Μετά τα μνημόνια: Προοδευτική αναγέννηση ή παλινόρθωση

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

 Όλα δείχνουν ότι μετά την 21 Αυγούστου 2018 η Ελλάδα μπορεί να περάσει σε μια νέα ιστορική εποχή προοδευτικής αναγέννησης. Δεν είναι μόνον η παγκόσμια σημερινή εικόνα. Οι ενισχυτικές ανακοινώσεις ξένων ηγετικών παραγόντων, οι δηλώσεις των Προέδρων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τούσκ –  της Κομισιόν Ζαν Κλόντ Γιούνκερ – του Γιούρογκρουπ Μάριο Σεντένο – του ΕΜΣ Κλάους Ρέγκλινγκ, του Επίτροπου της Ευρωπαϊκής Οικονομίας Πιέρ Μοσκοβισί – του Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Όλαφ Σόλτς , του Προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν – της Πορτογαλίας Μαρτσέλο ντε Σόουζα,  του Φρανσουά Ολάντ – του Πάολο Τζεντιλόνι – της Φρεντερίκα Μογκερίνι – του Βάλτερ Ντομπρόφσκις – του Μπενουά Κερέ – του Ούντο Μπούλμαν – του Μάρτιν Σούλτς – και πολλών άλλων για « ιστορική ημέρα για την Ελλάδα », για «επανάκτηση της οικονομικής ανεξαρτησίας με μαξιλάρι ρευστότητας», για την « δυνατότητα της Ελλάδας να σταθεί στα πόδια της  μετά την επιτυχή έξοδο της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Κύπρου», για « τέλος της οδύσσειας των σχεδίων διάσωσης» χωρίς τη καταφυγή « στη προληπτική πιστωτική γραμμή στήριξης» και σε « νέα μνημονιακά δεκανίκια»…

Είναι το σύνολο των δεδομένων για τη πορεία της ελληνικής οικονομίας, τις επενδύσεις – εγχώριες και ξένες, την απασχόληση και τη μείωση της ανεργίας κάτω από 20%, τη βιομηχανική παραγωγή, τις εξαγωγές, τον τουρισμό, την ενέργεια, την απόδοση των ελληνικών ομόλογων, τη βελτίωση της ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών,  την αύξηση της κατανάλωσης, την αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας από τους Διεθνείς Οίκους, την εκπλήρωση των προαπαιτούμενων της 4ης αξιολόγησης της 3ης Σύμβασης Δημοσιονομικών Στόχων – Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων, την επίσημη λήξη των προγραμμάτων προσαρμογής   και την αντιμετώπιση του χρέους με διευκολύνσεις βιώσιμης εξυπηρέτησής του.

Τα δεδομένα αυτά δημιουργούν τη βεβαιότητα ότι το κυβερνητικό σχέδιο ώριμων προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, ανασυγκρότησης της παραγωγής – της δημόσιας διοίκησης – του κοινωνικού κράτους – της αυτοδιοίκησης – της πολιτικής προστασίας…  συνοδευόμενο από ολιστικό Στρατηγικό Σχέδιο βιώσιμης και δίκαιης ανάπτυξης και από συγκεκριμένο σχέδιο συνταγματικής αναθεώρησης, θα αποτελούν πεδίο πολιτικών διεργασιών για μια νέα πολιτική συμμαχιών πάνω σε σαφείς προγραμματικές βάσεις.

Αυτά ακριβώς είναι που δαιμονίζουν  τη ΝΔ και όσους από το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ (κυρίως τους πρώην Υπουργούς της Κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου ) βρίσκονται στον αντίποδα των διεργασιών συνεργασίας Αριστεράς – Σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη και  θέλουν διακαώς την παλινόρθωση του παλιού φαύλου συστήματος εξουσίας, την παραγραφή των ευθυνών για τη σκανδαλώδη διαχείριση του δημοσίου χρήματος στην υγεία και το φάρμακο, την πολιτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και μια νέα κυβερνητική συνεργασία ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που να υλοποιεί τις κραυγές του Βορίδη « ποτέ ξανά Αριστερά».   

Η ψευδεπίγραφη διχαστική γραμμή των ηγεσιών της ΝΔ και του ΚΙΝ.ΑΛΛ.  με τον ΣΥΡΙΖΑ , χρησιμοποιώντας ευτράπελες κορώνες περί « θηλιάς», περί « 4ου μνημονίου χωρίς φτηνή χρηματοδότηση» ( που βρίσκονται σε φανερή σύγκρουση με τις ευρωπαϊκές εκτιμήσεις δείχνοντας ότι επιθυμούν την διαιώνιση των μνημονίων ),  υπονομεύει μια νηφάλια πολιτική αντιπαράθεση για τα αίτια της οικονομικής χρεοκοπίας της χώρας και την άρση τους. Προσπαθούν να ισοσκελίσουν την λεηλασία του δημόσιου πλούτου – την εκτεταμένη διαφθορά – τη διαπλεκόμενη υπερχρέωση της χώρας από τις Κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ,  με τις οικονομικές συνέπειες της σύγκρουσης με τους δανειστές το 1ο εξάμηνο του 2015. Προσπαθούν ακόμη να δημαγωγήσουν για υποτιθέμενη έξοδο από τα μνημόνια το 2015 ( εάν δεν έπεφτε η Κυβέρνηση Σαμαρά ) όταν όλοι γνωρίζουν ότι αδυνατούσαν να διεκπεραιώσουν την 5η αξιολόγηση του 2ου Μνημονίου, παρουσίαζαν δημοσιονομικό κενό 2 δις ευρώ, είχαν άδεια τα Ταμεία…  και κατέφυγαν σε πρόωρες εκλογές, στις οποίες συνάντησαν την οργή του λαού για τις επιλογές τους.

Υπονομεύουν  ακόμη τον δημιουργικό διάλογο για τις δυνατότητες που δίνει η λήξη της ασφυκτικής κηδεμονίας των δανειστών και των εκβιασμών τους, για τις προωθητικές μεταρρυθμίσεις που οφείλουμε να κάνουμε σε συνθήκες δημοσιονομικής ισορροπίας, για τα δικαιώματα και τη ποιότητα ζωής στη νέα εποχή, για το περιεχόμενο της δίκαιης – βιώσιμης – ευφυούς  ανάπτυξης, για την ελληνική παρέμβαση στην εμβάθυνση της Ενωμένης Ευρώπης… Ουσιαστικά υπονομεύουν τον δημιουργικό διάλογο για το μέλλον της χώρας, για το Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο, για τη στήριξη των κοινωνικών στρωμάτων που σήκωσαν τα βάρη της κρίσης, για την Συνταγματική Αναθεώρηση, για την αλλαγή σελίδας μετά τη λεηλασία και τη μνημονιακή περιπέτεια, για την προοδευτική αναγέννηση.

Αυτά που δεν θέλουν οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος εξουσίας που υπερχρέωσε την Ελλάδα, είναι ακριβώς αυτά που πρέπει να κυριαρχήσουν στη πολιτική ζωή μέχρι την επόμενη λαϊκή ετυμηγορία.

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΑΚΗΣ – ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ –

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΕΚΕ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ