~ Ηρώ Αναστασίου: Δεν μοιάζω με κανέναν ~

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Κατοίκησα σ’ ένα ηλιοβασίλεμα,
σε μιαν άλλη εποχή,
την ώρα που βγάζανε φτερούγες οι αγγέλοι.
Σε μια παράταιρη αποδοχή της μνήμης
την ώρα που ανασαίνει.
Σκαρφαλωμένη στο πλευρό μου
έκαιγε μια αχτίδα,
απ’ εκείνες που τρομάζουν αν τις κοιτάξεις στα μάτια.
Μην με κοιτάς σου είπα,
στην σιωπή μου είμαι συνένοχη.
Άφησέ μου μονάχα μια συγκατάβαση,
για να μπορώ να ζήσω τις συνέπειες.
Για να μπορώ να ρουφήξω το τοπίο
σαν ξέμακρος αποστάτης.
Δεν μοιάζω με κανέναν,
γι αυτό και με μπερδεύουν με ξερά λόγια.
Δεν μοιάζω με κανέναν,
γι αυτό μου φοράνε την μάχη κατάστηθα.
Δεν μοιάζω με κανέναν,
γι αυτό με κατοίκησαν με τρόμο.
Δεν μοιάζω με κανέναν,
γι αυτό μου μπάλωσαν την σιωπή με λέξη.
Δεν μοιάζω με κανέναν,
γι αυτό κρεμάω το χάδι μου στο λιόγερμα,
γι αυτό κρύβω το άγγιγμα μου στον ουρανό.
Και δεν θέλω να μοιάζω με κανέναν,
γιατί η δική μου η αφάνεια πονάει____

Ποιήτρια:Ηρώ Αναστασίου

Επιμέλεια Ενότητας: Αυγουστάτου Σόφη