Fragilemag

Ελπίδα Τοπάλογλου – Η ενότητα και η διεκδίκηση είναι ο μόνος δρόμος

Ελπίδα Τοπάλογλου – Η ενότητα και η διεκδίκηση είναι ο μόνος δρόμος
ViberViber MessengerMessenger WhatsAppWhatsApp
Ακούστε το άρθρο

Γιάννης Παναγόπουλος

Το Σουέλ, η παράσταση, καταπιάνεται με την αγωνία όλων μας στη θέα της ηθικής και ακόμα περισσότερο στις στιγμές που συναλλασσόμαστε μας μαζί της. Η ηθοποιός Ελπίδα Τοπάλογλου, μας φέρνει σε πρώτο πρόσωπο με το έργο που ανεβαίνει στο Θέατρο 104 και διαδραματίζεται, σε ενεστώτα χρόνο, στην Αθήνα.

Σουέλ – Η Πλοκή
Η Μαρία Μπαρμπαρούσου είναι μία θρησκευόμενη γυναίκα γύρω στα 50, πολύ περήφανη που κατάγεται από την Πάρο. Κατοικεί μόνη, σε ένα διαμέρισμα στην Αθήνα. Εργάζεται ως καθηγήτρια Αγγλικών σε ένα δημόσιο εσπερινό σχολείο. Πρόσφατα, μεσούσης μιας πανδημίας, ταλαιπωρήθηκε από τους γείτονές της, που παραλίγο να κάψουν την πολυκατοικία με την αντικοινωνική συμπεριφορά τους.
Δώδεκα χρόνια μετά. Η Μαρία έχει συνταξιοδοτηθεί και μένει μόνιμα στην Πάρο με την υιοθετημένη κόρη της Νικολέτα. Η Νικολέτα έχει περάσει στην Ιατρική και ετοιμάζεται να μετακομίσει στην Αθήνα. Οι δυο τους βρίσκονται σε μία ήσυχη παραλία για μπάνιο, λίγες μέρες πριν την αναχώρηση της Νικολέτας. Κάτω από τον ανηλεή καλοκαιρινό ήλιο, η Μαρία βασανίζεται από τον φόβο ότι στην Αθήνα η Νικολέτα θα ανακαλύψει την αλήθεια για τους βιολογικούς της γονείς και τις τραγικές συνθήκες του θανάτου τους. Τρομοκρατημένη από αυτό το ενδεχόμενο, αναρωτιέται τι πρέπει να αποκαλύψει στην κόρη της. Κάτι; Τίποτα; Τα πάντα; Τι αντίκτυπο μπορεί να έχει στο μέλλον μία απόφαση που παίρνουμε σε μία στιγμή κρίσης; Η απάντηση δεν θα είναι απλή, ακόμα και για την τρισέγγονη ενός διάσημου πειρατή.

-Διαβάζοντας για την παράσταση σας μου δημιουργήθηκε η εξής ερώτηση. Δεν αφορά μόνο το έργο. Αφορά όλους μας διαχρονικά. Γιατί οι άνθρωποι “δημιουργούμε” μυστικά σαν σκυμμένοι και ζούμε εντός τους;

Κάπου διάβασα πως τίποτα δε μας απομονώνει τόσο όσο τα μυστικά μας και, κάπου αλλού, πως τα μικρά μυστικά εξελίσσονται σε μεγάλα ψέματα… Δεν ξέρω αν υπάρχει άνθρωπος χωρίς μυστικά και σαφώς υπάρχουν πράγματα που όλοι επιλέγουμε να κρατήσουμε για τον εαυτό μας, που είναι προσωπικά και δεν αφορούν κανέναν άλλον. Όμως, όταν “δημιουργούμε” μυστικά που μας καταπιέζουν και συνδέονται με βασικούς άξονες της ζωής μας, είναι σαν να κατασκευάζουμε και, ταυτόχρονα, να παραδινόμαστε αμαχητί σε μια πλασματική “αλήθεια”. Μια “αλήθεια” που συχνά εξυπηρετεί αυτό που πιστεύουμε ότι περιμένουν οι άλλοι από εμάς ή αυτό που φαντασιωνόμαστε για τον εαυτό μας. Ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί σε μια ζωή ιμιτασιόν, σε μια υπαρξιακή ανελευθερία. Στο έργο μας, η ηρωίδα λέει «Η αλήθεια είναι αγάπη». Και εγώ θα προσθέσω πως η αλήθεια είναι δύναμη. Εκεί που η υποκειμενική αλήθεια συναντά με σεβασμό τη συλλογική συνείδηση, την ενσυναίσθηση και την ευαισθησία προς τον άλλον άνθρωπο, ξεκινά για εμένα ο πολιτισμός.

-Από τα λοκ ντάουν πόσο διαφορετική βγήκες;

Βγήκα περισσότερο ξεκούραστη απ’ όσο αντέχω, με μερικά κιλά παραπάνω, μουδιασμένη και αρκετά αποσυντονισμένη. Χρειάστηκα χρόνο για να επανεκκινήσω. Όταν σκέφτομαι αυτή την περίοδο μοιάζει σαν σημείο σταματημένο στον χρόνο. Μία παύση, που όπως και στο θέατρο, ανέδειξε τη σημασία του χρόνου και του τώρα. Η παράνοια αυτού που ζήσαμε εξακολουθεί να με συγκλονίζει· οι θάνατοι, η αγωνία απέναντι στο άγνωστο, η χειριστική αντιμετώπιση και ο πολιτικός, κοινωνικός και οικονομικός οπορτουνισμός που συνοδεύουν μία κοινωνία σε κρίση. Σήμερα, το κύμα της επιστροφής στην καθημερινότητα μοιάζει να τα έχει συμπαρασύρει όλα. Αλλά τα τραύματα δεν επουλώνονται κάτω από το χαλάκι της κανονικότητας. Υπάρχουν άπειρες ιστορίες ανθρώπων που αυτή η συνθήκη τούς άλλαξε εντελώς τη ζωή, που τους οδήγησε σε δρόμους που δεν είχαν φανταστεί ποτέ. Μια τέτοια ανείπωτη, φανταστική ιστορία αφηγείται και το ΣΟΥΕΛ! Με όλες τις αποχρώσεις που μπορεί να της προσφέρει η αληθινή ζωή.

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr

Ολες οι Ειδήσεις

Ειδήσεις Top Stories
X