~ XXXVIII ET FE~

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

ET FERRUGINEA SUBVECTAT CORPORA CUMBA,
(jugando con Villon)
En este año de dos mil diecisiete,
yo, José María Álvarez, poeta,
considerando, de sens rassis,
le frain aux dens, franc au collier,
………
en el año que cumplo los setenta y cinco,
cuando he apurado tanto, ni loco del todo ni del todo saige,
contemplo la noche inmensa y ajena
y siento en mi carne el final de mi mundo.
Mas de una forma fría, aceptándolo.
¿Qué puede ya traer mi vida,
no para mí, para los que
vengan?
Nadie lo sabe. ¿Habrá un renacimiento
de lo mejor que hemos creado,
veremos ahorcados a todos los responsables,
desaparecemos para siempre,
latirá aún algo nuestro en otros
como ha perdurado en nuestra sangre
Grecia… Roma… la sed de Transcendencia…?
Cualquier cosa puede suceder.
Pero una es cierta. Soy testigo
de nuestro ocaso,
de lo que amamos, lo que somos.
Mas como dijo Kipling,
If you can keep your head when all, about you
are losing theirs
………
If you can dream and not make dreams your master
If you can think and not make thoughts your aim
If you can meet with Triumph and Disaster
and treat those two impostors just the same…
Entonces mantente en vela, contempla,
cuéntalo.
Alguna vez alguien lo leerá,
acaso alguna vez le sirva a alguien.
Ah lector: No quieras
saber
ni ahora ni nunca qué
nos espera.
Cuenta.
Pule tu memoria.
Y que este reffraing no turbe tu espíritu:
Pero dónde están les neiges d’anten?

XXXVIII
ET FERRUGINEA SUBVECTAT CORPORA CUMBA ,
(παίζοντας με τον Villon)

Αυτό το έτος δύο χιλιάδες δεκαεπτά,
εγώ, ο Χοσέ Μαρία Άλβαρεθ, ποιητής,
που θεωρούμαι, de sens rassis ,
le frain aux dens, franc au collier ,
………
το έτος που κλείνω τα εβδομήντα πέντε,
όταν τόσο εξαντλήθηκα, μήτε εντελώς τρελός μήτε εντελώς saige ,
ατενίζω τη νύχτα την απέραντη και ξένη

[Λατινικά στο πρωτότυπο.
Η μετάφραση είναι δική μας: «Και μεταφέρει σιδερένια σώματα μέσα σε μια βάρκα.»
Φυσικά πρόκειται για το έπος του Βιργιλίου (70 π.Χ-19 π.Χ.) για την Αινειάδα που μιλά για τους νεκρούς πολεμιστές με τα σιδερένια σώματα που με οδηγό τον Ερμή πάνε στον άλλο κόσμο. Υπάρχει και άλλη εκδοχή στη μετάφραση: «Και μεταφέρει σώματα μέσα στη σκοτεινή βάρκα»(από την μετάφραση του Χοσέ Κάρλος Φερνάντεθ).
Γαλλικά στο πρωτότυπο.
Η φράση σημαίνει «σώας τας φρένας» .
Επίσης Γαλλικά στο πρωτότυπο.
Αποτελεί λογοπαίγνιο με ιππική ορολογία από το ποίημα του Φρανσουά Βιγιόν (1431-1463). Μια εξαιρετικά ελεύθερη μετάφραση θα ήταν: «αχαλίνωτος».
Και πάλι Γαλλικά στο πρωτότυπο.
Η λέξη σημαίνει μυαλωμένος, φρόνιμος.]

κι αισθάνομαι στη σάρκα μου του κόσμου το τέλος.
Μα μ’ ένα τρόπο ψυχρό, τα’ αποδέχομαι.
Τι μπορεί πλέον η ζωή μου να φέρει,
όχι για μένα, αλλά γι’ αυτούς
που θα ’ρθουν;
Κανείς δεν το ξέρει. Θα υπάρξει μια αναγέννηση
απ’ τις καλύτερες που έχουμε δημιουργήσει,
θα δούμε κρεμασμένους όλους τους υπεύθυνους,
θα εξαφανιστούμε για πάντα,
θα πάλλεται ακόμη κάτι δικό μας σε άλλους
όπως διατηρήθηκε στο αίμα μας
η Ελλάδα…η Ρώμη… η δίψα της Σπουδαιότητας…;
Μπορεί να συμβεί οτιδήποτε.
Αλλά ένα είναι σίγουρο. Είμαι μάρτυρας
της δύσης μας,
αυτού που αγαπάμε, αυτού που είμαστε.
Μα όπως είπε ο Kipling
If you can keep your head when all, about you
are losing theirs
………
If you can dream and not make dreams your master
If you can think and not make thoughts your aim
If you can meet with Triumph and Disaster
and treat those two impostors just the same…
Τότε βάστα γερά, κοίτα,
διηγήσου το.
Κάποια στιγμή κάποιος θα το διαβάσει,
ίσως κάποια στιγμή να χρησιμεύσει σε κάποιον.
Αχ αναγνώστη, δεν θες
να ξέρεις
μήτε τώρα μήτε ποτέ τι
μας περιμένει.
Διηγήσου.
Εκπαίδευσε τη μνήμη σου.
Κι αυτό το reffraing να μην ταράσσει το πνεύμα σου.
Μα που είναι les neiges d’anten ;

Χοσέ Μαρία Αλβαρεθ
Μεταφραστική Επιμέλεια:Νατάσα Λάμπρου
Επιμέλεια Ενότητας:Αυγουστάτου Σόφη

[Αγγλικά στο πρωτότυπο.
«Αν τα λογικά σου να κρατήσεις μπορείς όταν όλοι γύρω σου
τα δικά τους χάνουν… Αν να ονειρεύεσαι μπορείς μα δίχως να κάνεις τα όνειρα αφέντη σου
Αν να σκέφτεσαι μπορείς μα δίχως να κάνεις τη σκέψη σκοπό σου
Αν μπορείς το Θρίαμβο μα και την Καταστροφή να δεις
Και στους δυο αυτούς απατεώνες όμοια να φερθείς…»

Επίσης Γαλλικά στο πρωτότυπο.
Και οι δύο στίχοι έχουν λέξεις από την «Μπαλάντα των κυριών του παλιού καιρού» του Βιγιόν.
Παραθέτουμε το τελευταίο τετράστιχο του Βιγιόν σε μετάφραση Καρυωτάκη: «Πρίγκιψ, αν τις αναζητείτε τώρα,
τάχα θα τις έβρετε πουθενά,τάχα θα υπάρχουν σε καμιά χώρα;
Μα πού ‘ναι τα χιόνια τ’ αλλοτινά;», στους δύο τελευταίους έχει βασιστεί ο Άλβαρεθ για να γράψει τους δύο τελευταίους δικούς του.
]