Fragilemag

Το άγχος της παράστασης – Πολλοί καλλιτέχνες απλά δεν το αντέχουν

NEWSROOM 12.02.2023 | 11:22

Ακούστε το άρθρο

Επιμέλεια Αναστασία Νικολάου – Ψυχολόγος

Το κοινό μπορεί να έχει τις καλύτερες προθέσεις. Να είναι έτοιμο να συγχωρέσει ερμηνευτικά λάθη και όμως, αυτό, να μην έχει καμία σημασία. Μπορεί να έχεις υπάρξει αυτόπτης μάρτυρας παράστασης όπου οι καλλιτέχνες που βρίσκονται στη σκηνή δείχνουν να υποφέρουν. Τι άραγε συμβαίνει;

Ο φόβος της σκηνής ή το «άγχος της παράστασης» είναι ένας υπερβολικός και εξουθενωτικός φόβος σε μία δημόσια εμφάνιση. Κυμαίνεται από ήπια αγωνία έως απόλυτο πανικό και συχνά εμποδίζει την εξέλιξη της σταδιοδρομίας στις τέχνες του θεάματος και στα επαγγέλματα που απαιτούν δημόσια έκθεση. Όπως και άλλες φοβίες, η απλή παρότρυνση στο άτομο να το ξεπεράσει ή να μην το σκέφτεται, είναι απίθανο να βοηθήσει.

Μεταξύ των πολλών τεχνικών που συνιστώνται είναι να φανταστεί κανείς το κοινό να κάθεται και να παρακολουθεί γυμνό. Αυτό μπορεί να είναι αμήχανο θέαμα όμως, ούτως ή άλλως, οι αγχώδεις ερμηνευτές είναι πολύ πιθανό να αισθάνονται σαν να είναι και εκείνοι το ίδιο εκτεθειμένοι. Πολύ συχνά επίσης μπορεί να αναρωτιέται κανείς εάν υπάρχει κάποιος στο κοινό που γνωρίζει περισσότερα για το θέμα.

Ο σκηνικός τρόμος βιώνεται εξίσου από επαγγελματίες όσο και από ερασιτέχνες και δεν σχετίζεται με το ταλέντο ή την ικανότητα. Ούτε μειώνεται απαραίτητα με την εμπειρία ή την επιτυχία. Μερικοί κορυφαίοι επαγγελματίες έχουν προβληματιστεί από το άγχος της παράστασης στην καριέρα τους. Στο απόγειο της φήμης του, ο ηθοποιός Λόρενς Ολίβιε υπέφερε από ένα σχεδόν ανίκητο άγχος παράστασης. Κατά τη διάρκεια μιας σκηνής του Οθέλλου ήταν τόσο τρομοκρατημένος από τους μονολόγους του που ζήτησε από έναν άλλο ηθοποιό να σταθεί ακριβώς έξω από τη σκηνή, ώστε «να μην αισθάνεται τόσο μόνος».

Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον υπέφερε πριν ανέβει στη σκηνή για την παράσταση Έκβους, φοβούμενος ότι «είχε χάσει την ικανότητα να διατηρήσει την ψυχραιμία του». Η Μπάρμπαρα Στρέιζαντ δεν μπορούσε να τραγουδήσει σε ζωντανές συναυλίες για 27 χρόνια, αφού κάποτε ξέχασε τα λόγια της κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας στο Central Park της Νέας Υόρκης. Η Κάρλι Σάιμον συνήθιζε να κρατά καρφίτσες στο χέρι στις παραστάσεις της, ώστε να αποσπά την προσοχή της από το άγχος.

Ίσως το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι διάσημοι ερμηνευτές είναι ότι οι προσδοκίες, τόσο οι δικές τους όσο και του κοινού τους, είναι τόσο μεγάλες που αμφιβάλλουν για την ικανότητά τους να ανταποκριθούν. Μόλις βρεθεί κανείς στην κορυφή του βάθρου, το μόνο που απομένει είναι να κατέβει από αυτό. Μπορεί επίσης να υπάρχει επίγνωση των αδυναμιών, καθώς και των ανταγωνιστών που ανυπομονούν ομοίως να διακριθούν.

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr