Σοκ με δάνειο. Fund ζητά 168.000 για δάνειο 47.000 από δανειολήπτη που πέθανε

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο των…Fund που αγοράζουν τα κόκκινα δάνεια. Πολλές είναι οι παράλογες υποθέσεις που ήρθαν στο φως, αλλά αυτή τις ξεπερνάει όλες.

Το πιο εντυπωσιακό είναι πως το δάνειο ήταν 47.000 Ευρώ, δηλαδή, 4.000 Ευρώ λιγότερο από τη μία δόση του που απαιτεί το fund από τον οφειλέτη.

Οπως αναφέρει στην επιστολή του ο ΣΔΠΚΒΕ  η “ελάφρυνση” που θα λάβει ο δανειολήπτης, ακόμα κι αν καταφέρει να βρει επί τρεις μήνες 50.000 Ευρώ μετρητά για να πληρώνει, θα είναι 16.000 Ευρώ από τους τόκους, που δεν είναι επίσης σίγουρο ότι είναι νόμιμοι”.

Υπάρχουν όμως και πολλά ακόμα παράδοξα. Όπως καταγγέλλει ο Σύλλογος το συγκεκριμένο δάνειο είναι δάνειο …εργατικής κατοικίας και ο δανειολήπτης έχει πεθάνει εδώ και πολλά χρόνια!

«Ολες αυτές οι… λεπτομέρειες δεν λαμβάνονται υπόψη από το fund. Είναι ένα ακόμα παράλογο γεγονός από τα πολλά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό και αποδεικνύουν ότι τα fund λειτουργούν με εκβιαστικούς και παράλογους τρόπους», αναφέρει ο ΣΔΠΚΒΕ στην ανακοίνωση του.

Επιστολή στους Βουλευτές

Αναφέρει επίσης πως έστειλε επιστολή, σε όλους τους Έλληνες Βουλευτές με την υπενθύμιση πως για πιθανά τέτοια περιστατικά είχε εκφράσει τον προβληματισμό του και ο ίδιος ο Γιάννης Στουρνάρας. Επίσης, πως η απελευθέρωση της πώλησης των οφειλών των κόκκινων δανείων έγινε με νομοθετική οδηγία, με σκοπό οι δανειολήπτες να λαμβάνουν καλύτερες προτάσεις, όχι κατά πολύ χειρότερες.

Τέσσερις ερωτήσεις ζητούν απάντηση

Και ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος καταλήγει με τέσσερις ερωτήσεις:

“Σε ποιο σημείο στις πολλαπλές παρόμοιες καταγγελίες που γίνονται καθημερινά, βρίσκεται η “βοήθεια προς τους δανειολήπτες” που υποτίθεται πως θα πρόσφεραν τα fund;

Πώς επιτυγχάνεται μέσα από παρόμοιες καταστάσεις η περίφημη “εξυγίανση” της ελληνικής Οικονομίας; Πώς δικαιολογείται η “ρύθμιση” που επέτρεψε να συμβαίνουν αυτά τα παράλογα;

Πώς περιμένουμε ότι θα ορθοποδήσει η ελληνική Κοινωνία όταν έχει να αντιμετωπίσει τραγικές και ταυτόχρονα τραγελαφικές καταστάσεις, που απλώς υποδεικνύουν -και αποδεικνύουν- πως η Οικονομία μας ακολουθεί απλώς τις ταγές και τα συμφέροντα επιτηδείων;

Πως θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ότι ο θεσμός και η -χρήσιμη- πρακτική του δανεισμού, μετατρέπεται από οικονομικό εργαλείο σε τρομοκρατία των πολιτών, αφού ανά πάσα στιγμή μπορούν να πέσουν θύματα παρόμοιων καταστάσεων;”.