Οι αετονύχηδες έχουν ένα χάρισμα εκ’ γενετής! Όταν τους δίνεις λεφτά νομίζεις… Όχι απλώς νομίζεις, αλλά έχεις τη βεβαιότητα, ότι θα τα πάρεις πίσω διπλά! Έτσι και ο φίλος τους ο Γιάννης, ο οποίος μια ωραία πρωία εκεί προς το τέλος της δεκαετίας του εξήντα, τους ανακοίνωσε…
Αρχές της δεκαετίας του εξήντα και το μαγαζάκι του κυρ- Νίκου εκεί στη οδό Κυψέλης γνώριζε μεγάλες πιένες.. Γάλα και γιαούρτι στην ημερησία παράσταση… Ρυζόγαλο – Κρέμα, επίσης. Γλυκά αναψυκτικά και όλα τα καλά διέθετε το… κατέστημα! Πάνω στα ράφια διάφορα ποτά της εποχής. Βερμούτ! Πίπερμαν! Μιλάμε για χλίδα! Αλλά πάνω- πάνω δέσποζε ένα ωραίο […]
Ντίνοο…Δευτερόλεπτα πριν με την άκρη του ματιού του, τον είχε δει να τρέμει σύγκορμος. Ξαφνικά σαν αστραπή πέρασαν απ΄ το μυαλό του οι συνειρμοί…. «Ντίνοοο….» Η Μαίρη ούρλιαξε ξανά, διακόπτοντας τις σκέψεις του, καθώς το σώμα του Ντίνου διαγράφοντας μια μικρή τροχιά, χανόταν στα μαύρα νερά σε εκείνο το απώτατο άκρο, στο Παλιούρι της Χαλκιδικής. «Ά ρε κερατά Ντίνο σε […]
