Τρομερός κίνδυνος: Δύο στα τρία παιδιά έχουν υποστεί σεξουαλική βλάβη στο διαδίκτυο

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Υπολογίζεται ότι στην Ευρώπη δύο στα τρία παιδιά έχουν υποστεί σεξουαλική βλάβη στο διαδίκτυο, όπως προκύπτει από πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη από την «Economist Impact» και δόθηκε στη δημοσιότητα από το παγκόσμιο κίνημα για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών «WeProtect Global Alliance». Το 79% των κοριτσιών (σε σύγκριση με το 57% των αγοριών), τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα και τα άτομα από εθνικές μειονότητες πλήττονται δυσανάλογα από το φαινόμενο αυτό.

Στις περισσότερες περιπτώσεις διαδικτυακής εκμετάλλευσης ή κακοποίησης πιο ευάλωτοι φαίνεται ότι είναι οι έφηβοι, ηλικίας άνω των 13 ετών, εξηγεί  η ψυχολόγος των γραμμών βοήθειας και υποστήριξης του «Χαμόγελου του Παιδιού», Σταυρούλα Σπυροπούλου. «Όσο αυξάνεται η ηλικία του παιδιού, αυξάνεται και η επικινδυνότητα θυματοποίησής του», παρατηρεί η ίδια, «γιατί τα παιδιά εφηβικής ηλικίας αποκτούν μεγαλύτερη εξοικείωση με τις δυνατότητες που παρέχει το διαδίκτυο και τείνουν να πειραματίζονται περισσότερο εκθέτοντας την ιδιωτική τους ζωή κατά τη συνομιλία τους με αγνώστους, γιατί θεωρούν ότι έχουν τον έλεγχο της κατάστασης».

Ωστόσο, το φαινόμενο φαίνεται πλέον να εξαπλώνεται και σε μικρότερες ηλικίες, «καθώς όσο το διαδίκτυο χρησιμοποιείται και από μικρότερα παιδιά, τόσο τα προβλήματα διευρύνονται και σε μικρότερες ηλικίες», υπογραμμίζει η ψυχολόγος του «Χαμόγελου του Παιδιού». Χαρακτηριστικό είναι ότι στην έρευνα του «WeProtect Global Alliance» το ένα τέταρτο όσων έλαβαν σεξουαλικό περιεχόμενο από ενήλικους, ήταν ηλικίας 9-12 ετών, ενώ το 14% ήταν κάτω από εννιά ετών!

Ενίσχυση της σχέσης γονέα-παιδιού

«Δεν μπορούμε να αποκόψουμε τα παιδιά από το διαδίκτυο τη σημερινή εποχή», τονίζει εμφατικά η κ. Σπυροπούλου. «Είναι ένας χώρος στον οποίο τα παιδιά διασκεδάζουν, κάνουν φίλους, κάνουν κοινωνικές επαφές, μελετούν, οπότε δεν μπορούμε να δαιμονοποιήσουμε το διαδίκτυο στην ολότητά του. Ωστόσο, οφείλουμε ως γονείς αν θέλουμε να προστατέψουμε τα παιδιά μας, να είμαστε πλήρως ενημερωμένοι για τους κινδύνους που μπορεί ένα παιδί να αντιμετωπίσει εκεί», προσθέτει.

Η ενίσχυση της σχέσης μεταξύ γονέα και παιδιού αποτελεί το κύριο μέλημα των ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών που βρίσκονται πίσω από τις τηλεφωνικές γραμμές του «Χαμόγελου του Παιδιού». «Αυτή είναι η σχέση που μπορεί να προστατέψει ένα παιδί. Είναι πολύ σημαντικό στη σχέση γονέα και παιδιού να υπάρχει δέσιμο και νοιάξιμο, προκειμένου να μην δυσκολευτεί να εκφράσει το παιδί μία δυσκολία του», υπογραμμίζει η κ. Σπυροπούλου.

Το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου που λειτουργεί υπό την αιγίδα του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας στην Κρήτη, εξέδωσε συμβουλές σχετικά με την ασφαλέστερη πλοήγηση των παιδιών στο διαδίκτυο. Το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου λειτουργεί γραμμή βοήθειας στο τηλέφωνο 210-6007686, στο μέιλ info@help-line.gr και μέσω chat στην ιστοσελίδα https://www.help-line.gr/ Επίσης, στην ανοιχτή γραμμή καταγγελιών www.safeline.gr δέχεται καταγγελίες για παιδική κακοποίηση και παράνομη χρήση του διαδικτύου. Στις συμβουλές του υπογραμμίζει ότι η πλέον αποτελεσματική μέθοδος για τη μείωση του κινδύνου να εκτεθεί το παιδί σε ακατάλληλο περιεχόμενο κατά την πλοήγησή του στο διαδίκτυο, είναι η ενημέρωση και η εκπαίδευση του παιδιού ώστε να μάθει να χρησιμοποιεί το διαδίκτυο με ασφάλεια.

Σχετικά με την επαφή των μικρότερων παιδιών με την τεχνολογία, επισημαίνει ότι οι γονείς χρειάζεται να φτιάξουν ένα καθημερινό πρόγραμμα στη ζωή των παιδιών που θα περιλαμβάνει διάφορες δραστηριότητες, προκειμένου να αντλούν χαρά και ευχαρίστηση από δραστηριότητες στην πραγματική ζωή. Καθώς τα παιδιά μικρής ηλικίας δεν είναι σε θέση να χειριστούν δικές τους έξυπνες ηλεκτρονικές συσκευές με πρόσβαση στο διαδίκτυο, η έκθεση σε αυτές θα πρέπει να γίνεται με εποπτεία ενήλικα, με υψηλό ποιοτικά περιεχόμενο και οριοθετημένο ως προς το χρόνο. Τέλος, σημειώνει ότι οι γονείς πρέπει να γίνουν μέρος και της διαδικτυακής ζωής των παιδιών τους, προκειμένου να είναι κοντά τους και να κατανοούν τον κόσμο τους. Έτσι, οι γονείς θα είναι σε θέση να υποστηρίξουν και να συμβουλεύσουν τα παιδιά.

Όταν το παιδί πέσει θύμα αποπλάνησης στο διαδίκτυο

Τι γίνεται, όμως, σε περίπτωση που το παιδί πέσει θύμα αποπλάνησης στο διαδίκτυο; Η ψυχολόγος , Γιαρμίλα Τόμκοβα από την ομάδα του SaferKidsOnline, της πλατφόρμας που έχει δημιουργήσει η παγκόσμια εταιρεία ψηφιακής ασφάλειας ESET με στόχο την ευαισθητοποίηση γονιών, παιδιών και εκπαιδευτικών σε θέματα ψηφιακής ασφάλειας των παιδιών, εξηγεί ότι μερικά από τα πρώτα σημάδια είναι ότι το παιδί αρχίζει να συμπεριφέρεται με αφύσικο τρόπο. Για παράδειγμα, λαμβάνει ένα μήνυμα κειμένου και δεν το ανοίγει αμέσως ή γυρίζει το τηλέφωνο ανάποδα για να το κρύψει ή χρησιμοποιεί το τηλέφωνό του περισσότερο τη νύχτα ή μόνο όταν δεν υπάρχουν ενήλικες κοντά.

«Ένα από τα πρώιμα σημάδια ότι το παιδί χειραγωγείται, είναι ο δισταγμός του να μιλήσει γι’ αυτό. Η τοξικότητα της κακόβουλης σχέσης το έκανε να αισθάνεται σαν να έχει κάνει κάτι κακό, γι’ αυτό και δεν θέλει να μοιραστεί τον εσωτερικό του κόσμο. Συχνά νιώθει άγχος μετά τη συζήτηση με τον θύτη, το οποίο μπορεί να είναι ορατό στον γονέα. Το παιδί μπορεί να αρχίσει να συμπεριφέρεται απόμακρα, να αποσύρεται από την κοινωνία, να εμπλέκεται σε περισσότερες συγκρούσεις», επισημαίνει η κ. Τόμκοβα διευκρινίζοντας όμως ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν σημαίνει από μόνο του ότι ένα παιδί μπορεί να βρίσκεται σε επαφή με κάποιον επιτήδειο, αλλά αποτελούν κόκκινες σημαίες για τους γονείς, ώστε να αρχίσουν να παρατηρούν περισσότερο το παιδί.

Εφόσον το παιδί πέσει θύμα αποπλάνησης στο διαδίκτυο η ομάδα του Saferkidsonline συμβουλεύει τους γονείς να μην κάνουν το παιδί να νιώσει ότι ανακρίνεται και να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους. «Χρησιμοποιήστε παρόμοιες ιστορίες, εκπαιδευτικά βίντεο, τη δική σας εμπειρία. Αν χρειαστεί επινοήστε μια ιστορία, για παράδειγμα πείτε ότι το παιδί του φίλου σας είχε εμπλακεί σε κάτι παρόμοιο. Αυτό δίνει στο παιδί την ευκαιρία να μην αισθάνεται μόνο του σε αυτό που περνάει», σημειώνει.

Σε περίπτωση που δεν θέλει το παιδί να μιλήσει στον γονιό, είναι καλό οι γονείς να το ενθαρρύνουν να μιλήσει σε κάποιον άλλο αξιόπιστο ενήλικα. Τέλος, τονίζεται ότι το παιδί είναι το θύμα και δεν πρέπει να τιμωρηθεί από τους γονείς. Πρέπει να νιώσει ότι το να μιλάει στους γονείς, οδηγεί τελικά σε ένα ευτυχές τέλος.