Νίκος Παπάζογλου – Ένας χαρισματικός άνθρωπος

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Νίκος Παπάζογλου. Η παρουσία του στη μουσική σκηνή της Ελλάδας έδειξε πως η ελεύθερη καλλιτεχνική έκφραση μπορεί να φτάσει στο κοινό, να το συγκινήσει, χωρίς να καπελώνεται από δισκογραφικές εταιρείες και μουσικούς παραγωγούς.

Η επιτυχία του έγινε κίνητρο να επανασυστηθούμε με την εξέλιξη του ρεμπέτικου (όχι την αναπαράστασή του). Στην μουσική του ο ροκ ήχος συμβίωνε με την παραδοσιακή μουσική φόρμα αρμονικά.

Ο Νίκος Παπάζογλου γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου 1948 και έφυγε από τη ζωή στις 17 Απριλίου 2011.

Ο κιθαρίστας Δημήτρης Μυστακίδης “θήτευσε”, για χρόνια, ως κιθαρίστας στη μπάντα του Παπάζογλου. Οι περιγραφές του γύρω από τον τρόπο που αντιλαμβάνονταν τη ζωή του εντός μουσικής περιβάλλει η συγκίνηση.

«Ο Νίκος (σ.σ. Παπάζογλου) ήταν ένας άνθρωπος που ζήσαμε μαζί κοντά στα δεκατέσσερα χρόνια. Θυμάμαι πως έκανε πολλά πράγματα με τα χέρια. Το λέω αυτό γιατί ήταν άνθρωπος που δεν έμενε μόνο στη θεωρία, αλλά μπορούσε και να την πλάσει. Ήταν 1991 και ήμουν πιτσιρικάς όταν χώθηκα σ’ αυτή την ιστορία. Η ανάγκη του Νίκου να δημιουργεί μέσα από την παρέα ήταν διαρκής και έντονη. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η ενασχόληση με τη δισκογραφική ετικέτα «Στρόγγυλοι Δίσκοι». Τα καλοκαίρια στις περιοδείες, του έδιναν υλικό καλλιτέχνες και σχήματα που θέλανε να το ηχογραφήσουν μαζί του. Το χειμώνα το άκουγε όλο. Μιλάμε για ατέλειωτες ώρες ακρόασης. Το Αγροτικόν, το στούντιο του,  ήταν ένας χώρος που έδωσε ευκαιρίες σε παρέες να δημιουργήσουν.

Ο Ορφέας Περίδης, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Σωκράτης Μάλαμας από εκεί βγήκαν. Ο Νίκος λάτρευε τη μουσική, παράλληλα ενσωμάτωνε ανθρώπους, δημιουργούσε παρέες, επιθυμούσε τον διάλογο, την ομαδική δημιουργία. Και έψαχνε διαρκώς τη μοναδικότητα ακόμα και στον ήχο που θα έβγαζε ο χώρος του. Στουντιακά στο Αγροτικόν έπλασε αυτό που λέμε: “Ήχος της Θεσσαλονίκης”. Ήταν εντελώς διαφορετικός από τον ήχο της Αθήνας.»…

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr