Η Κλέλια Ρένεση όπως δεν την έχουμε διαβάσει σε αναρτήσεις της

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Οι αναρτήσεις της Κλέλιας Ρένεση που διαβάσαμε ως τώρα ήταν συνήθως πολεμικές, κριτικές και επιθετικές σε κακώς κείμενα. Αυτή τη φορά η ανάρτησή της είναι τρυφερή, ποιητική αποπνέει θαλάσσια αύρα και μυρίζει κέδρο της Γαύδου, όπου πέρασε τις διακοπές της με την κόρη της. Και από τα γραφόμενά της φαίνεται πως πέρασε υπέροχα. Η ηθοποιός αποθεώνει τη Γαύδο, τους ανθρώπους και την φιλοξενία τους.

«Ένα μήνα στη γύρα με τη μικρή. Ένα μήνα το σπίτι μας, η γη και τα δέντρα και άνθρωποι που συναντήσαμε και μας άνοιξαν την καρδιά και το σπίτι τους. Στα ευλογημένα χώματα της Κρήτης και της Γαύδουγίναμε ένα με τον τόπο, τον μοιραστήκαμε, τον γιορτάσαμε, τον πονέσαμε. Οι βαλίτσες άδειασαν και τα ρούχα πλύθηκαν, και τα μάτια είναι ακόμα χορτάτα απ’ τις ομορφιές της γης και των ανθρώπων. Μια μια οι εικόνες και τα απέραντα ευχαριστώ… στον κέδρο που μας φιλοξένησε, στις παραλίες που πλαγιάσαμε, στη θάλασσα που μας αγκάλιασε, στα λιμάνια που πατήσαμε, στους καπετάνιους που συναντήσαμε, στα κύματα που μετρήσαμε… στα κοχύλια που χαζέψαμε, στο αεράκι που μας χάιδεψε.

Στη φροντίδα και την παρέα των ανθρώπων μας, στις ρακές του Νικόλα απ’ την @xelonagavdos και στην αγκαλιά του, που φιλοξένησε το τραγούδι μας με τον @stratakis_nikos_, στον Γιώργη τον Σφακιανό για την έννοια του και τις βόλτες του @gavdosboatcruises, στον ψαρά της καρδιάς μου, που δεν μας έλειψε ποτέ το φρέσκο μπαρμπουνάκι του κοραλιού Giorgos Matheakis, στον αγαπημένο μου φίλο @manosvynichakis που με τάισε και με πότισε άφθονη φιλοξενία, στην υπέροχη παρέα της παραλίας με τα θηριάκια μας, στη μάγισσα @xaroula_latzouraki με την αδιανόητα ζεστή καρδιά της και το τετραπέρατο βλέμμα και σ’ όλη την οικογένεια που αγκάλιασε τη δική μου, στην τρελή Χανιώτισσά μου @terrymaniad και τη μαμά Μαρία που είναι μια αγκαλιά λουλούδια, στον Στέφανο απ’ το @getup_standup_chania που μας έκανε κωπηλάτες και ωραίους σε όλα μας, στον ήλιο του νότου, στον Λίβα της ερήμου, και σ’ ό,τι έφαγα και άγγιξα.

Τεράστια ευγνωμοσύνη! Τα καράβια φτιάχτηκαν για ταξίδια και οι ψυχές μας για ν’ ανταμώσουν άλλες ψυχές! Όσο βαστάν τα πόδια μας, θα βγαίνουμε στ’ ανοιχτά! Υ.γ. Όποιος πει ότι η ζωή του μονογονέα ειναι περιορισμένη, πείτε του να κάνει στη μπάντα γιατί μας κόβει τη θέα… βουρ» έγραψε.