Τα 5 in / 5 out της εβδομάδας

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

5 in / 5 out –  Οι λίστες είναι old school χούι (εντάξει, δεν πάμε και στην εποχή της περισπωμένης), είναι ένα σκάλωμα του μυαλού, είναι μια συνήθεια.

Στην -κάθε- πόλη τρέχουν πράγματα που μας φτιάχνουν τη διάθεση, τρέχουν και εκείνα που τη χαλούν.

Εννοείται υπάρχουν και εκείνα που τρέχουν και κοιτώντας τα απορούμε αν είναι δυνατόν να έχουν συμβεί πραγματικά.

Είναι γνωστό πως ζούμε στην εποχή του συλλογικού ναρκισσισμού, των απανωτών άνγκρι φέις, των δημιουργών περιεχομένου (έτσι γενικώς). Αυτά είναι τα δέκα πράγματα που μας έφτιαξαν χαλώντας μας και μας χάλασαν φτιάχνοντάς μας.

5 in

1. «Είναι το σώμα σου, Μπέλα Μπάξτερ. Δικό σου για να το δώσεις ελεύθερα». Δεν είναι μόνο ότι φόρεσε την κόκκινη καρφίτσα στην τελετή των Oscar, δηλώνοντας την στήριξή του στην Παλαιστίνη και την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Είναι και το γεγονός ότι λίγες ώρες μετά, με αυτά τα λόγια του «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου (απ΄όπου και η δική του υποψηφιοτητα για το βραβείο δεύτερου ανδρικού ρόλου) τοποθετήθηκε υπέρ του δικαιώματος της άμβλωσης και της αναπαραγωγικής επιλογής. Αγαπάμε Μαρκ Ράφαλο

2. Το σάιτ shortstories.gr. Αν έχετε να πείτε μια ιστορία, πείτε την στη Μαρίνα, στον Στάθη, στην Αφροδίτη και στον Παναγιώτη. Γιατί η ζωή προϋπάρχει της ιστορίας. Και επειδή τα παιδιά αγαπάν τα μικρά που γίνονται μεγάλα.

3. Το παγωτό της Χαράς. Στα Πατήσια έχουμε λόγους να είμαστε περήφανοι για το παγωτό μας. Η Χαρά -το ζαχαροπλαστείο- είναι ναός απενοχοποίησης της ζάχαρης. Γενικά Χαρά δεν μπορεί να υπάρξει πουθενά αλλού πέρα από τα Βόρεια (Άνω) Πατήσια. Γενικά η Χαρά στεγάζεται στο “Πατησίων Μέλαθρον”, ένα διαμάντι αστικής αρχιτεκτονικής του περασμένου αιώνα (χτίστηκε το 1962).4. Η συναυλία του ΚΚΕ για τον τρισμέγιστο Γρηγόρη Μπιθικώτση στο στάδιο Πυγμαχίας στο Περιστέρι. Για αυτόν που «άνοιγε το στόμα του κι αγαλλίαζε το πέλαγο».

5. Δεν είναι ο καφές. Δεν ήταν ποτέ ο καφές. Ήταν η ατμόσφαιρα. To καφέ Luxus στα σύνορα Νεάπολης – Εξαρχείων έχει τη σωστή ατμόσφαιρα, το σωστό σκοτάδι όταν νυχτώνει που σε κάνει να ξεχνάς πως ζεις στην περίοδο του αντισηπτικού εξευγενισμού της περιοχής.

5 out

1. Ακολουθούν οι πιο μερακλίδικοι τίτλοι άρθρων, δημοσιογραφικών, που έτριψαν τα μάτια μας την περασμένη εβδομάδα. Σε κάνουν να γελάς, σε κρατούν ενεργό κατά του πνευματικού μεγαλοϊδεατισμού. Ο Δήμος Μούτσης πέθανε. Μιας και πέθανε, το συμπαθέστατο olafaq είπε να “τιμήσει” το γεγονός στο θέμα με τίτλο “Το Ενέχυρο του Δήμου Μούτση ήταν η απάντηση στο Desire του Bob Dylan”. Ο Bob Dylan δεν ρώτησε κάτι για να πάρει απάντηση…. αλλά εμείς, επειδή δεν κολλάμε σε τεχνικές λεπτομέρειες, μπορούμε να φανταστούμε ό,τι θέλουμε, όπως θέλουμε, όταν θέλουμε. Γενικά, είμαστε φαν της υπερβολής. Αλλά κάπου όπα…Το μάτι μας έπεσε και σε ένα κείμενο την Καθημερινής. El Raval, η Κυψέλη της Βαρκελώνης ήταν ο τίτλος του.. Γενικά, η μανία να τα φέρνουμε όλα στα μέτρα μας είναι το φουλ του μικροαστισμού… έτσι για την αλητεία, αν ποτέ σκεφτεί κάποιος να γράψει το “Άσπεν, τα Καλάβρυτα των ΗΠΑ” δεν θ’ ανοίξει ρουθούνι.

2. Επειδή τα παραπάνω μου πυροδότησαν το πιο αυθαίρετο της σκέψης μου σκέφτομαι πως, αν λέγαμε ότι η Μαρίνα Σάττι είναι η δική μας απάντηση στον Manu Chao, κάποιοι -κυρίως αριστερόστροφα μυαλά- θα συμφωνούσαν. Αααα!!! και ένα μήνυμα για τους τελευταίους, άγνωστο γιατί – φέτος – η Εurovision τους αφορά έντονα (απ΄ όσο ποτέ στο παρελθόν). Γιατί άραγε; Τι άλλαξε;..

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr