Η ανατολίτικη πονηριά του Ερντογάν και παγίδα για τον Μητσοτάκη

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Ο πονηρός ανατολίτης Ταγίπ Ερντογάν επιστράτευσε όλη την ανατολίτικη πονηριά και γαλιφιά τόσο με τον Μπάιντεν όσο και με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Με τον πρώτο έπεσε σχεδόν στα γόνατα και του φίλησε το χέρι σε μία ενέργεια που οι δυτικοί άνθρωποι θα ερμήνευαν ως πράξη υποταγής στον Αμερικανό Πρόεδρο. Είναι όμως το ίδιο σύμφωνα με τους κώδικες της Ανατολής;

Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν έκανε ασφαλώς το ίδιο, αλλά του έστησε μία παγίδα μέσω της εκδήλωσης καλής προαίρεσης και διάθεσης να βρεθούν λύσεις στις διαφορές (η διαφορά είναι μία και είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ). Τί έκανε ο πανούργος Ταγίπ;

Επιδεικνύοντας ένα πνεύμα καλής θέλησης ζήτησε να μην αναμιχθούν τρίτοι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και να επιχειρήσουν οι δυο τους, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Ταγίπ Ερντογάν να βρουν τις λύσεις.  Μάλιστα ο αφιλότιμος πρότεινε ακόμα και ιδιωτική τηλεφωνική γραμμή ανάμεσα σε αυτόν και τον Ελληνα πρωθυπουργό. Με την πρώτη ματιά φαίνεται ως μία πρόταση που πηγάζει από καλή διάθεση.

Ομως, πρόκειται για μία πολύ μεγάλη παγίδα. Γιατί; Διότι δεκαετίες τώρα η πολιτική της Ελλάδας είναι πως το οποιοδήποτε πρόβλημα που έχει σχέση με το Αιγαίο δεν είναι Ελληνοτουρκικό, αλλά ευρωτουρκικό.  Που σημαίνει ότι η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση ζητά από την Ευρώπη όχι μόνο στήριξη διπλωματική, αλλά και δραστηριοποίηση ενεργή. Αυτό κάνει για παράδειγμα όταν ζητά να επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία για παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Επιπλέον η Ελλάδα πάντα επιχειρούσε να διεθνοποιήσει το ζήτημα.

Και όπως γίνεται αντιληπτό αν η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη επιδίωκε με πολύ μεγάλες πιέσεις την επιβολή κυρώσεων από τους Ευρωπαίους στην Τουρκία (ασκώντας για παράδειγμα βέτο σε αποφάσεις για συμφέροντα Ισπανών, Γερμανών, Ολλανδών και άλλων υποστηρικτών της Τουρκίας), τότε ίσως η στάση της Τουρκίας που βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση και συνεπώς είναι ευάλωτη σε οικονομικές κυρώσεις, να άλλαζε.

Ομως, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ποτέ δεν απαίτησε με επιμονή να επιβληθούν κυρώσεις, υποτασσόμενη  στα κελεύσματα κυρίως των Γερμανών και της Μέρκελ.

Ας ελπίσουμε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έπεσε στην παγίδα να συμφωνήσει να μην εμπλακούν τρίτοι στα Ελληνοτουρκικά, γιατί αν αποδέχθηκε την πονηρή πρόταση του Ερντογάν διέπραξε κολοσσιαίο  σφάλμα.

Μην παρερμηνευτεί η άποψή μου και ενδεχομένως την ερμηνεύσετε ότι δεν πρέπει να συναντώνται Μητσοτάκης και Ερντογάν. Ασφαλώς πρέπει, είναι αναγκαίο και εποικοδομητικό. Αλλο αυτό και άλλο να θεωρηθεί η διαφορά ως Ελληνοτουρκική αντί ευρωτουρκική.