Το νεοφιλελεύθερο αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη και η αύξηση των μισθών

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Είναι πια κοινός τόπος όταν ακούς τον πρωθυπουργό να αναφέρεται στην
ελληνική οικονομία, να νομίζεις ότι μιλάει για κάποια άλλη χώρα. Ιδίως
όταν κάνει λόγο για τις ξένες επενδύσεις. Οι διθυραμβικές αναφορές δεν
μπορούν να κρύψουν αυτό που επισημαίνουν όλοι οι αναλυτές και
οικονομολόγοι, πως οι ξένες επενδύσεις στο μεγαλύτερο ποσοστό είναι
αγορές ακινήτων, που δεν έχουν τα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα μιας
παραγωγικής επένδυσης.

Το επανέλαβε την περασμένη Παρασκευή σε συζήτηση μέσω τηλεδιάσκεψης με τον
Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύνοντα Σύμβουλο της
JPMorgan Chase, Jamie Dimon (έχει ελληνικές ρίζες), στο πλαίσιο
επενδυτικού roadshow για την Ελλάδα στη Νέα Υόρκη.

Ομως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωστοποίησε και τον πρωταρχικό του στόχο.
«Ο πρωταρχικός στόχος μου είναι η αύξηση των πραγματικών μισθών, διότι
γνωρίζουμε πως το κόστος ζωής εξακολουθεί να είναι αυξημένο. Καθώς η
ανεργία μειώνεται, οι μισθοί αυξάνονται, αυτό είναι καλό.»

Αρχικά να πούμε πως θεωρητικά έχει δίκιο πως όταν μειώνεται η ανεργία
οι μισθοί αυξάνονται. Αν ωστόσο επαφίεται στις δυνάμεις της αγοράς για
να αυξηθούν οι πραγματικοί μισθοί μέσω της μείωσης της ανεργίας,
μπορεί και να διαψευστεί, καθότι η μείωση είναι τόσο αργή, που πολύ
δύσκολα θα επιδράσει στο σύνολο της οικονομίας.

Απόδειξη αυτού αποτελεί το γεγονός πως 8 στους 10 μισθωτούς δεν πήραν
καμία αύξηση παρά τη μείωση της ανεργίας και παρά την αύξηση του
κατώτατου μισθού και συνεπώς έχουν υποστεί τις συνέπειες του υψηλού
πληθωρισμού, ιδίως στα τρόφιμα και μάλιστα το πραγματικό τους εισόδημα
μειώθηκε αντί να αυξηθεί.

Οταν ένας πρωθυπουργός δηλώνει με τον πιο επίσημο τρόπο πως πρωταρχικός του
στόχος είναι η αύξηση των πραγματικών μισθών σημαίνει ότι λαμβάνει τα
αναγκαία μέτρα, εφαρμόζει τις κατάλληλες πολιτικές, ώστε να επιτύχει
το στόχο του και δεν τον αφήνει στο έλεος των δυνάμεων της αγοράς.

Αν πρωταρχικός στόχος του πρωθυπουργού είναι πραγματικά η αύξηση των
πραγματικών μισθών  θα μπορούσε να πάρει τουλάχιστον δύο μέτρα:

Πρώτον, να ενεργοποιήσει όλες τις κλαδικές συμβάσεις ώστε οι
κοινωνικοί εταίροι να διαπραγματευτούν αυξήσεις σε όλη τη μισθολογική
κλίμακα.

Δεύτερον να αποφασίσει πως οι τριετίες έχουν αναδρομικό χαρακτήρα  και
να μην περιμένουν οι μισθωτοί ως το 2027 να πάρουν τις αυξήσεις. Να
επισημάνουμε πως από το σύνολο των μισθωτών αυξήσεις χάρη στις
τριετίες θα πάρουν φέτος μόλις 100.000. Που σημαίνει πως η συντριπτική
πλειοψηφία όχι μόνο δεν θα δουν πραγματικές αυξήσεις, αλλά θα υποστούν
απώλειες εξαιτίας του πληθωρισμού.

Συμπέρασμα: Οχι μόνο με τις ξένες επενδύσεις, αλλά και με τις αυξήσεις
των μισθών νομίζεις ότι αναφέρεται  σε ξένη χώρα ο πρωθυπουργός.
Λογικό όταν η νεοφιλελεύθερη προσέγγιση κυριαρχεί.