Οι ελέφαντες δίνουν ο ένας στον άλλο ονόματα και αλληλοκαλούνται με αυτά

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Οι ελέφαντες στο Εθνικό Πάρκο Amboseli της Κένυας φαίνεται να καλούν ο ένας τον άλλον με μεμονωμένα ονόματα χρησιμοποιώντας χαμηλά, περίπλοκα «βουητά», σύμφωνα με μια μελέτη.

Ονομάστε έναν διάσημο ελέφαντα. Μπαμπάρ, ίσως; Ή ο Ντάμπο; Αν και αυτά τα παρατσούκλια μπορεί να είναι αξιομνημόνευτα στους ανθρώπους, δεν μοιάζουν καθόλου με τα ονόματα που δίνουν ο ένας στον άλλον οι ελέφαντες. Εάν είστε ελέφαντας, το όνομά σας είναι κάτι περισσότερο σαν ένα χαμηλό, βουητό ήχο, λένε οι επιστήμονες.

 

Σύμφωνα με μια νέα επιστημονική δημοσίευση, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι ελέφαντες της αφρικανικής σαβάνας (Loxodonta africana) έκαναν φωνές ειδικά για άτομα στις κοινωνικές τους ομάδες – και ότι οι παραλήπτες ανταποκρίθηκαν ανάλογα. Εν ολίγοις, οι ελέφαντες φαίνεται να έχουν ονόματα ο ένας για τον άλλον.

Αυτό τα κάνει τα πρώτα μη ανθρώπινα ζώα που απευθύνονται μεταξύ τους με τρόπο που δεν μιμείται την κλήση του ίδιου του δέκτη, όπως κάνουν τα δελφίνια και οι παπαγάλοι. Και ενώ άλλα ζώα παράγουν αυτά που είναι γνωστά ως «αναφορικές κλήσεις» προκειμένου να αναγνωρίσουν αντικείμενα όπως ακριβώς αρπακτικά ή τροφή, αυτές οι κλήσεις πιστεύεται ότι είναι ενστικτώδεις και δεν απαιτούν κοινωνική μάθηση.

 

Στη μελέτη, η ομάδα κατέγραψε 527 κλήσεις ελεφάντων στο ευρύτερο οικοσύστημα Samburu στη βόρεια Κένυα και 98 κλήσεις στο εθνικό πάρκο Amboseli στη νότια Κένυα. Στη συνέχεια, οι ερευνητές εντόπισαν βουητά ειδικά για 119 «άτομα», διακρίνοντας ποια μέλη ομάδων θηλυκών ελεφάντων και οι απόγονοί τους διαχωρίζονταν από το κοπάδι τη στιγμή κάθε φωνητικής φωνής ή πλησίαζαν όταν γινόταν η κλήση.

Χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο υπολογιστή, οι ερευνητές εντόπισαν σωστά τους δέκτες του 20,3% των 625 καταγεγραμμένων κλήσεων.

Αυτό σηματοδοτεί ένα βήμα μπροστά στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο επικοινωνούν αυτά τα εξαιρετικά έξυπνα ζώα.

 

«Υπάρχει ένα βουητό επαφής, υπάρχει ένα βουητό κατά των αρπακτικών, υπάρχει ένα βουητό χαιρετισμού. Εάν κοιτάξετε ένα φασματόγραμμα, όλα φαίνονται σχεδόν ακριβώς τα ίδια ή ακριβώς τα ίδια,»σημειώνει η Caitlin O’Connell- Rodwell, βιολόγος ελεφάντων στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Γι’ αυτό η τεχνητή νοημοσύνη ήταν συναρπαστική. Μας επιτρέπει να καταλάβουμε πραγματικά τους ελέφαντες.»

Όπως αποδείχθηκε, οι κλήσεις δεν ήταν γενικοί ήχοι που απευθύνονταν, για παράδειγμα, σε νεότερους ελέφαντες ή μητέρες. Ήταν διακριτά από τον δέκτη. Ακόμη και οι κλήσεις από διαφορετικούς καλούντες στον ίδιο δέκτη ήταν παρόμοιες – αν και το μοτίβο ήταν λιγότερο εμφανές από ό,τι μεταξύ ενός καλούντος και ενός δέκτη. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι τα βουητά κωδικοποιούν πολλαπλά μηνύματα ταυτόχρονα, έτσι το μοντέλο υπολογιστή μπορεί να μην ήταν σε θέση να διαλέξει το «όνομα» που χρησιμοποιήθηκε σε κάθε κλήση, έγραψαν οι συγγραφείς στη μελέτη.

«Απλώς υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα αυτού που συμβαίνει», είπε η O’Connell-Rodwell. «Και δεν είμαστε αρκετά ικανοί στο ποιες θα πρέπει να είναι αυτές οι μετρήσεις για να καταλάβουμε τι συμβαίνει».

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι οι ελέφαντες ανταποκρίνονταν πιο έντονα σε ηχογραφήσεις κλήσεων που αρχικά απευθύνονταν σε αυτούς παρά σε κλήσεις που απευθύνονταν σε άλλους ελέφαντες, υποστηρίζοντας περαιτέρω τα ευρήματά τους.

 

«Η πραγματική αξία αυτού του εγγράφου είναι ότι δείχνει πώς οι ελέφαντες πλοηγούνται σε ένα μεγάλο τοπίο και μπορούν ακόμα να διατηρούν επαφή με συγκεκριμένα άτομα», είπε η O’Connell-Rodwell. «Τους επιτρέπει να εξαπλωθούν πολύ περισσότερο και να εξακολουθούν να έχουν πολύ στενές καρτέλες σε μεμονωμένα άτομα, όχι μόνο στην ομάδα. Δεν είναι απλά σαν να στέλνω ένα ping. Κάποιος άλλος στέλνει ένα ping. Είναι πολύ πιο περίπλοκο από αυτό».