Ο Σι Τζινπινγκ απόλυτος άρχων της Κίνας

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Μία πολύ σημαντική αλλαγή συνέβη στην Κίνα, χωρίς, όμως να γίνει γνωστή στην Ελλάδα. Και γι΄ αυτό δεν οφείλεται η απεργία των δημοσιογράφων.

Η αλλαγή έχει σχέση με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας το οποίο προχώρησε σε μία καθοριστική τροποποίηση του καταστατικού του.

Αυτή  έγινε για να συμπεριληφθεί το όραμα του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ για έναν «σοσιαλισμό με κινεζικά χαρακτηριστικά στο πλαίσιο της Νέας Εποχής».

Η ενέργεια αυτή ερμηνεύεται από τους σινολόγους ως κίνηση που ανεβάζει τον Σι Τζινπίνγκ στο ίδιο επίπεδο με τον Μάο Τσετούνγκ.

Η γεμάτη συμβολισμό κίνηση έγινε την τελευταία μέρα του 19ου συνεδρίου στο Πεκίνο, όπου ο Σι υποσχέθηκε να οδηγήσει τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη σε μια νέα εποχή και να την μετατρέψει σε παγκόσμια δύναμη.

Στην τελετή λήξης του συνεδρίου στη Μεγάλη Αίθουσα του Λαού ανακοινώθηκε ότι η «Σκέψη του Σι» συμπεριλήφθηκε στο καταστατικό του κόμματος

«Το κόμμα μας επιδεικνύει ισχυρή, σταθερή και ζωηρή ηγεσία», είπε ο Σι στο σύντομο μήνυμα προς τους πάνω από 2.200 συνέδρους.

«Το σοσιαλιστικό μας σύστημα επιδεικνύει μεγάλη ισχύ και ζωτικότητα. Ο κινεζικός λαός και το κινεζικό έθνος αγκαλιάζει λαμπρές προοπτικές. Σήμερα εμείς, πάνω από 1,3 δισεκατομμύρια Κινέζοι, ζούμε με αξιοπρέπεια. Η χώρα μας… ακτινοβολεί τεράστιο δυναμισμό. Ο κινεζικός πολιτισμός μας… λάμπει με διαχρονική μεγαλοπρέπεια και γοητεία.»

Από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας το 1949 μόνον ένας ηγέτης, ο Μάο Τσετούνγκ, τιμήθηκε με τέτοιο τρόπο εν ζωή, στην περίπτωσή του με την πολιτική φιλοσοφία, που έμεινε γνωστή ως «Σκέψη του Μάο Τσετούνγκ».

Στο κομματικό καταστατικό έχει συμπεριληφθεί και η «Θεωρία του Ντενγκ Σιαοπίνγκ», του αρχιτέκτονα του οικονομικού ανοίγματος της Κίνας, αλλά αυτό έγινε μετά το θάνατό του το 1997.

Ο αναλυτής σε θέματα κινεζικής πολιτικής Μπιλ Μπίσοπ λέει ότι η γέννηση της «Σκέψης του Σι Τζινπίνγκ» επιβεβαιώνει το επίπεδο ισχύος και πρεστίζ που απολαμβάνει ο δημιουργός της . «Σημαίνει ότι ουσιαστικά ο Σι είναι στο απυρόβλητο. Αν προκαλέσεις τον Σι, προκαλείς το κόμμα – και αυτό δεν το θέλεις».

«Από τη στιγμή που ορθώνεσαι πάνω από το κόμμα είναι πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε από κάτω να αποφασίσει ότι δεν θέλει να εφαρμόσει τις εντολές σου», συμπληρώνει ένας άλλος πολιτικός αναλυτής, ο Τζουντ Μπλανσέτ του “The Conference Board” της Νέας Υόρκης.