Εθνικές εκλογές: Νέα Πολιτική για  Αναθέσμιση, με Δημοκρατική Πατριωτική Κυβέρνηση

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Γράφει : ο Δημήτρης Παναγιωτόπουλος

Το πολιτικό σύστημα εξουσίας στη χώρα μας, δια του διαίρει και βασίλευε  μέχρι σήμερα υπηρέτησε και υπηρετεί άριστα τον ξένο παράγοντα και τις πολιτικές του επιδιώξεις. Στόχος δεν ήταν και δεν είναι η εξουσία από ηδονή γι’ αυτή, όπως  όχι ορθά τονίζεται από αρκετούς, αλλά εντέχνως πλην σαφώς ήταν και παραμένει η εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, αλλά και των συμφερόντων αυτών οι οποίοι κατά καιρούς και εν κρυπτώ,  τους πριμοδοτούν για να βρεθούν στην εξουσία με κάθε κόστος για τη χώρα και τους Έλληνες και την Ελλάδα . Στόχος είναι στο πλαίσιο, είτε της φιλελεύθερης, είτε της προοδευτικής σοσιαλδημοκρατίας,  είτε του αριστερού διεθνιστικού φιλελευθερισμού, η Συσσώρευση – Υπερσυγκέντρωση του χρήματος από τους λίγους για να δίνουν εργασία στους πολλούς, προς βελούδινη εκμετάλλευση αυτών τούτων των εργαζόμενων, αλλά και του πλούτου που παράγεται παντοιοτρόπως, και ούτω καθεξής.

Εντός αυτής της Ευρώπης  θα πρέπει να γίνει εξ αρχής κατανοητό ότι, την πολιτική την ασκεί ένα Συμβούλιο ( Διευθυντήριο ) όχι με πολιτικούς όρους , παρά με όρους συμβατικούς  σε όλους τους τομείς της ζωής, μέσω κυρίως του οικονομικών και του νομισματικού τομέα, όπου το πάνω χέρι έχουν οι ισχυρές χώρες με άλλοθι το πλαίσιο της νομισματικής σταθερότητας και της σταθερότητας των τιμών της Ευρωζώνης.  Οι εκφραστές της ΕΕ δεν μπορεί δήθεν να κόπτονται ότι τους ενδιαφέρει η Δημοκρατία και η κοινωνική ειρήνη, ενώ άριστα γνωρίζουν ότι αυτή δεν ορίζεται και ούτε μπορεί να πραγματωθεί από τους ολίγους και δια τους ολίγους, όπως δεν μπορεί να λάβει σάρκα και οστά με μόνο την εφαρμογή των κανόνων της  Ευρωπαϊκής Σύμβασης, την Συνθ.Ε.Ε, κατά την πολιτική του Διευθυντηρίου και όσων έχουν το πάνω χέρι σ’αυτό και όχι αυτή όλων των κρατών και επί ίσης όροις , ως εκφραστών  της βουλήσεως των εμπλεκομένων  Λαών της Ευρώπης . Οι κυρίαρχες δυνάμεις της Ευρωζώνης είναι Ηλίου φαεινότερο ότι χειραγώγησαν προς ίδιον όφελος, από την έκδοση και την κυκλοφορία του Ευρώ, τις οικονομίες των υπολοίπων χωρών του Νότου της Ευρώπης!

Κατά συνέπεια, κατανοεί κανείς,  ότι αυτό που υπάρχει σήμερα και το ονομάζουμε Ευρωπαϊκή Ένωση –Ευρωζώνη δεν είναι παρά μια ολιγαρχική υπερεθνική οντότητα στην οποία τα κράτη μέλη έχουν εγκλωβιστεί και έχουν καταθέσει την εθνική και λαϊκή κυριαρχία τους  στους κυρίαρχους του παιχνιδιού και του ιμάντα του κοινού νομίσματος , με σκοπό την απομυζοποίηση των περιφερειακών οικονομιών και την ευγενή υποτέλεια των Λαών και με ταυτόχρονη αλλοίωση του ιστορικού τους πολιτισμού, του ιστορικού έθνους –γένους  με την πολιτισμική αυτού ταυτότητα. Θα υπήρχε δυνατότητα ενός υπερεθνικού οικοδομήματος της μεγάλης κόρη μας της Ευρώπης, αλλά μόνο υπό την αμφικτιονική σύνδεση των κρατών, δίκην «Αμφικτιονίας των Δελφών», όπου κάθε κρατική οντότητα θα ήταν Εθνικά και Λαϊκά  κυρίαρχη με ισηγορία και ισοψηφία για κοινή αντιμετώπιση των αμφικτιονικά δεμένων κυρίαρχων λαών αυτής και των κοινών επιδιώξεων.

Ο τρόπος με τον οποίο για τριάντα χρόνια  τουλάχιστον έδρασαν οι μονομάχοι της εξουσίας  στη χώρα μας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μετά τη μεταπολίτευση, οι οποίοι τελικά  μετά και την φανερή ανεπανόρθωτη φθορά τους, δεν άργησαν να συνεργαστούν με τα Μνημόνια , προκειμένου κυνικά να επιβάλλουν απίστευτα βάρη στον ελληνικό λαό και να τον φτωχοποιήσουν σε βαθμό και μέγεθος απωλειών  τέτοιο που ούτε μετά από πόλεμο μπορεί να υπάρξει προσομοίωση! Ο διεθνής παράγοντας εποφθαλμιά τον πλούτο της χώρας αλλά και τη γεωπολιτική της θέση, είχε προ πολλού φροντίσει, δια του αντί, αρκετά χρόνια πριν τη φθορά των δύο προηγούμενων πολιτικών Μονομάχων, να κατασκευάσει, καίγοντας και διαλύοντας την Αθήνα από το 2008, την εξ αριστερών δήθεν ελπίδα, ώστε αυτή στην ώρα της και μετά τη συνεργασία  φθοράς των αιωνίων μονομάχων , να παρουσιαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ ως ο αντιμνημονιακός Σωτήρας , η μόνη ελπίδα του ελληνικού λαού όπως και έγινε το 2015 .

Δεν άργησε όμως πολύ, για να φανεί ο πραγματικός του ρόλος, μετά το ΟΧΙ  του Δημοψηφίσματος του Λαού τον Ιούλιο του 2015 σε το ποσοστό 61,3%. Η κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έκανε «οστράκου περιστροφή, ενώ συμπράττοντας με τους βουλευτές της ΝΔ_ΠΑΣΟΚ & ΠΟΤΑΜΙ , σύνολο 222 Βουλευτές, έδειξαν όλοι το πραγματικό τους πρόσωπο. Ψήφισαν δηλαδή το Γ’  και πιο σκληρό μνημόνιο (μνημονιακοί και αντί) όπου, με βάση τους όρους του Μνημονίου, τέθηκαν σκληρά μέτρα στον ελληνικό Λαό και το αλυσόδεσαν μέχρι το 2060 με απόλυτη λιτότητα ( ψηφισμένα μέτρα με 2,9+% πλεόνασμα)   υποθηκεύοντας στους ξένους ταυτόχρονα τη χώρα μέσω του ελεγχόμενου Υπερταμείου, μέχρι το τέλος του Αιώνα αυτού, και της μέσω της ΑΑΔΕ να ρευστοποιούν την ελληνική ιδιωτική περιουσία.

Όλα τα παραπάνω, εκτός  των άλλων, έχουν φέρει τη χώρα σε αδυναμία διαπραγμάτευσης με τον οποιοδήποτε τρίτο συνομιλητή και για οποιοδήποτε θέμα και το Λαό σε απόγνωση. Οι Έλληνες είναι μουδιασμένοι και γωνιασμένοι , σαν τα «δαρμένα τα σκυλιά».

Η χώρα  είναι σε πολύ δύσκολη θέση μετά το χειρισμό των εθνικών θεμάτων και την κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών, το μέγα έγκλημα την  απόπειρα αλλοίωσης της ταυτότητας της μιας και μοναδικής Μακεδονίας, μέρος της Ελλάδος. Κατά συνέπεια , όλες μαζί οι παραπάνω πολιτικές δυνάμεις, έφεραν τη χώρα στρατηγικά σε αδύναμη θέση,  ώστε να μην έχει ισχυρή φωνή και να μην μπορεί να επιβάλλει τα δίκαια που την αφορούν, ενώ στην ανακάλυψη του πλούτου της, μόνο με την ευγενή σύμπραξη τρίτων ξένων μπορεί να τον εκμεταλλευτεί και μόνο υπό τους τιθέμενους όρους των!!  Έχουμε χρέος επομένως να δούμε πιο καθαρά που πηγαίνουν τα πολιτικά πράγματα για τη χώρα και τον ελληνικό λαό, πολύ περισσότερο μετά την έκβαση των ευρωεκλογών και τη ταυτόχρονη εξαγγελία των εθνικών εκλογών που δεν μπορεί παρά να γίνουν την  7η Ιουλίου.  

 Η μέθοδος του διαίρει και βασίλευε βέβαια είναι γνωστή από τον Αβραάμ ακόμα!. Σε αυτή τη λογική εκείνο που επικρατεί είναι η  πίστις, ως εσωτερική βία , γιατί ουδόλως μπορείς να μην προβείς σε πράξη για κάτι σο οποίο απολύτως συναίνεσες . Στην ελληνική σκέψη αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά, η οποία  είναι απόλυτα αντίθετη προς το διαίρει, αφού σκληρός πυρήνας της όποιας πράξης για την ελληνική σκέψη είναι η γνώμη. Η πολιτική πράξη στην ελληνική πολιτική σκέψη στηρίζεται στη γνώμη και είναι το υλικό που  στερεοποιεί το κοινόν. Αυτό και μόνον, είναι τα υλικό με τα οποίο οικοδομείται η Δημοκρατία, η γνώμη ως συγκέντρωση εξουσίας των πολιτών. Αντίθετα στη μέθοδο του διαίρει δεν υπάρχει Δημοκρατία όσο κι αν προβάλλεται ως τέτοια, το  Democracy, δεν είναι, παρά η μάσκα Δημοκρατίας και δεν αποτελεί παρά ένα ευγενές άλλοθι της εκλιπούσης Δημοκρατίας. Αποτελεί την επιβεβαίωση του ύπουλου τρόπου της παγκοσμιοποίησης και της εγκαθίδρυσης κυριαρχίας της διεθνούς ολιγαρχίας , των Αγορών και των Τραπεζιτών  με τους Λαούς φόρου υποτελείς και με αφανισμό του ίδιου του Ανθρώπου στο μέλλον, πως ; ακριβώς μα με τη συναίνεσή του δια της συμμετοχής και μόνο !, o tempοra o mores.

Μετά τα παραπάνω,  για την εσωτερική κατάσταση δεν είναι καθόλου παράδοξο μετά τις εθνικές εκλογές όποτε και αυτές αν γίνουν  προκειμένου να παιχτεί το από καιρό δρομολογημένο παιγνίδι, να δούμε κυβέρνηση Τσίπρα –Μητσοτάκη ως ομογάλακτα τέκνα  του αυτού Δεσπότη, υπό τον μανδύα του διαφορετικού, να ικανοποιήσουν τον σκοπό που είναι ένας τουλάχιστο για την Ελλάδα, τη διάλυσή της ( βλέπε το λευκό χάρτη των νομών Ξάνθης, Ροδόπης  που δια διεθνών πιέσεων «φίλων» στο μέλλον να κηρυχτεί αυτόνομη περιοχή!) και με τους Έλληνες από συμπαγές Έθνος που είναι ( λαός ομόδοξος, ομότροπος, όμαιμος και ομόγλωσσος) , να τον καταστήσουν  Λαό κάτοικο ενός χώρου, τον οποίο άνετα μπορεί να τον αντικαταστήσει, λύνοντας το δημογραφικό, κάθε ευπρόσδεκτος «μετανάστης».

Πως άλλωστε να εξηγήσει κανείς ότι, για κάθε νόμο που έφερε η κυβέρνηση Τσίπρα, είναι δεν είναι υπέρ των συμφερόντων του Ελληνικού λαού και της χώρας;, για τον κ Μητσοτάκη «το κράτος να έχει συνέχεια»? Την παραπάνω σκέψη ενισχύουν και οι δηλώσεις του λαλίστατου κ. Κώστα Καραμανλή ο οποίος ούτε  λίγο ούτε πολύ πριν τις ευρωεκλογές υποδεικνύει στον κ Μητσοτάκη, ότι «[…]Ο τόπος χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και ισχυρή κυβέρνηση, «Χρειάζεται ανάπτυξη και επενδύσεις, κοινωνική δικαιοσύνη και φροντίδα για τους μη ευνοημένους». Έτσι  για να μην μας διαφεύγει κι αυτό  το οποίο οφείλει να έχει υπόψη του ο νεοφιλελεύθερος,  κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος στις δηλώσεις  και στην εκφορά του λόγου μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, ήταν υπέρμετρα  και ιδιαίτερα προσεγμένα, «καλό παιδί»!!! .

Ενόψει των εθνικών εκλογών του Ιουλίου  ο πολιτικός λόγος δεν μπορεί να διαμορφώνεται με αντιμνημονιακό δήθεν πνεύμα ή μια δήθεν προοδευτική κυρίως αριστερή ρητορική . Ο πολιτικός λόγος οφείλει να διαπερνά όλο το εμβαδόν της ελληνικής κοινωνίας με νέα Πολιτική για την Ελληνική οικονομία που είναι το ζητούμενο , τη Δημοκρατία ως πολιτικό πλαίσιο με Πατριωτισμό και αγάπη για την Πατρίδα και τους Έλληνες, τη δέουσα φροντίδα για τους ξένους και την λογική επαναπροώθησης στις Πατρίδες τους. Οφείλουμε ακατάπαυστα να επιδιώξουμε την ενότητα του Λαού, με τις εξετάσεις που δίνουμε για την ενότητα πρώτα τη δική μας, είτε ως πρόσωπα είτε ως οντότητες, αφού:

• Έχουμε μπροστά μας σοβαρά πολιτικά προβλήματα, όπως είναι το εθνικό έγκλημα των Πρεσπών, για το οποίο οφείλει να μιλήσει ο Λαός, γιατί αυτός είναι ο μοναδικός κληρονόμος της ελληνικής ιστορίας της Μακεδονίας και των Ελλήνων.
• Έχουμε μπροστά μας σοβαρά εθνικά θέματα,  Θράκη- Αιγαίο – Βόρεια Ήπειρος, Κύπρος.
• Έχουμε μπροστά μας την κατοχική μορφή ζωής του Έλληνα και της Ελληνίδας, που επέβαλαν οι εξ αριστερών εθνομηδενιστές και οι εκ δεξιών συνοδοιπόροι τους μνημονιακοί νεοφιλελεύθεροι και κατέστησαν τους Έλληνες φόρου υποτελείς, με δυσβάστακτο χρέος, με ματωμένα πλεονάσματα, μέχρι το 2060 και γενικά τη Χώρα σε εκποίηση και υποθήκευση μέχρι το 2015.
• Έχουμε μπροστά μας την τραγική συνύπαρξη της πατρίδας μας στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη, με τους ιδιωτικούς οικονομικούς μηχανισμούς της να απομυζούν την οικονομία της χώρας μας, μέσα από την ευφάνταστη λειτουργία του δήθεν κοινού νομίσματος και την υπαγορευμένη δημοσιονομική πολιτική σταθερότητας, δηλαδή την αιώνια λιτότητα υπέρ των Ισχυρών της ΕΕ.

Το Κίνημα ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Δημοκρατικής Κοινωνικής Αναθέσμισης, είναι στις επάλξεις του Αγώνα στο πεδίο των Εθνικών εκλογών που θα συγκροτήσουν τη νέα Βουλή των Ελλήνων. Μιας Βουλής που θα είναι ο χώρος νομοθετικής μάχης για το μέλλον και την εθνική συνέχεια των Ελλήνων, του Ελληνικού Λαού και του Έθνους.

Στη χώρα μας οφείλει να εγκαθιδρυθεί ο Ανθρωπισμός, η ανθρωπιά και το Ήθος στην πολιτική ζωή και η Πολιτική με αλήθεια για τα πολιτικά πράγματα, με πίστη και μάχη για την επικράτηση της , με λογισμό και με όνειρο. Για να λάβουν όμως αυτά σάρκα και οστά απαιτείται αναδόμηση των κοινωνικοοικονομικών δομών, με Αναθέσμιση παντού, ανασυγκρότηση του κρατικού μηχανισμού και του παραγωγικού ιστού της χώρας με σκοπό την παραγωγή και την παραγωγικότητα υψηλού δείκτη.  Ο τόπος έχει ανάγκη όχι μόνο τη νέα Πολιτική αλλά και πραγματική Πολιτική όπως και την πραγματική Δημοκρατία, με νομισματική ανεξαρτησία και χάραξη δικής της δημοσιονομικής και οποιασδήποτε άλλης οικονομικής πολιτικής, με εκ παραλλήλου έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, για να αφήσει πίσω και τη Σκύλα και τη Χάρυβδη , Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση, που βρίσκονται στον ίδιο Παρονομαστή.

Η νέα Πολιτική αυτή αναδεικνύει τη δημιουργία της οικονομίας των αγαθών και των προϊόντων για την εξασφάλιση της ζωής του λαού μας με αξιοπρέπεια και με εθνική υπερηφάνεια . Με το Λαό και την Νεολαία δημιουργούς του σύγχρονου πολιτισμού που μας αξίζει και ο οποίος οφείλει να στηρίζεται στις πολύ βαθιές ρίζες και στην ιστορία του Ελληνισμού.

Μόνο μια Δημοκρατική Πατριωτική Κυβέρνηση με οδηγό τη νέα Πολιτική και με Ενότητα, Κοινωνική ευαισθησία και αλληλεγγύη μπορεί να οδηγήσει αξιόπιστα την Ελλάδα και τους Έλληνες στο ξέφωτο και την Πατρίδα της κοινότητας των Ελλήνων σε προκοπή.
Αγώνας με την Φλόγα για την Ελευθερία, την Δημοκρατία και την Πατρίδα, για μια Ελλάδα Ανεξάρτητη, Δημοκρατική, με το Λαό της κυρίαρχο στον τόπο του, την Ελληνική Πολιτεία.

Θα είμαστε όλοι υπεύθυνοι όμως , όσοι αγνά και τίμια εργαζόμαστε για την ύπαρξη του άλλου πολιτικού πόλου απέναντι στο φθαρμένο και φαύλο πολιτικό σύστημα εξουσίας , αν αυτό τον πόλο  δεν καταφέρουμε να τον αναδείξουμε στα μάτια του ελληνικού λαού.

Στις επικείμενες εθνικές εκλογές του Ιουλίου ,  το στοίχημα είναι να ξαναβρεί ο ελληνικός Λαός την ελπίδα για την Πραγματική Δημοκρατία, την Εθνική ανεξαρτησία και τη Λαϊκή κυριαρχία και  να γίνει αφέντης στον τόπο του μα την απαιτούμενη Αναθέσμιση παντού για Ακέραιη Πατρίδα  και των Ελλήνων οικονομική ευημερία !!!.  

Εμείς, η ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ θεωρούμε χρέος μας να παλέψουμε για την συγκρότηση της μεγάλης Πατριωτικής Ενότητας της Ελληνικής κοινωνίας, γιατί μόνο μια Ενότητα αυτής της μορφής μπορεί να δώσει τη λύση που περιμένει ο ελληνικός Λαός.

 

*Ο Δημήτρης Παναγιωτόπουλος είναι Καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δικηγόρος και Πρόεδρος του Κινήματος ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ