Ο Τσακαλώτος, ο Φίλης, ο Τσίπρας και οι εκλογές στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Facebook Twitter Viber Messenger WhatsApp E-mail

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Εντάξει. Για τον πρίγκιπα της Οξφόρδης να το καταλάβουμε. Αν και δηλώνει αριστερός η οξφορδιανή παράμετρος της προσωπικότητας τον οδηγεί να θέλει να εκλεγεί από ένα αριστοκρατικό σώμα εκλεκτόρων και όχι από το πόπολο (όχι δεν θα πούμε πλέμπα). Κατανοητό. Για το Νίκο Φίλη, όμως, ένα λαϊκό παιδί σαράντα χρόνια (που λέει ο λόγος) στην Αυγή, γιατί να μην θέλει εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής και του αρχηγού από τα μέλη του κόμματος;

Αν οφείλεται στην παράδοση της Αριστεράς που επικαλέστηκε σε συνέντευξη, μάλλον θα τον αδικήσουμε γιατί ο Νίκος Φίλης είναι έξυπνος άνθρωπος και γνωρίζει πως οι παραδόσεις είναι για αλλάζουν και εκείνοι που εμμένουν στις παραδόσεις ενδέχεται (προσοχή τονίζω το ενδέχεται) να είναι και συντηρητικοί. Και ο Νίκος Φίλης ως Αριστερός φαντάζομαι δηλώνει και προοδευτικός.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (ή μήπως ο Νίκος Φίλης δεν θέλει το ΠΣ;) επικαλέστηκε και άλλους λόγους, όπως για παράδειγμα  «αν υπήρχαν διαφορετικές απόψεις, θα είχε κάποια αξία να κουβεντιάζαμε μια τέτοιου είδους διαδικασία. Αλλά με έναν υποψήφιο να τρέχει τώρα, να γίνεται μια ψηφοφορία με 70, 100, 200 χιλιάδες ανθρώπους, δεν νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο δημιουργεί συνθήκες μιας ουσιαστικής συμμετοχής».

Η απάντηση θα μπορούσε να είναι ας βάλει ο ίδιος ή ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ή οποιοσδήποτε άλλος από την “Ομπρέλα”  υποψηφιότητα για την Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (Νίκο Φίλη το ΠΣ να το βάζω ή όχι;). Ποιος τους εμποδίζει; Μήπως φοβούνται τυχόν συντριβή; Δεν το φαντάζομαι, η παράδοση της Αριστεράς όπως την προσλαμβάνει ο Νίκος Φίλης δεν έχει τέτοιου είδους αναστολές και αγκυλώσεις.

Αλλά και το άλλο επιχείρημα για τον μειωμένο ρόλο του αρχηγού και τη μειωμένη σημασία του Αλέξη Τσίπρα τον οποίο ο Νίκος Φίλης προσπαθεί να γειώσει δεν έχει καμία αξία ιστορικά, ούτε σήμερα στην πολιτική και επικοινωνιακή πραγματικότητα που ζούμε. Την υποτίμηση του ρόλου της προσωπικότητας παραδοσιακά την πλήρωσε ακριβά η Αριστερά.

Είτε το θέλει ο Νίκος Φίλης και η “Ομπρέλα” είτε όχι, η προσωπικότητα, η αίγλη, η λαϊκότητα, η ευφράδεια λόγου, η λάμψη του αρχηγού έχει πολύ μεγάλη σημασία. Μεγαλύτερη απ΄ όση φαντάζονται παραδοσιακοί αριστεροί. (Λέτε γι΄ αυτό προσπάθησε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος να κοντύνει τον Αλέξη Τσίπρα συνεντευξιαζόμενος στην “Καθημερινή”;)

Αλλά ας επανέλθουμε στον Νίκο Φίλη για να δούμε πως βλέπει τον αρχηγό. Ο ίδιος στο ερώτημα αν θεωρεί ότι ο πρόεδρος είναι το «δυνατό χαρτί» του ΣΥΡΙΖΑ είπε: «Το δυνατό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο λαός ο δημοκρατικός. Ο αριστερός πολίτης, ο προοδευτικός πολίτης που εμπιστεύεται την προοπτική διακυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και με άλλες συμμαχίες. Αυτό είναι το δυνατό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ. Η εμπιστοσύνη του λαού σε ένα πρόγραμμα το οποίο προτείνουμε διακυβέρνησης της χώρας. Και σε αυτήν την προσπάθεια βεβαίως έχει διακριτό ρόλο ως Πρόεδρος του κόμματος μας, ο Αλέξης Τσίπρας. Συνεπώς, το σύνολο κρίνεται, όχι ένα πρόσωπο».

Τέτοια δυσανεξία να αποδεχτεί το προφανές και πανθομολογούμενο ότι δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας είναι αυτός που πήρε τον ΣΥΡΙΖΑ από το 3% και τον έκανε κυβέρνηση δεν τη συναντάς εύκολα. Επίσης, είναι τυφλός όποιος δεν βλέπει την τωρινή υποδοχή του Αλέξη Τσίπρα από τους πολίτες στις επισκέψεις του σε πόλεις και γειτονιές της Αθήνας.

Επιπλέον δεν θα πω πως πρόκειται για παμπάλαια αριστερά τσιτάτα και φληναφήματα, αλλά θα πω ότι μου θυμίζουν την μικρή Αριστερά κλεισμένη στη δική της καθαρότητα και την αντιπολίτευση, την αριστερά της διαμαρτυρίας και όχι την Αριστερά που επιδιώκει να κυβερνήσει τη χώρα. Θέλει ο Νίκος Φίλης μία Αριστερά στην κυβέρνηση ή την επιθυμεί μονίμως στην αντιπολίτευση;

Και θα θυμίσω στον Νίκο Φίλη τη γνώμη του Ανδρέα Παπανδρέου και του Μπαράκ Ομπάμα (την έγραψα πάλι πριν από μερικές μέρες) πως εκλογές δεν κερδίζονται αν οι ηγέτες δεν συγκινήσουν το λαό…

Τέλος να διατυπώσω ένα ερώτημα το οποίο θα αποτελέσει αντικείμενο επόμενου άρθρου: Ποιος φοβάται (όχι τη Βιρτζίνια Γουλφ) αλλά τους πολίτες και γιατί τους θέλει χειροκροτητές και ψηφοφόρους στις εκλογές και όχι άμεσα μετέχοντες και συνδιαμορφωτές στα τεκταινόμενα και τις εξελίξεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (να κρατήσω το ΠΣ Νίκο Φίλη;).