~Ηρώ Αναστασίου: Θα ‘ρθεις κάποτε~

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Θα ‘ρθεις κάποτε και τότε δεν θα με βρεις.
Δεν θα βρεις ποτέ το κορίτσι που αγάπησες.
Θα με γυρέψεις αλλά,
θα βρεις ένα φυλλαράκι που έπεσε σε ένα φθινοπωρινό απόγευμα.
Θα ρωτήσεις αν με είδανε, αλλά κανείς δεν θα αποκριθεί.
Δεν υπάρχει γέλιο, δεν υπάρχει φωνή εδώ πια.
Τα τραγούδια σώπασαν και οι λέξεις γδέρνουν
τον ουρανίσκο μου.
Μιλώ μα δεν ακούγομαι,
σωπαίνω κι όλα γύρω μου φωνάζουνε.
Δεν θέλω να πονώ, δεν θέλω να φοβάμαι,
δεν θέλω να πονώ, δεν θέλω να θυμάμαι.
Να έρθει η μέρα θέλω
που μακριά σου σου θα μπορώ
και να ξυπνώ και να κοιμάμαι,
χωρίς η θύμησή σου να με γδέρνει,
χωρίς το το οξυγόνο που αναπνέω
να με πεθαίνει.
Κι ας φοβάμαι κι ας λυπάμαι την ύστατη στιγμή
της λησμονιάς σου.
Αέρας να φυσήξει απλά για να ξεχάσω τ’ όνομά σου,
να πάρει την μορφή σου απ’ την ψυχή μου.
Να πάρει το άρωμα που πότισες στα όνειρά μου.
Να πάρει και την κραυγή που βγαίνει
κάθε μέρα απ’ την καρδιά μου
Θα ‘ρθεις κάποτε και το μόνο που θα αντικρίσεις θα ‘ναι το κορίτσι που δεν αγάπησες,
αυτό που πλήγωσες βαθιά.

Ηρώ Αναστασίου
Επιμέλεια Ενότητας:Αυγουστάτου Σόφη