τα δόρατα των λεγεωναρίων στο πρόσωπο, μιλά σωστά, υπό πίεση.

Βρίσκει νωρίτερα από τον αντίπαλό του τον Τελεφερίξ, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του. Παρέχοντας σε εκείνον την ελευθερία της αριστεροχειρίας. Πλησιάζοντας πρώτος το νέο, ελπιδοφόρο Δρυίδη Τελεφερίξ, ο ερμηνευτής μεταδίδει ένα ρόλο μέσα στο ρόλο. Παριστάνοντας το μάγο με τις καλές προθέσεις, αλλά βγάζοντας και ένα κομμάτι του κάποτε νεαρού μάγου Διαβολίξ. Λέει “οι Δρυίδες δεν οφείλουν να φτιάχνουν σούπες, αλλά να ασκούν τη μαγεία”.

Εκεί ο ηθοποιός ταυτίζεται απόλυτα με την αλλαγή των χαρακτηριστικών του προσώπου του χαρακτήρα animation, που προσπαθεί να πείσει το νέο Δρυίδη, αλλά και να του μεταδώσει ειλικρινά την προσωπική, ίδια αγάπη για τον κόσμο της μαγείας. Λίγο αργότερα θυμώνει μαζί του και βγαίνουν οι αληθινές προθέσεις του Διαβολίξ. Μα και πάλι τις καλύπτει. Η αγωνία του για να φτιάξει μόνος το μαγικό ζωμό, ψάχνοντας το τελευταίο συστατικό, είναι αισθητή.

Τάσος Κωστής: Στο ρόλο του συμπαθητικού και έχοντος αυτοκριτική δρυιδικών ικανοτήτων, παραστατικότατου, Ατμοσφαιρίξ. Μα και του υπομονετικού Εκατόνταρχου, Βουβάλιους.

Είναι εκείνη η ωραία αποδιδόμενη ατάκα με τις “μερικές” και εν συνεχεία “καλές λιστούλες”, συμβαδίζοντας με την αβεβαιότητα και την προσπάθεια πειθούς, της ψυχοσύνθεσης του συγκεκριμένου Δρυίδη προς το δύσπιστο Πανοραμίξ. Και βεβαίως βεβαίως η παραστατικότατη διήγηση της ιστορίας με ειδικά εφέ και μυστηριώδες ύφος, για το παρελθόν των δύο αντιπάλων Δρυιδών. Εκεί, υπάρχει μια ταπεινότητα στη χροιά της φωνής, μόλις ο Ατμοσφαιρίξ κάνει αυτοκριτική και επιπλέον μια εκτίμηση των δυνατοτήτων των δύο διαφωνούντων μάγων. Μόλις μετά έρχεται ο Οβελίξ, που δεν είχε ακούσει την ιστορία. Τότε ο ηθοποιός αναδεικνύει τη γραφικότητα του Ατμοσφαιρίξ, επιχειρώντας να επαναλάβει κατά γράμμα τη λεκτική αναπαράσταση.   

Αρχικώς αναφέρουμε, ότι άλλαξε τελείως τη φωνή του, ως Ρωμαίος Βουβάλιους! Με τόση πείρα βέβαια σε animation, μας έχει μάθει να έχουμε τέτοιες απαιτήσεις! Εκφράζει ως Βουβάλιους ίσως μια μικρή πεποίθηση, ότι αυτή τη φορά μπορεί να πετύχει το Ρωμαϊκό σχέδιο αντοχής στη σφαλιάρα. Παραμένοντας σαφώς πάντα πιστός, στις στρατιωτικές διαταγές από τον Καίσαρα.  Αλλά η ενοχική ατάκα “παιδιά σας πειράζει να έρθουμε και εμείς στην παραλία;” ήταν από τις αγαπημένες μου! Είναι το ύφος εκπληκτικό! Αυτό ο ηθοποιός το κάνει.

Γιάννης Υφαντής/Βασίλης Μήλιος: Υποδυόμενοι κυρίως τους αγαπημένους ήρωες Αστερίξ και Οβελίξ αντιστοίχως. Ο Βασίλης Μήλιος μεταξύ άλλων και τον Αρχιπειρατή.

Ο πρώτος είχε ένα διαφορετικό έργο σε σχέση με τα περισσότερα animation του Γαλάτη ήρωα. Γιατί η φύση της συγκεκριμένης ταινίας “θέλει” τον Αστερίξ να μην πρωταγωνιστεί, αλλά να είναι έντονη η παρουσία του, όσο εκείνος δρα περισσότερο με το μυαλό του. Αυτό λοιπόν ακριβώς κατόρθωσε να κάνει ο ηθοποιός! Μας μεταδίδει, ότι ο θυμός του έχει νόημα στον καυγά με τον Οβελίξ, έξω από το δάσος των Καρνουτών.

Λίγο αργότερα, με αρκετή κατανόηση για το βραχυκύκλωμα του Οβελίξ επεξηγεί με ήρεμη, φιλική φωνή, ότι εννοούσε πολλές και όχι μία, ενιαία γενειάδα. Η θλίψη του Αστερίξ όταν διαλέγει ένα προσωρινό, μοναχικό δρόμο είναι αισθητή στο κοινό. Και φυσικά η επική ατάκα “για τον τύπο με τα ψωμάκια” επαναφέρει το κοφτερό μυαλό του χαρακτήρα, που διαθέτει ο πολυμήχανος Γαλάτης, χωρίς τίποτα απολύτως να επηρεάζει την κρίση του.

Ο δεύτερος ανέλαβε να συμμετάσχει σε ένα ρόλο με περισσότερη και κρισιμότερη δράση από ότι ο Αστερίξ. Ξεκινώντας, την ενίσχυση του καυγά με ένα μικρό θυμό να βρίσκεται σε διαδικασία φόρτισης, μέχρι και τη φράση “Ο κύριος Αστερίξ…” Όπου δυναμώνει τάχιστα την ένταση της φωνής του, συμπληρώνοντας όμορφα τη σκηνή. Λέγοντας “ποιον μουσάτο να βαρέσω;” μας μεταδίδει με χιούμορ αυτή την ιδιόρρυθμη, προσωπικότητα του Οβελίξ. Η συμπλήρωση της ατάκας για τα ψωμάκια (δείτε το στο cinema!), εκφράζει τη φωνητική νιρβάνα του εύσωμου κατασκευαστή μενίρ, όταν τρώει!

Ως Αρχιπειρατής, η καθησύχαση στους Αστερίξ και Οβελίξ, προκειμένου να μην βουλιάξουν το αυτοσχέδιο, πλωτό σύστημα, μα και ο εκνευρισμός προς το πρόσωπο του διακεκριμένου λατινιστή με το ξύλινο πόδι, όταν καταλήξουν στο νερό, εκφράστηκαν με ομοιομορφία.  

Πέγκυ Μανωλά: Υποδυόμενη τη μικρή Μηλίνα. Μια νέα ελπίδα του γαλατικού χωριού.

Ερμήνευσε πολύ σωστά ένα ρόλο, ο οποίος στο συγκεκριμένο έργο ξεχωρίζει από τους καθιερωμένους των υπολοίπων Γαλατισσών του χωριού. Οι ατάκες της έπρεπε σε πολλά σημεία να σταθούν μόνες. Φοβάται τον καυγά των Οβελίξ και Αστερίξ και σωστά εκφράζει φωνητικά τη θλίψη της. Επίσης, μπαίνοντας στο ιερό δάσος, παριστάνει ότι είναι αγόρι, κάνοντας πιο βαριά τη χροιά της. Αλλά και αποδίδοντας χιουμοριστικό ύφος ακριβώς τότε, σαν να το ψιθυρίζει όμως μόνο στους θεατές.

Επιτυχής ή ανεπιτυχής η απόδοση σεναρίου, σκηνοθεσίας και ερμηνειών:

Το σενάριο ως κυρίαρχη ιδέα των ιδιοσυγκρασιών των ηρώων είναι φυσικά βασισμένο στο γνωστό Comic των Albert Uderzo και Rene Gosciny. Όμως αφορά τη γέννηση μιας πρωτότυπης ιστορίας αποκλειστικά από τον Alexandre Astier, με τη συγκατάθεση των δημιουργών. Οι οποίοι ενθουσιάστηκαν και αργότερα επέβλεπαν τη διαδικασία εξέλιξης της ταινίας στα στούντιο της Mikros. Ώστε να σιγουρευτούν, ότι υπάρχει ο απαραίτητος σεβασμός, ως μιας άξιας, διαδεχόμενης ιστορίας με σταθερές βάσεις στο πνεύμα του έργου τους. Σαν συνολική επιμέλεια μιας εξελιγμένης υπόθεσης, με τη συνοδεία των ανταποκρινόμενων, στις περσόνες των ηρώων, στιχομυθιών, είναι γραμμένο από τους Alexandre Astier και Louis Clichy. Ο πρώτος γράφει περισσότερο και ο δεύτερος κάνει σχέδια, που καταλήγουν βάσει των ειδικών, σε μορφή animation.

Μπορούμε να πούμε ότι ο πρωταγωνιστής είναι ξεκάθαρα ο Δρυίδης Πανοραμίξ. Καθώς εμφανίζεται και ο πρωτότυπος (σαν επινόηση στο σενάριο), χρόνιος αντίπαλος του, Διαβολίξ. Επιπροσθέτως, βλέπουμε τους παλιούς του φίλους και συναδέλφους, σοφούς με τις λευκές γενειάδες, πάμπολλους, νέους υποψηφίους και έναν άξιο, διάδοχο Δρυίδη τον Τελεφερίξ. Δηλαδή ουσιαστικά, το σενάριο θίγει το θέμα της υψίστης σημασίας της ύπαρξης ενός Δρυίδη και της ζωτικής άσκησης του έργου του! Καταλήγοντας βεβαίως στο συμπέρασμα, ότι ο πιο πολύτιμος είναι ο Πανοραμίξ. Άλλωστε, ο μαγικός ζωμός είναι ένα αποκλειστικά δικό του προϊόν!

Ο σεβασμός στο έργο των παλιών δημιουργών διακρίνεται ξεκάθαρα με: Την παρουσία των Ρωμαίων στρατιωτών και του δύστυχου Εκατόνταρχου. Την εκλεκτική εμφάνιση του Καίσαρα και την εκπροσώπησή του από έναν Συγκλητικό, που προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια του πρώτου, εάν πετύχει το κατακτητικό εγχείρημα. Τη μικρή συμμετοχή σε δύο μέρη των πειρατών και φυσικά την παρουσία των Γαλατών, ξεχωρίζοντας κάποιους χαρακτήρες και συνήθειες. Ο τρόπος της σύνδεσης των ενοτήτων και σύγκρουσης των ηρώων είναι έξυπνος.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο χαρακτήρας του Διαβολίξ. Ο κακός της υπόθεσης θέλει τη γνώση του μαγικού ζωμού, ώστε να αποκτήσουν και άλλοι λαοί δύναμη και να ελευθερωθούν! Πιστεύει, ότι μπορεί έτσι να επιτευχθεί η ειρήνη. Όμως δεν γνωρίζει, ότι εάν πέσει στα λάθος χέρια το περιζήτητο φίλτρο, θα υπάρξουν καταστροφικές συνέπειες. Όπως του υπενθυμίζει ο σοφός Πανοραμίξ. Αυτή η αντίθεση μας προβληματίζει για αρκετές, ενδιαφέρουσες συζητήσεις συμβολισμών, σε σχέση με την πραγματικότητα. Και την κυριαρχία των λαών σε αυτή. Η αλήθεια είναι, ότι πρόκειται για ένα πολύ καλογραμμένο σενάριο και το χιούμορ δηλώνει το “παρών” στα κείμενά του. Απόδειξη είναι κάποιες εμφανίσεις, ατάκες και το όνομα του Συγκλητικού-Τομ Κρούζ!

Αναφέρουμε ότι η προσαρμογή στα ελληνικά ήταν απόλυτα εύστοχη και όλοι γνωρίζουμε πόσο δύσκολο, μα και κρίσιμης σημασίας είναι κάτι τέτοιο για το πάντοτε τολμηρό, εγχείρημα μιας μεταγλώττισης! Οι ατάκες “ποιόν μουσάτο να βαρέσω;” “άσε τις φιγούρες, παλιοποζέρι!” και τα γνωμικά του σοφού πειρατή είναι μερικά, χαρακτηριστικά παραδείγματα. Μπράβο στους υπεύθυνους.

Τη σκηνοθεσία από άποψη σχεδιασμού animation ανέλαβαν οι Colin Veith και Jerome Charton. Η τεχνική που παρακολουθούμε είναι computer-animation. Υπάρχει από τον Ατμοσφαιρίξ μια επιπρόσθετη διήγηση, που παραπέμπει σε διαφορετικό σχεδιασμό. Όμως, οι οδηγίες για τις θέσεις, εκφράσεις συναισθημάτων, σε συνδυασμό με τις απόψεις των ηρώων και επιλογής, “οπτικής γωνίας” προς αυτούς, δόθηκαν από τους Louis Clichy και Alexandre Astier, με αυτή τη σειρά προτεραιότητας. Σύμφωνα με τον Luis Clichy το μοντάζ στο animation (animatic) αποτελεί μια πολύ σημαντική διαδικασία, καθώς γίνεται πρωτύτερα. Λόγω του ότι οι ταινίες animation κοστίζουν πολύ, θα πρέπει να περιοριστούν στη διάρκεια των 80 λεπτών.

Ο Luis Clichy αναφέρει ότι δεν επιλέγει, παραδείγματος χάριν ένα μεγάλο υλικό 8 ωρών, αλλά αντιθέτως διαθέτει ακίνητο υλικό, που το δουλεύει με τον μοντέρ του. Εν συνεχεία ενημερώνονται οι σχεδιαστές για τις σκηνές animation και ο ίδιος είναι υπεύθυνος, ώστε να τους καθοδηγήσει προς την ολοκλήρωσή τους. Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι είναι μια ιεροτελεστία, όπου όλοι εκτελούν τα σωστά, προσεκτικά βήματα. Για την ορθή επιλογή φωνών των Γάλλων ηθοποιών, είναι κυρίως υπεύθυνος ο Alexandre Astier.

Λοιπόν πράγματι το σενάριο με τη σκηνοθεσία συμβαδίζουν προς ένα σταθερό μονοπάτι σεβασμού για το έργο των Uderzo-Gosciny. Ωστόσο, αν και ενυπάρχουν κάποια γνώριμα στοιχεία τους στο έργο, διακρίνεται επιπλέον μια εύστοχη πρωτότυπη, τροποποίηση αυτών. Δηλαδή: τα αγριογούρουνα δίνουν μεν το παρόν, αλλά κυρίως ως αγγελιοφόροι. Η Μιμίνα προσπαθεί να συνετίσει και πάλι τον αρχηγό, μα αυτή τη φορά τον εφεδρικό. Δηλαδή τον Κακοφωνίξ. Οι πειρατές εμφανίζονται, αλλά δεν συγκρούονται με τους Αστερίξ και Οβελίξ, καθώς τα πλεούμενά τους καταστρέφονται μόνο από συγκυρίες.

Ο Ιντεφίξ υπάρχει, αλλά παραχωρεί αρκετή δόξα του φακού στο μικρό αγριογούρουνο. Η διαφωνία των Αυτοματίξ και Αλφαβητίξ γίνεται σε τούτη την ιστορία με ειρηνικό τρόπο. Τέλος, έχουμε μια συνεργασία Ρωμαίων και Γαλατών με τρόπο που έφυγε από τις σελίδες των Comics. Και τον οποίο μόνο η μεγάλη οθόνη μπορούσε να μας προσφέρει. Διευθυντής φωτογραφίας είναι ο David Dulac.

Οι προσθήκες του έργου μας αποκαλύπτουν ένα προσωπικό, σκηνοθετικό ύφος από τους συγκεκριμένους δημιουργούς. Η στιγμιαία καταγραφή του μικρού αγριογούρουνου με το πιάτο πάνω από το κεφάλι του και ακόμα ένα δρεπάνι του Διαβολίξ να το στολίζει, στο σπίτι του τελευταίου, ίσως να σχηματίζει μια ειρωνικότατη αναφορά για ένα κράτος, του οποίου η γλώσσα μας προκαλεί δυσκολίες. Η σκηνή με τα ψωμάκια και τον ιδιαίτερο Δρυίδη, δείχνει μια τολμηρού χιούμορ σκηνοθεσία (προσωπικά ακόμα γελάω). Πρωταγωνιστεί επίσης πρωτότυπα, ο δυναμισμός των γυναικών. Γιατί έτσι και αλλιώς όλοι πίνουν μαγικό φίτλρο, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τους Ρωμαίους. Και εκείνη η λεπτομέρεια με το χάρτη αναζήτησης Δρυιδών, όπου μέσα σε τόσους, ξεχώρισαν οι Συνδικαλίξ και οι Τέσσερις Φανταστίξ ήταν ωραία πινελιά. Ομοίως και το καπέλο στο πάρτι-φάρσα των Δρυιδών, θυμίζοντας μαθητευόμενο μάγο (βλ. Fantasia), επειδή έπεσε για πρώτη φορά από το δέντρο ο Πανοραμίξ.  

Οι ομαδικές φωνητικές (μεταγλωττισμένες) ερμηνείες έχουν ωραία αναπαράσταση. Οι Μαζεστίξ και Αστερίξ, ενώ μιλούσαν ξεχωριστά απορούν συντονισμένα μαζί με την απρόβλεπτη απόφαση του Πανοραμίξ. Ο πρώτος τσακωμός του χωριού είναι γεγονός. Ο γνωστός καυγάς με έναρξη “Ο κύριος Αστερίξ” κυλά σωστά. Το πάρτι των Δρυιδών είναι από τις δυνατές στιγμές του έργου. Καθώς πρώτα εκείνοι γελούν και μετά έχουν ένα τόνο θλίψης.

Η αναφώνηση “γιούρια!” από τις κυρίες είναι γλυκιά και δυναμική ταυτόχρονα. Ο διάλογος των Πανοραμίξ και Διαβολίξ, όταν ο δεύτερος αποκτά δύναμη από έναν άλλο ζωμό, περιγράφει σωστά τις διαφορετικές ψυχοσυνθέσεις αυτών. Επειδή είναι δύσκολο να γνωρίζουμε, αναφέρουμε ότι: είτε έγιναν ηχογραφήσεις με ένα από περισσότερα άτομα ταυτόχρονα, είτε συνδέθηκαν αργότερα με τεχνική επεξεργασία οι φωνές, το πολύ καλό αποτέλεσμα είναι προϊόν όλων των ηθοποιών που ακούγονται στην ταινία, της σκηνοθετικής επιμέλειας από τη Σοφία Τσάκα, της ηχοληψίας του Θοδωρή Κάτσικα και των υπευθύνων των Sierra Post studios.

 

Επιλογή Casting της μεταγλωττισμένης ταινίας:

Υπεύθυνη του τμήματος είναι η Σοφία Τσάκα. Παρατηρούμε μια εκλεκτή πλειάδα ηθοποιών που απαρτίζεται από τους: Γιάννη Υφαντή, Κώστα Δαρλάση, Γιάννο Κοιλάκο, Βασίλη Μηλιό, Άντρια Ράπτη, Τηλέμαχο Κρεβάικα, Ανδρέα Ευαγγελάτο, Νίκο Ιωαννίδη, Πέγκυ Μανωλά, Νίκο Νίκα, Τάσο Κωστή, Κώστα Τριανταφυλλόπουλο, Χρήστο Συριώτη, Βασίλη Παπαστάθη, Θάνο Παρασκευόπουλο, Γιώργο Σκουφή, Σοφία Τσάκα, Τόνια Σωτηροπούλου και τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο.

Οι ερμηνείες που προαναφέραμε στην ειδική κατηγορία, αλλά και η απόδοση των ακριβώς παραπάνω ηθοποιών στους ρόλους που τους ανατέθηκαν, προκαλεί στους θεατές αμέσως την εντύπωση, ότι η μεταγλωττισμένη ταινία βρίσκεται σε ένα απόλυτα επαγγελματικό φόντο. Άλλωστε, οι περισσότεροι έχουν τεράστια εμπειρία συμμετοχών σε ανάλογα εγχειρήματα. Και πραγματοποίησαν παραπάνω από ένα ρόλο.

Ο Τηλέμαχος Κρεβάικας διαφοροποιώντας τη φωνητική ερμηνεία του Μαζεστίξ από τον Κακοφωνίξ ξεχωρίζει. Εντάξει, ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος (τον έχουμε γενικά απολαύσει ως Μαύρο Πιτ και βάλε… Όλοι μας ξέρουμε τη φωνή του) έχει ξεκάθαρα γεννηθεί για αυτή τη δουλειά! Κρίμα που δεν συμμετείχε περισσότερο. Ωραία ως Μιμίνα-Μπονεμίνα η Άντρια Ράπτη, συνετίζοντας τον Κακοφωνίξ. Ο Αλφαβητίξ δεν περνά καθόλου απαρατήρητος, όταν κάνει διάλεξη της τεχνογνωσίας των ψαράδων, με τη φωνή του Ανδρέα Ευαγγελάτου.  Την υπεύθυνη του τμήματος δικαιώνει το ωραίο αποτέλεσμα της ταινίας.

Μουσική/Ηχητική Υπόκρουση:

Τη μουσική  έγραψε ο Philippe Rombi. Παρέμεινε η μουσική της γαλλικής παραγωγής. Δεν είναι το δυνατό χαρτί του έργου. Εξάλλου έχει ένα ρόλο μουσικού χαλιού. Έτσι και αλλιώς η αλήθεια είναι, ότι σχεδόν αναπόφευκτα λόγω των αγαπημένων ηρώων και των εύστοχων προσθηκών στην ιστορία, τα μάτια των θεατών είναι πιο απασχολημένα από ότι τα αυτιά τους. Στην τεχνητή προφητεία της συνεργασίας του Συγκλητικού Τομ-Κρούζ μαζί με τον Διαβολίξ, ακούμε ωραία χορωδιακά φωνητικά “από τους Ρωμαίους στρατιώτες”. Μας ανταμείβει όμως και με το παραπάνω, το τραγούδι “You spin me right round” των Dead or Alive στην προετοιμασία μιας ανίκητης, περιστρεφόμενης μπουνιάς!

Η ηχητική υπόκρουση δηλώνει την παρουσία της σε αρκετά χρονικά διαστήματα, σύμφωνα πάντα με κάποιες εξελίξεις. Πολλές από αυτές τις σηματοδοτεί ο ήχος, που βγάζει το μικρό αγριογούρουνο όταν απορεί, γελά κ.τ.λ. Μόλις γελά ο Διαβολίξ στην αυτόνομη, δρυιδική κατοικία του, το ζωάκι στιγμιαία αναρωτιέται και μετά του κάνει παρέα στο χαιρέκακο συναίσθημα. Ο στρατιώτης ρωτά τον Εκατόνταρχο και ακούμε την υψωμένη ασπίδα του δύο φορές. Οι άδοξες, ηχητικές προσπάθειες όλων των υποψηφίων Δρυιδών παρελαύνουν στον κόσμο των θεατών/ακροατών.  Οι φλόγες του Διαβολίξ δεν σέβονται έναν ιερό χώρο των σοφών. Ένας άλλου τύπου Διαβολίξ απειλεί με τα βήματα και τις κραυγές του, Ρωμαίους και Γαλάτες!

Υπεύθυνοι για την πλαισίωση της ελληνικών, φωνητικών ερμηνειών δια της σωστής ηχοληψίας είναι ο Θοδωρής Κάτσικας και τα Sierra Post studios. Ο επιβλέπων Δρυίδης, επιπλήττοντας τις υπερβολικές φιγούρες του Τελεφερίξ, ακούγεται σωστά σαν να βρίσκεται σε βουνό. Παρομοίως, η σκηνή της αυτοσχέδιας προφητικής αναπαράστασης των Διαβολίξ και Συγκλητικού Τομ-Κρούζ. Ενώ ο δεύτερος απευθύνεται πότε στο διπλανό του Δρυίδη της φωτιάς, με τους Ρωμαίους σαν βοηθούς και πότε στους από κάτω, φίλους του Αστερίξ. Εκείνο το θελκτικό “γιούρια” από τις γυναίκες του χωριού, είχε κάτι το απολαυστικό και τις δύο φορές! Οι απογοητευμένοι πειρατές βυθίζονται από μακρινή “λήψη” και έναν ήχο, που “χάνεται” μαζί με τα γνωμικά του σοφού πειρατή…

 

“Η γενειάδα του σοφού Πανοραμίξ κλέβει την παράσταση από κάθε άλλο δρεπάνι Δρυιδών, διδάσκοντας το χιούμορ, τη φιλία και την επανάκτηση της αυτοπεποίθησης. Αφήνοντας παράλληλα τον Αστερίξ να ξεκουραστεί λίγο”.

 

Μια διανομή της Feelgood Entertainment    

O Eretikos κριτικός  Γιάννης Κρουσίνσκυ