Eretiki κριτική για την ταινία And Breathe Normally

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Σενάριο για την ταινία And Breathe Normally. Η Ισλανδή Lara παρατηρεί με φόβο, πως η προσπάθεια της κοινωνικοοικονομικής επιβίωσης στην πατρίδα της μπορεί να μετατραπεί σε εφιάλτη, μόλις αλλάξουν κάποιες ισορροπίες. Τα μετρητά τελειώνουν, οι πιστωτικές κάρτες παύουν να αποτελούν πια έναν ωφέλιμο τρόπο εξαργύρωσης ηλεκτρονικού χρήματος σε αγαθά πρώτης κατανάλωσης και οι απρόσωποι φάκελοι των απλήρωτων λογαριασμών που την επισκέπτονται, προμηνύουν ένα αβέβαιο, κοινωνικό μέλλον.

Η μοναχική μητέρα του μικρού αγοριού Eldar, θέλοντας να μην φορτίσει ψυχολογικά το παιδί της με μια πρόωρη επαφή της ωμής πραγματικότητας ως αναπόσπαστα εφαπτόμενης με την ενήλικη ζωή, επεξηγεί αυτή την περιπέτεια στο νεανία λίγο διαφορετικά…Κάνοντάς του κάποια, μικρά χατίρια. Όπως την απόκτηση και ανάθεση φροντίδας του καινούργιου του γάτου, Musi.

H Lara αναζητά επειγόντως εργασία στο τμήμα ασφαλείας και πιστοποίησης ελέγχου διαβατηρίων ενός αεροδρομίου. Ωστόσο την πληροφορούν, ότι αρχικά θα δοκιμαστεί εκεί για κάποιες εβδομάδες και έπειτα, αφού πρώτα συμμετάσχει στην πραγματοποίηση μιας αυστηρής αξιολόγησης, ενδέχεται να προσληφθεί. Ξεκινώντας να εκπαιδεύεται η Ισλανδή, παρατηρεί πολύ προσεκτικά, καλύτερα και από τους παλιότερους υπαλλήλους, πως στο τμήμα της η έλευση μιας Αφρικανής επιβάτισσας με προορισμό προς τον Καναδά, φέρει ύποπτες ενδείξεις για τη νομιμότητα του διαβατηρίου της.

Το ειδικό μηχάνημα καταγράφει μια αλλιώτικη απόχρωση στον έλεγχο της επικύρωσης αυτού του διαβατηρίου, μαρτυρώντας την παράνομη κατασκευή του. Η γυναίκα λέγεται Adja και κατάγεται από την αφρικανική Γουινέα-Μπισάου. Περνά από μια διαδικασία εξακρίβωσης στοιχείων, συλλαμβάνεται  μεταφερόμενη με αμάξι υπό τη συνοδεία και της Lara και με το πέρας της φυλάκισης ενός μηνός, διαμένει σε μια αρκετά εκπολιτισμένη και αξιοπρεπή κοινότητα. Όμως, μέχρι να εγκριθεί ή απορριφθεί η αίτησή της για μεταφορά στο καναδικό έθνος. Εάν εκείνη απορριφθεί, η Adja θα αποσταλεί κατευθείαν στην πατρίδα της.

H Lara έρχεται σε δύσκολη θέση, γιατί ναι μεν αναγνώρισαν οι εκπαιδευτές την αποτελεσματικότητα της δουλειάς της, ενισχύοντας κάποιες πιθανότητες μελλοντικής πρόσληψης, αλλά η ίδια εκτιμά στην πορεία ότι το υπάρχον, εθνικό σύστημα δεν φέρεται και τόσο δίκαια σε τέτοιες περιπτώσεις μεταναστών. Αντιλαμβάνεται πολύ γρήγορα πως η συγκεκριμένη νομική, εκκρεμούσα απόφαση δεν αφορά επ’ ουδενί κάποια εγκληματία. Μα αντιθέτως στιγματίζει μια γυναίκα με καλό χαρακτήρα, απλώς ευρισκόμενη σε δυσμενή θέση, για προσωπικούς και όχι εγκληματικούς λόγους.

Εν τω μεταξύ, οι οικονομικές δυσχέρειες αρχίζουν να πνίγουν τη Lara, που κατοικεί πλέον μαζί με τον Eldar και το Musi στο κόκκινο, σωτήριο “σκάφος της ασφάλτου”, το οποίο παρουσιάζει ως μια συνέχεια της διηγούμενης περιπέτειας, στο γιο της. Η Lara θα επισκεφτεί την κοινότητα της Adja και οι δύο γυναίκες αφού συναντηθούν θα γνωριστούν. Η φοβισμένη γυναίκα από τη Γουινέα-Μπισάου θα βοηθήσει τη Lara να καλύψει κάποια φρικτά, προσωπικά λάθη της. Η ταύτιση και ενσυναίσθησή τους προκύπτει αναπόφευκτα στην πορεία, καθώς οι Lara και Adja αντιλαμβάνονται πως, αν και βρίσκονται στο ίδιο εθνικό έδαφος ως ημεδαπή και αλλοδαπή αντίστοιχα, περνούν προσωρινά από την ίδια ακριβώς θέση, παραμένοντας πάντα δύο ίσοι άνθρωποι…   

Σκηνοθεσία:

Ακούμε τον ήχο των κυμάτων σε ένα μαύρο φόντο υπό τη συνοδεία μιας μουσικής από πλήκτρα. Ακολουθούν τα πλάνα ενός οικισμού. Κοντινά και έπειτα μακρινά, καταλήγοντας τελικά μέσα σε ένα supermarket, όπου μια κυρία ψωνίζοντας βρίσκεται στο ταμείο. Δεν επαρκούν ακριβώς τα μετρητά στο πορτοφόλι της, μα ούτε και η προσπάθεια ενίσχυσης αυτών μέσω της κάρτας της. Εκείνη μπαίνει στο αμάξι και ανασαίνει αγχωμένη, ενώ η κάμερα τη δείχνει εντός του αυτοκινήτου από κοντά. Είναι η Lara.

Ακολουθεί μια μακρινή λήψη καταγράφοντάς την να κάνει εκκίνηση του οχήματος. Πηγαίνει και παραλαμβάνει το γιο της, Eldar, από τον παιδικό σταθμό. Επαναλαμβάνεται το κοντινό πλάνο στη Lara εντός του αμαξιού. Έπειτα παρατηρούμε μια γάτα μέσα σε ένα κλουβί, όπως και άλλα ζωάκια. Ο μικρός Eldar λέει στη μητέρα του: “Παράξενο να ζεις σε κλουβί. Δε συμφωνείς;” Μετά από μια οικονομική διαπραγμάτευση με την υπεύθυνη του φορέα για τα υποψήφια κατοικίδια, μητέρα και γιος επιλέγουν να σώσουν μια μαυρόασπρη γάτα. Ο φακός δείχνει τους Lara και Eldar στη συνέχεια να βρίσκονται ασφαλείς στο διαμέρισμά τους στο σαλόνι με το φωτιστικό.

Το επόμενο πρωί το μέσο (κάμερα) περιγράφει μια συνολική άποψη της γειτονιάς. Μέσα στο αμάξι η Lara κρατά αρκετούς φακέλους, που περιέχουν λογαριασμούς. Θυμώνει… Ο αθώος Eldar τη ρωτά: “Μήπως κέρδισες το λαχείο;” η προβληματισμένη Lara, παραμερίζοντας το θυμό της, του απαντά: “Όχι ακριβώς…”Ακολουθεί μια συσκότιση. Κατόπιν, η Lara στεγνώνει τα μαλλιά με πιστολάκι, κοιτάζοντας το είδωλό της στον καθρέπτη.

Έχει πιάσει πλέον επάνω τα μαλλιά της, φορώντας την ειδική στολή ασφαλείας για τον έλεγχο διαβατηρίων. Σε μια αίθουσα εκπαιδευόμενων ο προϊστάμενος ρωτά, αν υπάρχουν απορίες και ενώ η Lara σηκώνει το χέρι εκείνος γυρνώντας την πλάτη, δεν τη βλέπει. Η Ισλανδή παίρνοντας από τον παιδικό σταθμό το γιο της φεύγει οδικώς μαζί με μια άλλη μητέρα και το παιδί εκείνης. Στο διαμέρισμα της Lara, ενώ τα παιδιά παρατηρούν το γάτο και ο Eldar λέει πως ο ίδιος τρώει πλέον ό,τι και ο Musi, οι δύο γυναίκες στο άλλο δωμάτιο στα κρυφά, φιλιούνται. Στην εν δυνάμει δουλειά της η Lara κάθεται στις θέσεις ελέγχου διαβατηρίων, ως εκπαιδευόμενη.

Έρχεται μια Αφρικανή, φιλήσυχη επιβάτισσα με σγουρά, ωραία μαλλιά. Είναι η Adja. Αναφέρει ως προορισμό της τον Καναδά. Ο διάλογος φυσικά γίνεται στα αγγλικά. Όλα φαίνονται εντάξει και περνά τη διαδικασία ελέγχου, ώσπου η Lara αναρωτιέται για κάτι και το επισημαίνει στον εκπαιδευτή της. Αγχωμένη η επιβάτισσα τους παρακολουθεί να μιλούν στα Ισλανδικά και πάλι. Ξανακαλούν την Αdja. Η κάμερα μας δείχνει μέσα από την πλευρά της Lara, ότι για τα πλαστά διαβατήρια υπάρχει ειδικός χρωματισμός. Ο εκπαιδευτής της λέει μπράβο. Η Adja έχει μπλέξει σοβαρά!

Γενικά, η σκηνοθεσία θα ασχοληθεί αρκετά με το κόκκινο αυτοκίνητο της Lara. Εκεί, η ίδια θα ανοίξει φακέλους λογαριασμών θυμώνοντας, θα παρκάρει σε ένα λιβάδι όντας σε απόγνωση, θα στρώσει σεντόνια για ύπνο, θα τρομάξει ξυπνώντας όταν ο Eldar και ο Musi λείπουν, θα προσεγγίσει φιλικά και ευγενικά την Adja. Ωστόσο και ένα άλλο όχημα θα απασχολήσει το φακό. Είναι εκείνο κατά τη σύλληψη της γυναίκας από τη Γουινέα-Μπισάου. Μέσα στο συγκεκριμένο αμάξι η Adja βρίσκεται στο πίσω κάθισμα, ενώ η Lara με το συνάδελφό της στις θέσεις συνοδηγού και οδηγού αντίστοιχα.

Η Ισλανδή αντιλαμβανόμενη ότι πιθανότατα δεν είναι εγκληματίας η Adja, της μιλά με ευγενικό τρόπο στα αγγλικά. Αντιθέτως ο οδηγός αποφεύγει να μιλήσει. Αφού την παραδίδουν για να δικαστεί άμεσα, οι δύο συνάδελφοι επιστρέφουν οδικώς στο αεροδρόμιο. Ο διάλογος φυσικά γίνεται στα Ισλανδικά. Όμως είναι συμβολική η σκηνή. Μέσα στο ίδιο μεταφορικό μέσο αρχικά υπήρχαν τρεις άνθρωποι.

Ο ένας ήταν από άλλη χώρα. Υπήρξε γλώσσα διαμεσολάβησης για συνεννόηση. Όχι μητρική. Έπειτα παραμένουν δύο άνθρωποι με την ίδια εθνικότητα και γλώσσα. Για κάποιο λόγο έχουν περισσότερη εμπιστοσύνη μεταξύ τους, ενώ έχουν συνυπάρξει δίχως να γνωρίζονται, ακριβώς μέσα στον ίδιο χώρο, αντίστοιχα με το ακριβές, ίδιο χρονικό διάστημα όπως με την Adja. Δηλαδή ελάχιστες στιγμές.

O οδηγός λέει στη Lara: “Παρανόμησε. Το καταλαβαίνεις αυτό; Δεν ξέρουμε τίποτα για αυτούς.” Εκείνη δείχνει πως συμφωνεί. Βεβαίως με αυτή την αναφορά θίγεται σκηνοθετικά ορθά και ο σοβαρός προβληματισμός πως οποιοσδήποτε επιβάτης με πλαστό διαβατήριο, ενδέχεται να είναι εκτός από εκδιωχθείς, άκακος πρόσφυγας και στον αντίποδα ένα επικίνδυνο, κακοποιό στοιχείο. Υπάρχουν και οι δύο πιθανότητες.

Η πρώτη παρερμηνεύεται με ξενοφοβία και ρατσισμό, όμως η δεύτερη είναι όντως απειλητική. Διότι εάν ο άνθρωπος της ασφαλείας δεν ελέγξει σωστά αυτόν τον επιβάτη βάζει σε πιθανό ή σίγουρο κίνδυνο, τις ζωές πολλών άλλων ανθρώπων, είτε ο ύποπτος εισέρχεται σε μια χώρα, είτε φεύγει από εκείνη. Δηλαδή αφήνεται να εννοηθεί από τη σκηνοθέτρια, πως δεν είναι κάτι τόσο απλό. Έχει κρίσιμο ρόλο ο εν λόγω εργαζόμενος.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η αντίθεση, κατά την οποία όταν βγαίνει από το δικαστήριο ένας άντρας όπου συνόδευε την Adja, της ανακοινώνει ότι εκείνη θα μπει στη φυλακή για 30 ημέρες και έπειτα θα μεταβεί σε μια κοινότητα. Μόλις βγαίνουν ενώ της αναφέρει την ποινή φυλάκισης, ο ίδιος μιλά στο κινητό του για την αγορά ενός ειδικού κρασιού, με πλήρη αδιαφορία και αναισθησία για την περίπτωση.

Η οργάνωση της κοινότητας στην οποία διαμένει η Adja, εκφράζει μέσω εικόνας, ότι το ισλανδικό κράτος μεριμνά σωστά για κάποιες νομικές περιπτώσεις στέγασης. Καθώς επίσης όσοι κατοικούν εκεί, διαθέτουν πόρους για φαγητό, κάποια τηλεφωνική επικοινωνία και ιδιωτικότητα στα καθαρά δωμάτιά τους. Η ακόλουθη όμως διαδικασία, εάν απορριφθεί το αίτημα των αιτούντων για μετάβαση σε άλλη χώρα αρεσκείας τους, θίγεται από τη σκηνοθέτρια ως απαράδεκτη με την καταγραφή βίαιης απέλασης μέσα στη νύχτα.

Ο παιδικός σταθμός του Eldar μας δείχνει τον τρόπο αποχής, εν αγνοία του παιδιού για κάποιες ώρες, από τις ανησυχίες της μητέρας του, Lara. Η σκηνή με την αναγκαία, συγκέντρωση περισσότερων, δωρεάν δειγμάτων κοτόπουλου από το supermarket αναδεικνύει όμως την εντύπωση του μικρού, πως δεν πρόκειται σαν μια απρόβλεπτη, ενδιαφέρουσα περιπέτεια ακριβώς το φτωχικό ταξίδι με τη μητέρα του. Τότε ο μικρός απορεί με τα ψέματα της Lara, ακούγοντας την ίδια να λέει στην πωλήτρια, πως έχει και άλλα παιδιά. Η υποψία εξαρτήσεων της Lara από ουσίες περιγράφεται διακριτικά. Το τέλος, θέτοντας το μεγαλύτερο προβληματισμό υπό ορισμένες συνθήκες, βρίσκει την Lara να κάνει έναν ακόμη έλεγχο διαβατηρίου σε μια Αφρικανή από τη Γουινέα-Μπισάου (εάν θέλετε, ανακαλύψτε το γιατί  στις αίθουσες)…

Ερμηνείες:

Kristin Pora Haraldsdottir: Υποδυόμενη την Ισλανδή πρωταγωνίστρια, Lara.

Είναι ανθρώπινη και φυσική στο φακό. Ερμηνεύει ορθά μια ηρωίδα της δύσβατης καθημερινότητας. Συγκεντρώνεται αμέσως στη δουλειά της ως Lara, παρατηρώντας και αναφέροντας την παρανομία της Adja, προκειμένου να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις μιας εργασιακής βελτίωσης, μέχρι να επέλθει η αξιολόγηση και μονιμοποίηση της. Ο τρόμος της μόλις χάνει το παιδί, εκφράζεται σωστά, έχοντας μια αρχική αμηχανία, έπειτα ερμηνεύοντας μια απέλπιδα προσπάθεια να πάει στον παιδικό σταθμό και τέλος με μια φρίκη στο πρόσωπο, όταν αντιλαμβάνεται ότι το παιδί της το βρήκε η Adja.

Δηλαδή η γυναίκα την οποία η Ισλανδή, φράσσοντας την πορεία της προς την ελευθερία,  κατέστρεψε. Αυτή η σκηνή με τον αποτυπωμένο τρόμο έχει ισχυρή υποκριτική αξία, επειδή η κάμερα είναι στραμμένη επάνω της. Δεν φαίνονται οι άλλοι δύο ηθοποιοί. Έτσι η ερμηνεύτρια έχει πιο δύσκολη αποστολή. Όμως τα καταφέρνει περίφημα! Ομοίως και έπειτα, όταν λέει στον Eldar να κινηθεί κοντά της, μπαίνοντας στο αμάξι. Δύο φορές η Lara νομίζει ότι θα έρθουν τα χειρότερα και η σιωπή της τελικά αποδεικνύεται ως πολύτιμη.

Την πρώτη πηγαίνοντας στην πρόνοια, η οποία νομίζει κάτι άλλο για τις εξαρτήσεις της και τη δεύτερη φορά επειδή τη ρωτούν εάν είναι κουρασμένη στη δουλειά της. Αλλά πάλι οι εξελίξεις είναι υπέρ της. Και στις δύο περιπτώσεις χωρίς να μιλήσει ιδιαίτερα, με τις εκφράσεις της δείχνει, ότι προσαρμόζεται στα λεγόμενα των άλλων, γνωρίζοντας παράλληλα τη δική της αλήθεια. Στην τελευταία σκηνή είναι ουσιώδης!

Babetida Sadjo: Υποδυόμενη την υπομονετική, μα απογοητευμένη, ταξιδεύτρια των ηπείρων, Adja.

Η ερμηνεία της κατά τον έλεγχο του αεροδρομίου είναι πολύ καλή. Μας πείθει ότι παραμένει ψύχραιμη, ώστε να πετύχει το σκοπό της. Μόλις την πιάνουν δείχνει την παραδοχή της δυσαρέσκειάς της παραστατικά. Όπως και το ότι είναι αθώα. Μετά παραδίδεται στη σιωπή, μόλις συναντά τη Lara. Έπειτα την εμπιστεύεται σιγά σιγά.

Μιλώντας με τον Eldar σε ένα διάλογο που δεν έχει σημασία η γλώσσα, μα η ανθρώπινη ενσυναίσθηση, αποδίδει τη θλίψη της σε σχέση με τη ζωή και τους ανθρώπους. Ταυτόχρονα επεξηγεί στο κοινό, γιατί δικαιολογημένα έφυγε από την πατρίδα της. Κάθε φορά κοιτάζοντας από το παράθυρο της κοινότητας την ελευθερία, αποδεικνύει ότι ο χαρακτήρας λαχταρά την αγνή, αληθινή εκπλήρωσή της. Στην τελευταία σκηνή είναι υπέροχη!

Patrik Nokkvi Petursson: Στο ρόλο του μικρού, αγνού ονειροπόλου, Eldar.

Οι αθώες ερωτήσεις μαζί με τις καλές του προθέσεις προσδίδουν μια ωραία συμπλήρωση στους υπόλοιπους χαρακτήρες. Έχει μια ζωντανή παρουσία σαν μια φωνή της συνείδησης, σχολιάζοντας ότι δεν είναι ωραίο για ένα πλάσμα να ζει σε κλουβί, πριν πάρουν στο σπίτι τους το γάτο. Υποδύεται σαν να είναι όντως δικό του το ασπρόμαυρο, ήσυχο κατοικίδιο. Είναι πειστικός, μόλις βγαίνει από το αμάξι παριστάνοντας, ότι τελικά χάνει και αναζητά τον Musi. Μαλώνει χαριτωμένα την Adja διορθώνοντας τα ισλανδικά της. Συμπαραστέκεται όμορφα στην ίδια, για τη φίλη της.

Επιτυχής ή ανεπιτυχής η απόδοση σεναρίου, σκηνοθεσίας και ερμηνειών:

Το σενάριο έγραψε η διακεκριμένη Isold Uggadottir. Χρησιμοποιήθηκε κυρίως η ισλανδική γλώσσα, αλλά και τα Αγγλικά. H ιστορία έχει εύστοχα σημεία σύνδεσης. Δηλαδή, η Adja κατά τη διάρκεια της πολυτάραχης ζωής της έχει φύγει από την Αφρικανική ήπειρο (χωρίς να το δούμε στην ταινία) και συγκεκριμένα το Βορειοδυτικό κράτος της Γουινέα-Μπισάου. Έπειτα βρίσκεται στην Ευρώπη και την επίσης Βορειοδυτική Ισλανδία και εν κατακλείδι διεκδικεί να μεταβεί στην Αμερικανική ήπειρο, στο έθνος του Καναδά.

Το οποίο βρίσκεται στη Βόρεια Αμερική και για αντικειμενικούς, πολιτισμικούς λόγους (όντας ένα κράτος που αποδεδειγμένα σέβεται τους πολίτες του) ορθά μπορεί να θεωρηθεί ως η καρδιά του δυτικού πολιτισμού, μα και γεωγραφικά το πιο δυτικό σημείο από τα τρία. Εκεί ονειρεύεται να φτάσει ξεκινώντας να ζει και όχι απλά να επιβιώνει, ο χαρακτήρας της Adja. Υπάρχουν τρία σημεία χάραξης στο γεωγραφικό χάρτη, λαμβάνοντας υπόψιν τις συγκεκριμένες χώρες ως σταθμούς μιας προδιαγεγραμμένης πορείας, που έχει ως στόχο μια βελτιωμένη ζωή.

Αν αναλογιστούμε και μια νοητή ευθεία από το σημείο που ξεκίνησε (Γουινέα-Μπισάου) η Adja, ενώνοντάς τη με το σημείο το οποίο ήθελε να καταλήξει (Καναδάς), τότε έχουμε ένα καλοσχηματισμένο τρίγωνο (όχι ακριβώς ισοσκελές. Μα ούτε και ισόπλευρο. Ίσως πιο πολύ ως σκαληνό. Βέβαια εξαρτάται από τις συγκεκριμένες πόλεις κάτι τέτοιο, οι οποίες δεν έχουν δοθεί, ώστε να προσδιοριστούν οι σωστές συντεταγμένες). Συνδέοντας τρεις ηπείρους με τρεις χώρες, που βρέχονται από τον ίδιο ωκεανό δηλαδή τον Ατλαντικό (γιατί διαφορετικά έτσι και αλλιώς μπορούν να σχηματιστούν διάφορα τρίγωνα στο χάρτη) και περιγράφοντας γεωμετρικά το προοδευτικό όραμά της. Και φυσικά το έξυπνο σκεπτικό της σεναριογράφου, διαλέγοντας τις τρεις συγκεκριμένες χώρες (η Ισλανδία βεβαίως είναι η πατρίδα της και θέλησε να σχολιάσει κάποια κοινωνικά φαινόμενα εκεί).

Επιπροσθέτως στο κομμάτι των χαρακτήρων, συναντώνται δύο άνθρωποι από διαφορετικούς προορισμούς, κουλτούρες και αναγνώριση της ζωής (Adja, Lara) όπου τελικά μοιάζουν αβίαστα τόσο πολύ εσωτερικά (έχοντας κοινές επιθυμίες), αλλά και λόγω εκβιαστικών, εξωτερικών, κοινωνικών παραγόντων.

Κάποια στιγμή έρχονται κυριολεκτικά στην ίδια θέση μέσω και των δύο αυτών ομοιοτήτων (μόλις η Adja καλεί την άστεγη Lara να μείνει με τον Eldar στην κοινότητα των μεταναστών και κοιμούνται σε διπλανά κρεβάτια). Σε αυτούς τους δύο ανθρώπους προστίθεται άλλος ένας, που έχοντας όλη τη ζωή μπροστά του τους παρατηρεί. Ο Eldar.

Δεν κατανοεί άλλη γλώσσα πλην των Ισλανδικών, αλλά έχει απόλυτη ενσυναίσθηση και ως παιδί μελετά και απορροφά την αλήθεια των γεγονότων της αντικειμενικής πραγματικότητας. Παραμένει μόνο να την δεχτεί και να ενηλικιωθεί, όταν έρθει η στιγμή του. Με το παιδί συμπληρώνεται ένα ακόμη τρίγωνο, εκείνο των χαρακτήρων, προσφέροντας με εύσχημο τρόπο μια ακόμα εύστοχη σύνδεση στην πλοκή του σεναρίου.

Επίσης θίγονται σημαντικά φαινόμενα ρατσισμού και στις δύο χώρες των Adja και Lara, μόνο με την ύπαρξη δύο απλών φράσεων για το πως συμπεριφέρονται οι πολίτες των δύο κρατών. Η Lara παρουσιάζεται ως μια περσόνα σκεπτόμενη διαφορετικά από τους υπόλοιπους συμπατριώτες της. Ενώ η Adja ως πιο αποφασισμένη από πολλούς ανθρώπους! Φυσικά και είναι έξυπνη σεναριογράφος, η εν λόγω κυρία!

Η σκηνοθεσία ανήκει επίσης στην Isold Uggadottir. Το κόκκινης απόχρωσης και όχι ιδιαίτερα προηγμένης τεχνολογίας αυτοκίνητο της Lara θα ξεχωρίσει στην ταινία σε σχέση με τα υπόλοιπα οχήματα, αλλά και με τον περιβάλλοντα χώρο. Όντας σταθμευμένο όμως, τις περισσότερες φορές. Χρησιμεύοντας ως τόπος συλλογισμού ή πραγματικό καταφύγιο. Θα υπάρξουν κάποια πλάνα του οικισμού στο έργο.

Όταν εγκαταλείψει τις συνήθεις, κοινωνικές βασικές δομές η Lara μένοντας στο αμάξι, θα βιώσει μια αίσθηση ελευθερίας λύνοντας για πρώτη φορά τα μαλλιά της. Όμως επειδή η ελευθερία αυτή είναι ανεξέλεγκτη  βλέπουμε την Ισλανδή σκηνοθετικά να ξυπνά, αναζητώντας αγχωμένη τον Eldar.

Στη διεύθυνση φωτογραφίας είναι η Ita Zbroniec-Zajt (The Yard. 2016. My Aunt in Sarajevo.2016.) Η νομική παγίδευση της Adja εντός της χώρας μέχρι να βγει η απόφαση για το αίτημά της, εκφράζεται οπτικά με τρεις τρόπους. Α) Η ίδια κοιτά από το παράθυρο του κτιρίου της κοινότητας την ελευθερία. Β) Περπατά μέχρι το τέλος των κάγκελων, όπου αποσύρεται η περίφραξη. Μα δεν έχει νόημα η απόδρασή της. Γ) Σκέφτεται πολύ σοβαρά να ρισκάρει ακολουθώντας παράνομες επιλογές.

Η Lara θα φιλήσει μια άλλη γυναίκα, παρατηρώντας σε μια διαφορετική στιγμή πως εκείνη φεύγει με έναν άντρα. Ενώ η Adja με αφορμή μια φωτογραφία της θα εκφράσει, πως είχε μία σύντροφο. Όμως σκηνοθετικά δεν θα αποδοθεί κάποια άλλη εικόνα. Η κοινωνική συνείδηση των δύο χωρών θα εκτεθεί, καθώς σχολιάζεται αυστηρά από τη σκηνοθέτρια, όταν η Αdja πει ότι έσπασαν στο ξύλο τη φιλενάδα της, στη Γουινέα-Μπισάου.

Και επίσης μόλις μια νομική εκπρόσωπός της τής εκφράσει, ότι η Αφρικανή θα έχει πρόβλημα λόγω της σεξουαλικότητάς της, εάν παραμείνει στην Ισλανδία. Αυτοί οι δύο σχολιασμοί θα πραγματοποιηθούν συνοπτικά στο έργο σκόπιμα και χωρίς κάποιας μορφής ένταση ή απεικόνιση, γιατί έτσι ακριβώς προσπερνάμε τέτοια προβλήματα, όλοι στην καθημερινότητά μας. Με λίγες κουβέντες. Και επιφανειακό ενδιαφέρον.

Οι δύο γυναίκες θα έρθουν στην ίδια ακριβώς θέση. Αυτό φαίνεται, όταν η άστεγη, Ισλανδή Lara προσκαλείται με το παιδί της από τη μετανάστρια Adja στο κτίριο της ειδικής κοινότητας, που παρέχει το ισλανδικό κράτος σε ανθρώπους ευρισκόμενους σε νομική θέση, όπως η Αφρικανή. Το σκηνοθετικό φινάλε είναι απρόβλεπτο, διδακτικό και αφήνει προβληματισμούς!

Οι ερμηνείες σε πρωταγωνιστικούς, αλλά και σε δεύτερους ρόλους είναι πολύ καλές. Κάνουν το κοινό να σκέφτεται, ότι πρόκειται για αληθινούς κοινωνικούς φορείς. Αποκορύφωμα είναι η συνομιλία Eldar και Adja σε άλλες γλώσσες, μα σε κοινό, ανθρώπινο μήκος κύματος.

Συνεπώς αποδεικνύεται ως επιτυχής η απόδοση σεναρίου, σκηνοθεσίας και ερμηνειών.

Επιλογή Casting/Σχεδιασμός κοστουμιών:

Υπεύθυνες του τμήματος ήταν οι Tina Hrafnsdottir και Birgitta Sigursteinsdottir. Οι επιλογές των πρωταγωνιστών είναι κρίσιμες για την ταινία. Σε δεύτερους ρόλους χρησιμοποιήθηκαν επίσης καλοί ηθοποιοί με ενδιαφέροντα, κινηματογραφικά πρόσωπα, ώστε να ταιριάξουν στην υποκριτική θεματική των κοινωνικών φορέων. Όπως ο Gunnar Jonsson (οδηγός).

Υπεύθυνη για τα κοστούμια ήταν η Eva Valla Guojonsdottir. Η ενδυμασία της Adja δείχνει ότι προέρχεται από κάπου αλλού, έχοντας μια διακριτική, αγνή γοητεία.

Μουσική/Ηχητική Υπόκρουση:  

Τη μουσική έγραψε ο συνθέτης Gisli Galdur. Στην εισαγωγή τα πλήκτρα συνοδεύουν τον ήχο των κυμάτων πριν εμφανιστούν εικόνες. Στο τέλος, η μουσική αμέσως μετά τους τίτλους συντελεστών, αποδίδει ένα θλιμμένο εκφραστικό ύφος, εφάμιλλο του τοπίου.

Η ηχητική υπόκρουση μας περιγράφει πολύ παραστατικά την ένταση, με την οποία κλείνει κάθε φορά η πόρτα του κόκκινου αυτοκινήτου της Lara. Όταν αυτό είναι παρκαρισμένο στο λιβάδι, χρησιμεύοντας ως τόπος διαμονής για την ισλανδική, ολιγομελή οικογένεια ακούμε τον άνεμο να ουρλιάζει. Μεταφέροντας τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες του τόπου και κοινωνικές για τη Lara. Επίσης, οι αγχώδεις ανάσες της Lara μόλις μπαίνει μόνη της στο αμάξι, έπειτα από την πρώτη αγορά προϊόντων από το supermarket, προμηνύουν το δύσκολο αγώνα της καθημερινότητάς της.

Μια διανομή της AMA films

Δύο όμοιοι άνθρωποι, έχοντας διαφορετική εθνικότητα, αντιμετωπίζουν εφαπτόμενα προβλήματα, όντας στην ίδια χώρα, σε μια εξίσου επικίνδυνη, κοινωνική θέση.

O Eretikos κριτικός Γιάννης Κρουσίνσκυ