Ζαν Πωλ Σαρτρ και Μπομπ Ντίλαν – Το Νόμπελ που ένας από τους δύο αρνήθηκε, πραγματικά

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

«Ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος, γιατί μόλις έρθει στον κόσμο, είναι υπεύθυνος για ό,τι κάνει» – Ζαν Πωλ Σαρτρ.

Ο μοναδικός νικητής στην ιστορία των βραβείων Νόμπελ Λογοτεχνίας που αρνήθηκε το βραβείο του ήταν ο Γάλλος, έντονα πολιτικοποιημένος συγγραφέας και φιλόσοφος, Ζαν Πωλ Σταρτρ το 1964.

Το 2016 ένας ακόμα άνθρωπος των γραμμάτων και της τέχνης, ο Μπομπ Ντίλαν, έπαιξε με τα νεύρα της Σουηδικής Ακαδημίας. Η πρότασή του για Νόμπελ Λογοτεχνίας “συγκρούστηκε” με την αρχική του αδιαφορία γύρω από το γεγονός. Τελικά απάντησε θετικά, δέχτηκε το βραβείο. Οι εποχές ανάμεσα σ΄εκείνη του Σαρτρ και εκείνη του Ντίλαν διαφέρουν. Και τον «ρυθμό» τους τονίζουν οι άνθρωποι που τις εξέφραζαν. Προφανώς θα ήταν αδόκιμη αυθαιρεσία να ρίξουμε στον «καιάδα»  των ομοιοτήτων τους δυο τους. Η άποψη του Σαρτρ, για την άρνησή του στην παραλαβή Νόμπελ, όπως εκείνος την διατύπωσε γραπτώς, οριοθετεί και το σύμπαν του γύρω από αυτό που ονομάζουμε «Βραβεία», «Βραβεύσεις», «τίτλοι τιμής». Διαβάστε το απόσπασμα της άποψής του. Λάμπει επικαιρότητα:  «Η άρνησή μου δεν είναι μια αυθόρμητη κίνηση, ανέκαθεν αρνιόμουν τις επίσημες διακρίσεις. Το 1945, μετά τον πόλεμο, μου είχε προσφερθεί η Λεγεώνα της Τιμής και την αρνήθηκα, μολονότι ήμουν φίλα προσκείμενος στην τότε κυβέρνηση. Ουδέποτε ενδιαφέρθηκα να μπω στο College de France, κι ας μου το συνιστούσαν πολλοί φίλοι. Η στάση αυτή οφείλεται στην άποψή μου για την ιδιότητα του συγγραφέα. Ένας συγγραφέας που υιοθετεί θέσεις πολιτικές, κοινωνικές ή λογοτεχνικές οφείλει να ενεργεί μόνο με τα δικά του μέσα – με τον γραπτό λόγο. Όλες οι πιθανές τιμές εκθέτουν τους αναγνώστες του σε μια πίεση την οποία θεωρώ ανεπιθύμητη. Άλλο να υπογράφω ως Ζαν Πολ Σαρτρ κι άλλο ως Ζαν Πολ Σαρτρ, κάτοχος Νόμπελ».

διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: fragilemag.gr