«Χάλκινη» η Κατερίνα Στεφανίδη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

«Χάλκινη» η Κατερίνα Στεφανίδη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια δεν κατάφερε να υπερασπιστεί το σερί 19 νικών σε όλες τις διοργανώσεις ωστόσο κατέκτησε την τρίτη θέση στο επί κοντώ με άλμα στα 4.80μ. στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου του Μπέρμιγχαμ.

Σε έναν από τους πιο συναρπαστικούς τελικούς των τελευταίων ετών στο αγώνισμα η Ελληνίδα πρωταθλήτρια δεν μπόρεσε να περάσει τα 4.90μ. και έμεινε πίσω από τη Ρωσίδα Αντζέλικα Σιντόροβα και την Αμερικανή Σάντι Μόρις.

Η Στεφανίδη ξεκίνησε από τα 4,70μ. ύψος που πέρασε με την πρώτη, με την δεύτερη τα 4,75μ. ενώ στα 4,80μ. χρειάστηκε τρεις προσπάθειες. Εκεί εξασφάλισε το μετάλλιο, ενώ στον αγώνα παρέμειναν η δεύτερη Σιντόροβα και η πρωταθλήτρια Μόρις.

Η Σιντόροβα πέρασε με την πρώτη και τα 4,85μ. αναγκάζοντας τις Στεφανίδη και Μόρις να ανεβάσουν τον πήχη στα 4,90μ., ύψος που δεν κατάφερε να προσπεράσει η Ελληνίδα. Πρόκειται για το δεύτερο σερί χάλκινο μετάλλιο που κατακτά η Στεφανίδη σε Παγκόσμιο κλειστού στίβου, μετά από αυτό στο Πόρτλαντ.

Η Μόρις που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο είχε επιτυχημένη προσπάθεια στα 4.95μ.

Αναλυτικά όσα είπε αμέσως μετά:

Για την τρίτη θέση: “Το να ανέβεις στο βάθρο αυτής της διοργάνωσης, ήταν πιο δύσκολο από άλλα χρυσά που έχω πάρει. Σίγουρα περίμενα να κάνω κάτι παραπάνω. Στο τελευταίο μου άλμα στα 4,90μ φάνηκε ότι είχα το ύψος. Είμαι χαρούμενη για ένα ακόμα μετάλλιο. Λίγο απογοητευμένη από την επίδοση, αλλά είμαι χαρούμενη που είμαι υγιής. Μπαίνοντας στο κλειστό ένιωσα να βρίσκομαι στην καλύτερη κατάσταση που έχω βρεθεί ποτέ. Πριν τον πρώτο μου αγώνα στην Νέα Υόρκη ξεκίνησε ένα πρόβλημα τενοντίτιδας και στους δύο μηρούς μου. Πιθανότατα να μην είναι και μυϊκό πρόβλημα, επειδή είναι και από τις δύο πλευρές. Με ενόχλησε σήμερα. Στα δοκιμαστικά δεν το ένιωσα πάρα πολύ, όμως στα 4,75μ. το ένιωσα, εκεί που έχασα την πρώτη προσπάθεια. Για αυτό ξεκίνησα από τα 4,70μ, για να κάνω λιγότερα άλματα. Πήγε καλά”.

Για το άγχος της: “Είχα άγχος για το 4,70μ. γιατί πέρασαν τόσες αθλήτριες τα 4,60μ. που δεν μπορούσα να μπω σε εκείνο το ύψος, όπως συνήθως. Λόγω του πόνου και επειδή έπρεπε να μείνω ζεστή. Βελτιώθηκα κατά τη διάρκεια του αγώνα και για αυτό βελτιώθηκαν και τα άλματά μου”.

Για τη συνέχεια της σεζον: “Νομίζω τώρα θα κάνω διπλό διάλειμμα. Συνήθως κάνω μια εβδομάδα, τώρα θα κάνω δύο και θα πάμε να βρούμε και κάποια λύση. Αν και πιστεύω ότι είναι τραυματισμός κούρασης. Πάντα έχω κάτι παρόμοιο όταν φτάνουμε στα πρωταθλήματα, αλλά τώρα με ενοχλούσε από τον πρώτο αγώνα”.

Για τον ανταγωνισμό στον τελικό: “Το πιο δύσκολο είναι να πας στο βάθρο. Δεν μπορώ να ελέγξω σε τι μέρα θα βρεθούν οι υπόλοιπες αθλήτριες. Έκανα ένα 4.80 που μου βγήκε η ψυχή για να το κάνω. Από τεχνικής άποψης έκανα ένα πολύ καλό 4.90μ. το καλύτερο της ζωής μου. Νόμιζα ότι το πέρασα μάλιστα, λίγο αφέθηκα, ίσως φταίω κι εγώ που έπεσε ο πήχης. Είμαι πολύ χαρούμενη πάντως, που βγήκα υγιής, γιατί στα 4,75μ. ένιωθα “σουβλιές” στο δεξί μου πόδι”.

Για τα σερί μεταλλίων: “Έρχεται από τη σταθερότητα σε αυτά τα ύψη. Σε τέτοιες διοργανώσεις, με 4.80μ και 4.85μ. παίρνεις μετάλλιο. Η τέταρτη σήμερα δεν ανέβηκε πάνω από τα 4.75μ”.

Για τις διακοπές στον αγώνα: “Με κούρασε, και σε συνδυασμό με τον τραυματισμό με κούρασε λίγο παραπάνω. Η Μόρις όσο περνάει η ώρα βελτιώνεται. Η Σιντόροβα εκνευρίστηκε προς το τέλος. Υπήρχαν πολλές παύσεις, αλλά πήγε καλά”.

Για το αν ένιωσε ότι όλες ήθελαν να την κερδίσουν: “Ναι. Εγώ μπαίνοντας αυτή που φοβόμουν περισσότερο ήταν η Σιντόροβα. Τη Μόρις δεν την περίμενα. Μπορεί να κάνει 5 μέτρα τη μία μέρα και 4.70 την άλλη. Για αυτό έχασε και κάποιες προσπάθειες πιο χαμηλά. Για την Σιντόροβα ήμουν σίγουρη ότι θα κάνει 4,90μ”.

Για το αν την τρομάζει η πίεση: “Πάντα υπήρχε η πίεση να μην χάσω, δεν θα αλλάξει κάτι αυτό. Σε κάθε αγώνα πάμε για να κερδίσουμε και συμβαίνει το ίδιο. Αυτό που με διαχωρίζει είναι η σταθερότητά μου. Ξέρω πως και στον επόμενο αγώνα θα κάνω κάτι κοντά στα 4.80μ.

Για την στρατηγική της: “Ήταν πολύ δύσκολο να επιλέξουμε ποιο ύψος να αφήσουμε. Ειδικά με τον λίγο παραπάνω πόνο δεν ήξερα τι να κάνω. Από τη μία, ήταν καλύτερο να κάνω λιγότερα άλματα, από την άλλη βελτιωνόμουν σε κάθε άλμα παραπάνω”.

Για τη διοργάνωση στο Μπέρμιγχαμ: “Το μεγαλύτερο λάθος της διοργάνωσης ήταν τα πολλά ύψη. Ήμασταν τόσες κοπέλες πάνω από τα 4,80μ φέτος, δεν θα έπρεπε να υπάρχει 4,75μ”.