Δημοσιογράφοι σαν λυσσασμένα σκυλιά…

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Ξεκίνησα να γράφω ένα κείμενο για τους δημοσιογράφους και προπαντός τη διαχείριση και την παρουσίαση της εκατόμβης των νεκρών και της καταστροφικής πυρκαγιάς. Ωσπου διάβασα στο FB το κείμενο της συναδέλφου Μαρλέν Καφετζή και είπα STOP ιδού αυτό που εσύ θα ήθελες να γράψεις, αλλά η Μαρλέν το έγραψε καλύτερα…

«Λοιπόν, δεν κάνω για δημοσιογράφος! Δεν θέλω να είμαι. Το κατάλαβα αυτές τις πένθιμες στιγμές!
Το αναρτώ στο προσωπικό μου μπλογκ, όπως είναι για μένα το facebook, όχι μέσο για κομματική προπαγάνδα ή για προβολή.
Λυσσάξατε τόσες μέρες με εικόνες συνοδευόμενες από πομφόλυγες και φληναφήματα, ενώ τσακισμένοι άνθρωποι έχασαν- ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΕΙΡΗΝΗΣ και όχι από δική τους υπαιτιότητα – τους συγγενείς τους. Την οικογένειά τους. Ξεκληρίστηκαν.
Λυσσάξατε εσείς που καλύπτετε κυβέρνηση δαιμονοποιώντας τα μπάζα, τους τοίχους, τα πεύκα. Κάνοντας ένα παιδί να σκύβει το κεφάλι κλαίγοντας στον Υπουργό που το μαλώνει!!!
Κι εσείς, πάλι, της αντιπολίτευσης είστε εξόχως εξοργιστικοί, γιατί κρυφά μέσα σας χαίρεστε όταν ανεβαίνει ο αριθμός των νεκρών- μανάδων, παιδιών, πατεράδων, παππούδων, γιαγιάδων για αυτούς που τους χτύπησε ο χάρος την πόρτα τους. Χαίρεστε γιατί γιγαντώνεται το επιχείρημα σας ότι πρέπει να παραιτηθεί αυτή η «ανίκανη» κυβέρνηση. Γυαλίζουν τα μάτια σας μήπως γίνει πράξη το «φύγετε»!
Και οι δυο μεριές δημοσιογράφων έχασαν στην πορεία τον λόγο που ξεκίνησαν αυτό το λειτούργημα. Οι μεν δεν θέλετε να χάσετε την εξουσία, οι δε την αναπολείτε και προσδοκάτε να περάσει πάλι στα χέρια σας.
Σκέφτομαι πως αν ζούσαμε την Καταστροφή της Σμύρνης το 1922 με social media και τηλεοπτικά κανάλια κάποιοι που διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας ότι πρόκειται για «καταστροφή, γενοκτονία», ίσως να σας συνέφερε να τα βαπτίζατε «συνωστισμό».
Προτιμώ να παραμείνω άνθρωπος. Στον παράδεισο -αν αξιωθώ να μπω- δεν χρειάζονται κομματικά κριτήρια.
Καλό Παράδεισο στις ψυχές που χάθηκαν…»

ΥΓ. Προς άρση κάθε παρεξήγησης ο τίτλος είναι δικός μου

Θανάσης Λυρτσογιάννης