Και λεγόμαστε άνθρωποι…

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Που πήγε ρε η ανθρωπιά μας;
Ο ένας χτυπάει τον πόνο του άλλου.
Δεν κοιταζόμαστε στα μάτια ΠΙΑ.
Τα μάτια γίνανε οθόνες, η καλημέρα σκούντηγμα,
το συναίσθημα μπλοκ.
Και λεγόμαστε άνθρωποι;
Ή μήπως μηχανές απαξίωσης συναισθημάτων;
Που πήγαν οι αξίες, η αγάπη, η κατανόηση;
Τι έγινε το φιλότιμο και η δύναμη μας;
Που πήγε η παρέα, το χαμόγελο
και η συντροφικότητα;
Αν θες αγάπη, δώσε αγάπη.
Αλλά δωσ’ την με όλη σου την ψυχή,
με αίμα να στάζει απ’ τα χέρια σου.
Μην κουραστείς να δίνεις και να αγαπάς.
Ποτέ κανείς δεν βγήκε χαμένος,
όταν μοίρασε απλόχερα την αγάπη του.
Ακόμα κι όταν είναι ανιδιοτελής,
ακόμα κι όταν δεν έχει αντίκρυσμα.
Φωνάζουν για αγάπη,
διψάνε για αγάπη.
Δεν τους έμαθε ποτέ κανείς ότι
η αγάπη δωρίζεται απλόχερα;
Δεν τους έμαθε ποτέ κανείς ότι η αγάπη
όταν χαρίζεται, δεν αλλάζει και δεν παίρνει
άλλη μορφή;
Η αγάπη είναι αγάπη, δεν γίνεται μίσος,
κακία και διχόνοια.
Η αγάπη είναι μία και μοναδική και μες την
μοναδικότητά της περικλύει μόνο αγάπη!

Και λεγόμαστε άνθρωποι;

Ηρώ Αναστασίου