Τρομάζει η ανικανότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την εγκληματικότητα

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Η κυβέρνηση χάνει τη μάχη με την εγκληματικότητα. Είναι το συμπέρασμα
δημοσκόπησης που δημοσιεύτηκε την περασμένη Πέμπτη. Το 70% των πολιτών
έχει αρνητικές εντυπώσεις και μόνο το 15% θετικές. Το εύρημα παίρνει
σημαντικές πολιτικές διαστάσεις, αφού η εγκληματικότητα τείνει να
γίνει μία από τις μεγάλες πληγές της κυβέρνησης. Ισως η μεγαλύτερη
μετά την ακρίβεια.

Ωστόσο το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχει η κοινωνία η οποία υφίσταται τις
συνέπειες της εγκληματικότητας από παραβατικά στοιχεία σε ολόκληρη την
ηλικιακή κλίμακα.

Το φαινόμενο, η ένταση και και η έκτασή του δείχνουν πως υπάρχει ένα
τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα.Αν δε, η αντιμετώπισή του περιοριστεί στο
κατασταλτικό σκέλος, δηλαδή στη δράση της αστυνομίας, χωρίς να
υπάρξουν πολυδιάστατες παρεμβάσεις στην οικογένεια, στο σχολείο, σε
κοινωνικούς θεσμούς, τότε η εγκληματικότητα θα θεριέψει ακόμα
περισσότερο και η χώρα μας θα μετατραπεί σταδιακά σε Κολομβία των
Βαλκανίων. Και δυστυχώς δεν απέχει πολύ.

Οταν γινόμαστε μάρτυρες της εφηβικής, ακόμα και της παιδικής
εγκληματικότητας με συμμορίες ανηλίκων να αλωνίζουν κυριολεκτικά,
γίνεται αντιληπτό στον κάθε σκεπτόμενο πολίτη, ότι είναι αναγκαία η
παρέμβαση σε επίπεδο οικογένειας και σχολείου.

Ο άκρατος καταναλωτισμός, οι εικόνες των πετυχημένων που είναι εκείνοι
που έχουν πολλά χρήματα, ακριβά αυτοκίνητα και πολυτελέστατες
κατοικίες, οι καταφερτζήδες, οι πονηροί, οι λαμπερές γυναίκες των
τηλεπαιχνιδιών, οι πετυχημένοι και οι επιτυχημένες του life style και
του star system, τότε καλλιεργούνται και διαχέονται στην κοινωνία και
στους νέους, πρότυπα σύμφωνα με τα οποία χρειάζεται τρόπος και όχι
κόπος για να πετύχουν. Αποθεώνεται η ήσσονος σημασίας και όχι η
κοπιαστική και εντατική προσπάθεια για την επιτυχία.

Και όλα τα προαναφερόμενα ωθούν τους νέους στην εγκληματικότητα; Οχι
κατ΄ ανάγκην. Ωστόσο δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον, το πρόπλασμα
που μπορεί να τους οδηγήσει στη γκρίζα πλευρά μιας κοινωνίας σε μεγάλη
παρακμή και ενός πολιτικού συστήματος ανίκανου να αναζητήσει τις
αιτίες και προπαντός να τις θεραπεύσει. Οι πολιτικοί και ιδίως η
κυβέρνηση δεν θέλει να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο και με ασπιρίνες,
όπως αυτές για την οπαδική βία, δεν αντιμετωπίζεται η γάγγραινα της
εγκληματικότητας.

Προσωπικά με τρόμαξε ο εύκολος τρόπος που έβγαλε το πιστόλι ο
κακοποιός στο Γκάζι και πυροβόλησε τους τρεις νέους από την Κρήτη. Γι΄
αυτόν η ζωή δεν έχει καμία αξία. Είναι η ειδοποιός διαφορά.

Με τρομάζει η γυναικοκτονία που έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις στη
χώρα μας, όπως και συχνότατοι βιασμοί ανήλικων παιδιών, η παιδική
πορνογραφία, ο πολύ μεγάλος αριθμός μπράβων και φουσκωτών που
προσφέρουν προστασία.

Αλλά περισσότερο με τρομάζουν οι πολιτικοί οι οποίοι περί άλλων
τυρβάζουν μέχρι να διαπιστώσουν ότι προκαλείται πολιτικό πρόβλημα για
να παρέμβουν πυροσβεστικά